พ่ายรักเมียในนาม(จบ) นิยาย บท 499

เฉียวอี้หาวนอน และก็นอนลงบนโซฟาอย่างสบายๆ

“สีชิงชวนมีคฤหาสน์หลังนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่กัน เขานี่ชีวิตดีจังเลยนะ ที่นี่ไม่เลวเลยแถมยังใหญ่และกว้างขวางมาก เฮ้อ ง่วงจังเลย ของีบสักหน่อยแล้วกัน”

“อย่าหลับนะ อย่าคิดว่าที่นี่เป็นที่ของฉันจริงๆ สิ ไปกันเถอะ กลับไปนอนที่บ้าน”

“ในเมื่อเธอยืมมาแล้วพวกเราก็อยู่ที่นี่สักสองสามวันจะเป็นอะไรไป? แล้วอีกอย่างนะเนี่ยฉี่อาจจะมาหาเธอที่นี่เมื่อไหร่ก็ได้ เธอไม่กลัวโป๊ะแตกเหรอ?”

ที่เฉียวอี้พูดก็พอจะดูมีเหตุมีผลอยู่บ้าง แล้วอีกอย่างก็ไม่ง่ายเลยกว่าฉันจะกล้าขออะไรจากสีชิงชวน ก็ไม่ได้มีเหตุผลอะไรที่จะคืนให้เขาเร็วขนาดนั้น

ฉันตีเธอเบาๆ “ถ้ายังงั้นเธอก็ขึ้นไปนอนข้างบน มีห้องตั้งเยอะแยะ！”

“ใช่ ทำไมฉันต้องมานอนในห้องนั่งเล่นด้วยล่ะ? งั้นสองสามวันนี้พวกเราอยู่ที่นี่แล้วกันนะ”พอพูดจบเฉียวอี้ก็ขึ้นห้องไป

แต่ว่าฉันกลับไม่ได้รู้สึกดีใจเหมือนเธอ เพราะว่าวันนี้บังเอิญเจอกับพี่สะใภ้ของสีชิงชวนเข้าที่ร้านอาหาร และเธอก็ต้องกระจายข่าวไปทุกที่อย่างแน่นอน ฉันคิดว่าไม่แน่ตอนนี้สีชิงชวนอาจจะรู้เรื่องนี้แล้วก็ได้

แต่ถ้าเกิดว่าเขารู้แล้วทำไมเขายังนิ่งเฉยได้ขนาดนี้อีกล่ะ?

ฉันหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋าเสื้อ แต่ว่าโทรศัพท์กลับไม่มีอะไรขยับเขยื้อนเลย อย่างน้อยเขาก็น่าจะโทรมาถามหน่อยไม่ใช่เหรอ?

พอฉันรู้สึกโกรธก็ออกไปเดินเล่นที่สวน เดินไปเดินมาก็เห็นดอกซากุระที่หน้าประตู

ตอนนี้เป็นฤดูที่ดอกซากุระบานพอดี ดอกซากุระนี้มีขนาดเล็กมาก มันเป็นสีขาว พอลมพัดก็ร่วงโรยหล่นลงมาเหมือนกับหิมะ

เธอยืนอยู่ใต้ต้นไม้ นึกถึงตอนงานวันเกิดของสีชิงชวน พวกเขาทั้งสองคนยืนอยู่ใต้ต้นไม้ และเซียวซือก็เขย่งเท้าขึ้นมาจูบเขา

และตอนนั้นฉันก็พึ่งรู้ตัวว่าฉันรักสีชิงชวนเข้าให้แล้ว แต่พอมาคิดว่าตอนนั้นเซียวซือเป็นคนเริ่มก่อน แต่ทำไมสีชิงชวนถึงไม่ผลักเธอออกกันล่ะ?

ฉันยืนอยู่ใต้ต้นไม้สักพักและกำลังจะเดินออกไป หลังจากนั้นก็มีเสียงของสีชิงชวนดังขึ้นด้านหลัง “ได้ยินว่าคุณมีแฟนใหม่แล้วเหรอ?”

ฉันหันหน้าไปทันที และก็เห็นว่าสีชิงชวนมายืนอยู่ด้านหลังของเธอตั้งแต่เมื่อไหร่ก็ไม่รู้ เขาเอามือไพล่หลัง สวมสูทสีน้ำตาลอ่อน กลีบดอกซากุระที่เหมือนเกล็ดหิมะโปรยปรายลงมาบนไหล่ของเขาราวกับหิมะ

สีชิงชวนมาที่นี่ได้ยังไง?

ฉันมองดูเวลา นี่ยังเป็นเวลางานอยู่เลยไม่ใช่เหรอ?

รอยยิ้มของเขาดูหยอกล้อ ฉันมองไม่ออกว่าตอนนี้เขากำลังโกรธอยู่หรือเปล่า

แต่ฉันเดาว่าน่าจะไม่ได้มีความสุขเท่าไหร่

“คุณว่าไงนะ?” ฉันแกล้งทำเป็นโง่

“คุณเจอพี่สะใภ้ขนาดนั้นแล้วยังจะปฏิเสธอีกเหรอ?”

อ้อ ที่แท้ก็เป็นเพราะว่าปากลำโพงของพี่สะใภ้สีชิงชวนนี่เอง

ฉันยักไหล่ “ใช่ ถ้าฉันจะมีแฟนใหม่แล้วมันจะทำไมกันล่ะ? ยังไงพวกเราทั้งสองคนก็หย่ากันแล้ว แถมคุณกำลังจะแต่งงานใหม่อีก”

“แต่ได้ยินว่าคุณใหเนาฬิการาคาแพงมากกับเขา จำได้ว่าเมื่อเช้าผมโอนเงินให้ใครบางคนเยอะมาก คุณคงไม่ได้ใช้เงินนั้นกับแฟนใหม่หรอกใช่ไหม?”

“เราหย่ากันและคุณก็ไม่ได้ให้เงินชดเชยอะไรฉัน ตอนนี้ฉันจะขอเงินสักหน่อยแล้วคุณรู้สึกเจ็บรึไง?”ตอนนี้ฉันกับสีชิงชวนกำลังปะทะกันต่อหน้า และฉันก็ยังคงพลังเยอะมาก

สีชิงชวนกลับหัวเราะออกมา หัวเราะจนฉันรู้สึกเหมือนกับว่าเขากำลังหลุดจากตัวตนของตัวเอง

สีชิงชวนพูดอะไรไม่ออก สีหน้าของเขาดูทำอะไรไม่ถูก ก็เลยได้แต่พยักหน้า “โอเค ผมผิดเองที่ตอบตกลง” ทันใดนั้นเขาก็เปลี่ยนเรื่อง “ผมรู้ว่าที่คุณเข้าไปยุ่งกับผู้ชายคนนั้นก็เพราะว่าพุ่งเป้าไปที่เจินเสียนใช่ไหม ถ้าเกิดว่าคุณอยากจะจัดการกับเจินเสียนก็มีตั้งหลายวิธี ทำไมต้องใช้ตัวเองด้วยล่ะ?”

“ฉันอยากรู้ว่าฉันยังมีเสน่ห์ดึงดูดผู้ชายอยู่รึเปล่า”

สีหน้าเขาดูมืดมน “นั่นก็หมายความว่าถ้าผมอยากจะพิสูจน์ว่าตัวเองมีเสน่ห์อยู่ไหม เลยไปเที่ยวจีบผู้หญิงไปทั่วน่ะเหรอ?”

“นั่นคงไม่จำเป็นหรอก ทั้งเมืองฮวานี่มีผู้หญิงคนไหนบ้างที่ไม่อยากแต่งงานกับสีชิงชวน เรื่องเสน่ห์ของคุณมันคงไม่จำเป็นต้องพิสูจน์อะไรอีกหรอกนะ”

“ถ้าเกิดว่าคุณไม่ชอบให้ผมกับเซียวซือกำหนดวันแต่งงาน งั้นผมยกเลิกสัญญาก็ได้” เขาโอบไหล่ฉันและพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนโยน เขาโค้งตัวลงมาและเอาหน้าผากมาชนฉัน “ความจริงการจะจัดการกับเซียวซือนั้นก็มีตั้งหลายวิธี ผมใช้วิธีอื่นก็ได้ โอเคไหม?”

น้ำเสียงของสีชิงชวนดูรักและทะนุถนอมมาก เขาไม่โกรธด้วยซ้ำที่ฉันสร้างปัญหามากมายขนาดนี้

แบบนี้มันทำให้ความโกรธของฉันลดลงไปตั้งครึ่งหนึ่ง ความจริงแล้วฉันมีอะไรให้โกรธเขากัน ฉันใช้เงินของสีชิงชวนไปเลี้ยงผู้ชายแต่ว่าเขากลับไม่ได้โกรธอะไรแล้ว แค่นี้ก็ถือว่าเขาใจกว้างมาแล้ว สามารถเปลี่ยนคำตอบในภายหลังของเธอได้

เขาก้มหน้าลงมาสบตาฉัน และฉันก็เห็นตัวเองผ่านสายตาของเขา

ในสายตาของสีชิงชวนนั้นฉันสวยมาก สิ่งที่ฉันเห็นในดวงตาของเขาคือสิ่งที่ฉันเป็นอยู่ตอนนี้

สีชิงชวนประคองหน้าฉันและค่อยๆ โน้มหน้าลงมา ฉันก็รีบหลบเขาทันที “อย่านะ เดี๋ยวคนอื่นเห็นเข้า”

“เห็นแล้วยังไงกันล่ะ?” สีชิงชวนมองฉันอย่างไม่พอใจ

“คุณคิดว่ายังไง?”ฉันผละออกจากอ้อมแขนของเขา “คุณที่มีกำหนดวันแต่งงานแล้ว ถ้าเกิดว่ามีคนเห็นเข้าแล้วไปฟ้องเซียวซือ คุณจะอธิบายกับเธอยังไง?”

“ผมว่าคุณน่าจะกลัวไอ้แมงดานั่นเห็นผมมากกว่ารึเปล่า?”