พระชายาของท่านอ๋องธงแดง NC นิยาย บท 115

มือปีศาจน้อยลูบไล้ส่วนสำคัญของเขาอย่างสนุกมือ ชักรูดจนสุดความยาวไปมา ก่อนจะก้มหน้า อ้าปากดูดกลืนของลับนั้นจนมิดโคน

เซียวชิงเฟิงสั่นไปทั้งสรรพางค์ เมื่อตระหนักได้ถึงความรู้สึกที่ตกอยู่ในเงื้อมมือของใครบางคน “อ่ะ อ๊า ยะ อย่า อืม”

ปลายลิ้นร้อนตวัดลูบไล้แท่งยาวในปากอย่างเอร็ดอร่อย ดวงหน้าหวานกำลังหลับตาพริ้ม ตั้งอกตั้งใจลิ้มรสตัวตนของเขา

'อร่อยเสียจริง...'

ท่ามกลางความสุขที่ฉินเจียวเยี่ยนมอบให้ เซียวชิงเฟิงได้ยินเสียงความคิดของพระชายาอีกครั้ง ทำให้เขารู้สึกขอบคุณความสามารถพิเศษนั้น

การได้ยินเสียงความคิดของฉินเจียวเยี่ยนเป็นสิ่งที่ล้ำค่าที่สุดในชีวิตของเขา เพราะนั่นคือจุดเริ่มต้นที่ทำให้เขาสนใจแม่นางตรงหน้า จนเกิดเป็นการพัวพันกันไม่สิ้นสุดอย่างทุกวันนี้

ความสัมพันธ์ที่พัวพันจนไม่สามารถสลัดทิ้งอีกฝ่ายได้ เช่นเดียวกับปลายลิ้นของนางที่พัวพันตัวตนของเขา จนเขาแทบจะอ่อนระทวยไปกับริมฝีปากของนาง

“พร้อมหรือไม่เพคะ? ท่านพี่คนดี”

ฉินเจียวเยี่ยนตวัดลิ้นเลียรอบริมฝีปาก ก่อนจะยันกายขึ้นคร่อม สะโพกผายกางออกกว้าง จนตัวเขาที่นอนอยู่ด้านล่างสามารถมองเห็นกลีบดอกเหมยที่กำลังบานสะพรั่งได้อย่างเต็มตา

กลีบดอกเหมยที่กำลังจะทิ้งตัวครอบครองความเป็นชายของเขาจนหมดสิ้น

เซียวชิงเฟิงยังไม่ทันได้ตอบสิ่งใด ฉินเจียวเยี่ยนก็กดสะโพกลงต่ำในทันที

สวบ

“อึก อื้อ” สองโทนเสียงครางประสานกัน เมื่อร่างกายสอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกันอีกครั้ง

แท่งกายที่เคยแวววาวไปด้วยน้ำลายจากคนตัวเล็กหายวับเข้าไปในกลีบดอกเหมยจนมิดโคน แผ่นหลังเนียนเหยียดตรงตามแรงทะลุทะลวง

“ขะ เข้าไปแล้ว อ่ะ อ่า” ฉินเจียวเยี่ยนหอบหายใจ รู้สึกถึงความคับแน่นที่แผ่กระจายจากศูนย์กลางของร่างกาย