พระชายาคือแพทย์อัจฉริยะ นิยาย บท 534

การสอบคัดเลือกกำหนดไว้เจ็ดวัน ห้องสมุดเมืองหลวงก็ผู้คนแน่นหนาขึ้นทุกวัน

ประกาศรับสมัครที่ติดไว้แบ่งขอบเขตเนื้อหาการสอบชัดเจน บรรดาศิษย์ที่สมัครเข้าเรียนที่สำนักศึกษาชิงอี้รวมกลุ่มกันหารือและทบทวนหนังสือ

เนื่องจากต้องจัดห้องสอบกับจัดหาผู้คุมสอบ สองสามวันนี้อวิ๋นหลิงจึงไปห้องสมุดบ่อยครั้ง

นางชอบบรรยากาศที่นี่ยิ่งนัก แม้ว่าอาคารโดยรอบจะมีกลิ่นอายโบราณ เหล่าชายหนุ่มหญิงสาวสวมเสื้อคลุมยาวกับกระโปรงยาว แต่ลักษณะที่พวกเขาทบทวนความรู้กันอย่างเงียบๆ ได้ซ้อนทับกับความทรงจำในชาติก่อนได้อย่างลงตัว

หากมองข้ามองค์กรควบคุมยาไป อวิ๋นหลิงก็รู้สึกว่าหลายปีที่ผ่านมาพวกนางเป็นเหมือนเด็กสาวธรรมดาๆ กลุ่มหนึ่งในมหาวิทยาลัย

ทุกครั้งที่มาห้องสมุด นางรู้สึกอัศจรรย์ใจที่ได้ทะลุมิติมายังที่นี่ อารมณ์ก็สงบลงโดยไม่รู้ตัว

สายลมโชยพัดเอื่อยๆ ท้องนภาสีครามสดใส บรรดาเด็กหนุ่มที่เดินมาด้วยกันก็หัวเราะเบาๆ

ที่ชั้นบนของห้องด้านในสุดทางตะวันตก หลี่เมิ่งชูมาที่นี่แต่เช้าทุกวัน แล้วอ่านหนังสือตลอดทั้งวัน

ศิษย์โดยรอบล้วนท่องตำรา สาวใช้ประจำตัวที่อยู่ข้างกายนางไม่กล้าพูดเสียงดัง

“คุณหนูรอง เป็นเพราะท่านต้องการหลบคุณหนูตัวน้อย จึงมาอยู่ห้องสมุดทุกวันหรือเจ้าคะ”

หลี่เมิ่งชูชะงักครู่หนึ่งขณะพลิกหนังสือ “ทำไมข้าอยากทบทวนตำราเองไม่ได้หรือไร”

“ไม่ใช่ว่าบ่าวไม่รู้จักนิสัยใจคอของท่าน...แค่กๆ บ่าวเข้าใจแล้ว ท่านต้องเตรียมตัวเข้าโรงประลองของสำนักศึกษาชิงอี้ในภายหน้า ด้วยเหตุนี้จึงขยันหมั่นเพียรอย่างหนัก!”

ตอนแรกที่ไปเรียนสำนักศึกษาเป่ยลู่นั้น นางไม่เคยเห็นหลี่เมิ่งชูขยันถึงเพียงนี้มาก่อน

หลี่เมิ่งชูคลี่ยิ้มอย่างไม่มีท่าทีตอบรับหรือปฏิเสธ และไม่ได้อธิบายให้มากความ

หลังจากกลับบ้านวันนั้น นางถูกเสนาบดีขวาหลี่ดุด่าอย่างรุนแรง ดีที่ได้หลี่หยวนเส้าช่วยพูดแก้ต่างให้ เรื่องนี้จึงคลี่คลายไปได้

หมู่นี้เสนาบดีขวาหลี่มีงานยุ่งรัดตัว มักจะติดต่อกับขุนนางคนอื่นๆ บ่อยครั้ง ส่วนมารดาไปเยี่ยมญาติที่อยู่ไกล ทำให้หลี่เมิ่งชูมีเวลาและโอกาสทบทวนบทเรียน

ปีนี้มีคนสมัครเข้าสอบสำนักศึกษาชิงอี้เกือบห้าร้อยคน แต่รับสมัครเพียงสามร้อยเท่านั้น อัตราการคัดออกสูงมาก

นางออกจากสำนักศึกษาเป่ยลู่มาสามปี คืนวิชาความรู้ที่ได้ร่ำเรียนมาก่อนหน้าให้อาจารย์ไปเกือบหมดแล้ว

เหลือเวลาอีกเพียงเจ็ดวัน ฉะนั้นนางต้องคว้าทุกเวลาที่จะเกี่ยวโยงไปถึงโชคชะตาในอนาคตไว้

หลี่เมิ่งชูสูดหายใจเข้าลึกๆ ละทิ้งความคิดที่กวนใจไป ขะมักเขม้นอ่านหนังสือมากขึ้นกว่าเดิม

จนกระทั่งตะวันตกลับเหลี่ยมเขา สำนักศึกษากำลังจะปิด นางก็เตรียมตัวจะกลับ

ในห้องฝั่งตะวันออกสุด ชายหนุ่มสองคนที่กระซิบกระซาบคุยกันก็เดินลงมาอย่างช้าๆ

กู้ฮั่นม่อเอ่ยเสียงเบา “อีกไม่กี่วันจะเริ่มสอบ เจ้าต้องระวังหน่อย ในหมู่คนจำนวนมากเช่นนี้จะต้องเจอคนที่คุ้นหน้าอย่างเลี่ยงไม่ได้ ถึงเวลานั้นอย่าให้คนไม่ประสงค์ดีเห็นเข้าแล้วกัน”

หากคนที่รู้จักเห็นเข้า เรื่องที่เฟิงอู๋จีแอบสมัครสอบก็จะแดงออกมา

เฟิงอู๋จีพยักหน้ากำลังจะตอบ แต่เหมือนจะเห็นแผ่นหลังที่แปลกแต่คุ้นตา จึงหยุดฝีเท้าโดยไม่รู้ตัว