รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1030

หลักฐานคดีความของหลิวเกาหยาง ถูกดำเนินการจนเสร็จสรรพภายในบ่ายวันนั้น รวมไปถึงลูกน้องสองคนของเขาด้วย

ในร้านอาหาร

รอบนี้อันฉีรอดไปได้อย่างหงุดหงิด แต่ก็กระทบต่อจิตใจเธอไม่น้อย เนี่ยเหยียนเฟิงคีบอาหารให้เธอไปด้วย และพูดกับเธอไปด้วย “ผมจะพาคุณไปรู้จักใครบางคน เป็นเพื่อนรักและภรรยาของเขา”

อันฉียกยิ้ม “ได้สิ! ฉันก็รอจะเจอเพื่อนคุณเหมือนกัน”

เนี่ยเหยียนเฟิงยกเรื่องที่มาความสัมพันธ์ที่แน่นแฟ้นของพวกเขาทั้งสามมาเล่าให้เธอฟังระหว่างกินอาหารกันอยู่ อันฉีฟังจนรู้สึกไม่อยากกินข้าว เธอจึงเอามือเท้าคางนั่งฟังเขาเล่าเพลินๆ

“ว้าว! ที่แท้พวกคุณก็มีความสัมพันธ์แบบเสี่ยงเป็นเสี่ยงตายมาด้วยกันนี่เอง แถมแต่ละคนยังยอดเยี่ยมกันทั้งนั้น” อันฉีรู้จักสีจิ่วเฉินดี เพราะเขาเป็นผู้ที่มีชื่อเสียงมากในโลกธุรกิจ

“ผมจะนัดกับพวกเขาอีกที อาเพ่ยก็น่าจะกลับจีนแล้วล่ะ” เนี่ยเหยียนเฟิงเองก็รอคอยที่จะได้นัดรวมกลุ่มกับเพื่อนรักของเขาเหมือนกัน

ตอนค่ำอันฉีได้เล่าเรื่องของหลิวเกาหยางให้แม่ของเธอฟัง หลี่เซี่ยนจึงรีบขอดูหลักฐานจากทางตำรวจทันที เธออยากจะให้ไอ่เลวคนนี้ติดคุกไปตลอดชีวิต

อันจงหยางเองก็โทรศัพท์หาทางตำรวจให้พวกเขาตรวจสอบเรื่องนี้อย่างละเอียดด้วยเหมือนกัน

วันหยุดสุดสัปดาห์

บ้านตระกูลฮั่ว

ซูเล่อได้รับโทรศัพท์จากแผนกการแปลให้เธอไปรายงานตัวในวันจันทร์

ชั่วพริบตาเดียว วันจันทร์ก็มาถึง

ในเวลาเจ็ดโมงครึ่ง ซูเล่อสวมชุดทำงานสุภาพ แต่งหน้าเบาๆ และให้คนขับรถของฮั่วจยาไปส่งเธอที่ทำงาน ที่นี่ไม่ใช่ตึกสูงระฟ้าแต่อย่างใด เป็นเพียงตึกสามชั้นที่มีการดูแลหนาแน่น ถึงแม้ด้านนอกจะดูธรรมดา แต่ด้านในกลับมีความลับระดับสูงที่ถูกรักษาเอาไว้เป็นอย่างดี

ผู้ที่ทำงานที่นี่คงหนีไม่พ้นความรู้สึกที่กำลังแบกภารกิจอันหนักอึ้งอยู่ ราวกับต้องทิ้งความรู้สึกของตัวเองไปชั่วขณะ และอุทิศตัวให้กับภารกิจที่สูงส่งนี้แทน

ซูเล่อลงจากรถมองดูไปยังรอบๆ เธอสูดหายใจเข้ลึกๆ ก่อนจะเดินเข้าไปด้านใน เมื่อทำการตรวจสอบและลงชื่อแล้ว ในที่สุดเธอก็สามารถเข้าไปยังประตูแผนกการแปลได้สำเร็จ