รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1066

เมื่อกี้เขาเจ็บหน้าอก ตอนนี้เขาควรจะดีขึ้นแล้วสิ! ถ้าเขาเป็นลมในห้องหนังสือหรือในห้อง…ถ้าไม่มีใครเห็นเขาล่ะ

ซูเล่อลุกขึ้นจากเตียงสวมรองเท้าขนสัตว์แล้วเดินออกมา เธอตรงไปที่ห้องหนังสือของฮั่วเหยียนเซียวอาจจะอยู่ที่นั่น เธอเปิดประตูห้องหนังสือเบาๆ พบว่าเขาไม่อยู่ด้านในแล้ว

เขากลับไปห้องหรอ ไม่รู้ว่าซูเล่อเอาความกล้ามาจากไหนตรงไปที่ประตูห้องนอนใฟญ่ของเขา

เธอเดินไปถึงประตูห้องใหญ่แล้วสุดหายใจเข้าลึกๆ คิดว่าไม่มีอะไรเกิดขึ้นความปลอดภัยของเขาสำคัญที่สุด เธอเคาะประตู

ประตูถูกเปิดของจากด้านใน สายตาของซูเล่อจับจ้องเข้าไป ชายคนนี้ยังแต่งตัวไม่เรียบร้อยเพิ่งอาบน้ำเสร็จ มีเพียงผ้าพันคอพันรอบเอวผมสีดำของเขายังคงสยายกล้ามเนื้อหน้าอกที่เต่งตึงอวบอิ่มและกล้ามเนื้อหน้าท้องที่เด่นชัดก็เข้าไปในตาซูเล่อ

“อุ๊ย!”ซูเล่อรีบปิดหน้าแล้วหันหลังทันที “ขอโทษ ขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ฉันแค่เป็นห่วงคุณเลยมาดูคุณ”

มุมปากของฝ่ายชายโค้งขึ้นเผยให้เห็นลักยิ้มที่มีเสน่ห์ ผู้หญิงคนนี้กล้าเคาะประตูห้องเขากลางดึก กล้ามากเลยทีเดียว

“มาดูผมหรอ ดูแล้วเป็นไงบ้าง”เสียงทุ้มต่ำและมึนเมาของชายคนนั้นดังขึ้นด้านหลัง

ซูเล่อส่ายหัว จะกล้ามองได้ยังไง

“ชู่ว…”ทันใดนั้นก็มีเสียงหอบต่ำอย่างเจ็บปวดของฝ่ายชายจากด้านหลัง

ซูเล่อปล่อยมือที่ปิดตาออกด้วยสัญชาตญาณแล้วหันกลับไปมองเขา แต่เมื่อเห็นใบหน้าที่หล่อเหลาด้วยรอยยิ้มแคบๆ เขาเสแสร้ง

“คุณ…”ซูเล่อทั้งโกรธและรำคาญในตอนนี้

“เข้ามา”เสียงของชายคนนั้นเหมือนพื้นผิวทรายเล็กน้อย อ่อนโยนแต่มีอำนาจ

ซูเล่อไม่กล้าเข้าไป! ชายคนนี้มีออร่าที่อันตรายมากในตอนนี้ เธอไม่อยาก…

ตรวจสอบแคปช่าเพื่ออ่านเนื้อหายืนยัน