พ่ายรักเมียในนาม(จบ) นิยาย บท 147

ฉันมองเขาด้วยความงุนงงเป็นไก่ตาแตก “นายอย่าไปดูข่าวมั่วซั่วในเน็ต”

“พี่เซียวเซิง ไม่น่าล่ะพี่สามของผมถึงไม่มาห้องพี่ พี่สวยขนาดนี้เขายังไม่สนใจ ที่แท้เขาก็เป็นเกย์นี่เอง”

“นายอย่าพูดว่าเกย์ไม่ขาดปากแบบนี้สิ พี่สามของนายอยู่ห้องข้างๆ นะ”

“ผมดูถูกเขา” สีจิ่นยวนส่งเสียงดังลั่น “ในเมื่อตัวเองเป็นเกย์แล้วทำไมต้องมาแต่งงานกับพี่ด้วย? เป็นเมียเกย์มันน่าสงสารนะ”

ฉันพูดอย่างจนปัญญา “จริงๆ คือฉันแกล้งให้เขาอายเอง” ฉันกำลังจะอธิบายให้เขาฟังอีกรอบในแบบเดียวกับที่อธิบายให้คุณย่าฟัง แต่เขาก็ขัดจังหวะขึ้นซะก่อน

“ผมอยู่ชั้นบน ได้ยินหมดแล้ว ผมรู้ว่ามันก็แค่ข้อแก้ต่างที่พี่ช่วยเขาปิดบังความจริง ไม่มีใครเชื่อหรอก”

ฉันจริงใจขนาดนี้ไม่มีใครเชื่อฉันเลยเหรอ?

“จริงๆ นะ” ฉันจับมือสีจิ่นยวนไว้ “มันเป็นเรื่องจริงจริงๆ นะ เมื่อก่อนฉันจะมอบคัฟลิงค์นั่นให้พ่อฉันจริงๆ”

เขากุมมือฉันกลับ สายตาเต็มไปด้วยความเห็นใจ “พี่เซียวเซิง พี่ไม่ต้องช่วยพี่สามของผมแก้ตัวหรอก กู้ภาพลักษณ์ให้เขา ผมเห็นตั้งนานแล้วว่าเขาอะออกสาวหน่อยๆ”

ฉันโมโหเขาแต่มันก็แอบขำอยู่เหมือนกัน “นายดูออกได้ไงว่าพี่สามของนายออกสาว? นายยังเล่นบาสแพ้เขาอยู่เลย”

“พี่เซียวเซิง ผมสนับสนุนให้พี่หย่ากับพี่สาม” เขายัดกระป๋องคุกกี้กลับมาให้ฉันอีกครั้ง “บัญชีธนาคารผมยังมีเงินอีกเยอะ ผมมีหุ้นในสีซื่อกรุ๊ปด้วย ผมจะให้พี่ยืมเอง”

ฉันพูดไม่ออกบอกไม่ถูก “ฉันจะเอาเงินนายไปทำอะไรล่ะ ฉันก็มีเงิน สีจิ่นยวน นายอย่าก่อปัญหาเพิ่มได้ไหม?”

“เห็นพี่ถูกปฏิบัติอย่างไม่ยุติธรรมแบบนี้แล้วผมก็โกรธอะ พี่คิดว่าพวกคุณพ่อคุณแม่เขาจะเชื่อจริงๆ อะเหรอ มันก็แค่การหลอกตัวเองอะ พวกเขาอยากให้พี่มีลูกกับพี่สาม แบบนี้ถึงจะบรรลุความคิดที่พวกเขาจะสร้างทายาทเพื่อสืบทอดเชื้อสายวงศ์ตระกูล ส่วนพี่สามจะรักพี่ไหม พวกเขาไม่สนหรอก”

“นายบ้าไปแล้วหรือไง” ฉันดีดกะโหลกเขาไปครั้งหนึ่ง “พูดถึงพ่อแม่ตัวเองแบบนี้ได้ไง”

“แล้วผมพูดผิดตรงไหนล่ะ?” เขายืดคอยาว “ผิดตรงไหน?”

เถียงกับสีจิ่นยวนไปก็ไม่เคลียร์ ในตอนนั้นเองก็มีคนโทรมาหาฉันพอดี ฉันยกโทรศัพท์ขึ้นมาดูก็เห็นว่าคนที่โทรมาหาฉันเป็นคนเดียวกับที่ฉันเดาไว้

ฉันกดรับสาย “ฮัลโหล อีโจว”

“คุณอยู่ไหนเหรอ เซียวเซิง”

“ฉันอยู่บ้านตระกูลสี”

“อ้อ สะดวกออกมาหน่อยไหม ไปทานข้าวเย็นกัน”

“โอเค ต้องเรียกเฉียวอี้ไปด้วยไหม?”

“ไม่ต้องหรอก เธอเสียงดังน่ะ แค่อยากทานข้าวกับคุณเงียบๆ สักมื้อ”

หนีอีโจวต้องเห็นคลิปวิดีโอในเน็ตแล้วแน่ๆ เรื่องฉาวขนาดนี้เขาต้องรู้แน่นอนอยู่แล้ว

“ฉันจะออกไปข้างนอก จะอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า นายกลับห้องนายไปได้แล้ว” ฉันบอกสีจิ่นยวน

เขาไม่ยอมออกไป “พี่จะไปไหน ผมไปด้วย”

“นายอย่ามาก่อกวนเพิ่มสิ” ฉันไล่เขาออกไป

ถึงเขาจะไม่เต็มใจ แต่ก็ถูกฉันไล่ออกไปในที่สุด

ฉันอาบน้ำเปลี่ยนเสื้อผ้า ครั้งก่อนซื้อเสื้อผ้ามาเยอะมากจนฉันสามารถเลือกได้อย่างเต็มที่ ฉันแต่งหน้าอย่างสวยงามแล้วก็ออกมาจากบ้านโดยมีหนีอีโจวมารับฉันที่เชิงเขา