พ่ายรักเมียในนาม(จบ) นิยาย บท 455

เช้าวันรุ่งขึ้น ฉันกับเฉียวอี้ตื่นแต่เช้า จากนั้นเธอก็จะพาฉันไปที่ร้านเสริมสวยเพื่อเปลี่ยนลุคและแปลงโฉมใหม่

แต่เราลืมไปว่าร้านเสริมสวยไม่เปิดเช้าขนาดนั้น เราไปถึงหน้าร้านตอน 8.30 นาฬิกา แต่ประตูปิดอยู่

เรามองหน้ากันด้วยรอยยิ้มแหะๆ เฉียวอี้ก็บอกงั้นเราไปกินข้าวเช้าอีกรอบ

ข้อเสนอเธอไม่เลว เราจึงไปกินแป้งงาทอดกรอบปาท่องโก๋น้ำเต้าหู้ นานแล้วที่ฉันไม่ได้กินอาหารเช้าติดดินแบบนี้ ฉันกินข้าวปั้นสองก้อน ดีที่ไม่กินอิ่มเกินจนท้องแตก

หลังจากที่เรากินอาหารเช้าเสร็จ ร้านเสริมสวยก็เปิด

เฉียวอี้รู้จักช่างตัดผมที่นี่ดี ช่างตัดผมคนนั้นเป็นคนตัดผมสั้นให้เธอ

ฉันไม่ค่อยดูแลผม เพราะฉันไว้ผมยาวตลอด พอมันยาวขึ้นก็เล็มปลายให้สั้นลงนิดหน่อยก็ได้แล้ว ไม่ได้ดัดหรือทำสี

เฉียวอี้พูดกับช่างตัดผมของเธอว่า "ตัดผมเพื่อนสาวของฉันให้สั้นลง สไตล์นักฆ่าสาวเลือดเย็นที่โหดเหี้ยมเป็นยังไง ก็ตัดแบบนั้นเลย"

ช่างตัดผมมองเธอด้วยความงุนงง "คุณเฉียว สไตล์นักฆ่าสาวเลือดเย็นที่โหดเหี้ยมเป็นยังไง?"

“ก็คือ ก็คือเอาทรงแบบเจอพระฆ่าพระ เจอเทพฆ่าเทพแบบนั้น”

ช่างตัดผมค่อนข้างลำบากใจ คำขอนี้ค่อนข้างมากเกินไป

ฉันหลับตานั่งบนเก้าอี้รอให้ทรงผมนักฆ่าหญิงของฉันออกมา คำขอของเฉียวอี้ทำให้ช่างลำบากจริงๆ ผมทรงนี้ตัดไปประมาณสองชั่วโมงกว่า

ฉันเกือบจะหลับบนเก้าอี้ละ ในที่สุดช่างตัดผมก็ตบไหล่ฉัน เอาผ้าที่พันรอบตัวฉันออก แล้วพูดกับฉันว่า "คุณเซียว คุณดูว่าได้หรือเปล่า? ฉันเงยหน้าขึ้นมองไปที่กระจก ฉันไม่เคยตัดผมสั้นและไม่รู้ว่าตัดผมสั้นแล้วจะเป็นยังไง

ใบหน้าหนึ่งปรากฏอยู่ในกระจก ผมสั้นมากไม่มีจอน หูทั้งหมดเปิดโล่ง มีเพียงหน้าม้าที่ไม่ยาวเกินไปบนหน้าผาก

จริงๆแล้ว ผมสั้นดูดีจริงๆ เฉียวอี้ยกแขนขึ้นและมองซ้ายขวาอย่างไม่พอใจ "มันดูไม่เหมือนประธานบ้าอำนาจ แต่เหมือนผู้ประกาศข่าวทีวีนิดหน่อย"

"งั้นแบบนี้" ช่างตัดผมหยิบสเปรย์ฉีดผมออกมาแล้วช่วยหวีผมหน้าม้าขึ้น "พอทำแบบนี้ก็มีสง่าขึ้นมาเลยไหม?"

เมื่อใช้สเปรย์ฉีดผมก็โชว์หน้าผากอวบอิ่มของฉันเต็มๆ ผมสั้นที่พอดูได้ ประกอบกับดวงตาที่แน่วแน่ของฉันในตอนนี้ ฉันรู้สึกว่าตัวเองมีกลิ่นอายของประธานหญิงบ้าอำนาจหน่อยๆ

บางครั้งรูปร่างหน้าตาก็เป็นเพียงตัวช่วยเสริม แต่ออร่าต้องออกมาจากใจ

หลังจากตัดผมเสร็จ เฉียวอี้ก็พาไปซื้อเสื้อผ้า

เมื่อวานนี้เฉียวอี้กับฉันซื้อของไปไม่น้อยแล้ว แต่เธอบอกว่าชุดของหญิงแกร่งจะขาดชุดสามชิ้นคือ ส้นสูง สูทและเสื้อเชิ้ตรัดรูปไม่ได้

"มันจะต้องมาพร้อมกับอารมณ์ที่ไม่สนใจอะไรและเย็นยะเยือก" เฉียวอี้กุมหน้าฉันและพูด "มันเป็นอารมณ์แบบ ราชาแห่งสวรรค์อยู่ตรงหน้าฉัน แต่ฉันก็ไม่กลัวแบบนั้น เซียวเซิง สายตา สายตาดุร้ายขึ้นอีกนิด!”

ดุร้ายขนาดไหนนี่แทบจะเป็นตาขวางอยู่ละ

ความจริงแล้วการเปลี่ยนลุคไม่ใช่สิ่งสำคัญที่สุด ถ้าฉันไม่มีจิตใจแน่วแน่ ถึงจะแต่งเป็นยมบาลก็ไม่ได้

แต่ตอนนี้ฉันรู้สึกว่าจิตใจของฉันทั้งมั่นคงและเข้มแข็ง มีเป้าหมายชัดเจนว่าจะทำอะไรต่อไป

รองเท้าส้นสูงที่เฉียวอี้ซื้อให้ฉันสูงประมาณ 8 เซนติเมตร ใส่แล้วเกือบจะตามเฉียวอี้ไม่ทัน

เธอพยักหน้าด้วยความพอใจ "อืม ไม่เลว ออร่าไกลแปดพันกิโล"