“อะ...อาไม่เป็นไรใช่ไหม!” ซูเล่อกังวลจริงๆ ว่าถ้าเขาเป็นอย่างนี้ต่อไป คงได้หมดสติเพราะร้อนแน่
ก็เห็นๆ อยู่ว่ามันร้อนระอุอย่างนี้ แต่ก็ยังจะทำอะไรแบบนี้อยู่อีก มันจะไม่ยิ่งร้อนเข้าไปอีกเหรอ?
“เธอว่าไงล่ะ?” เสียงของชายหนุ่มแหบพร่าจนน่าใจหาย
ซูเล่อมองเข้าไปในดวงตาของเขา ในนั้นมีความยับยั้งชั่งใจอันแรงกล้าและอันตรายรอบทิศซ่อนอยู่ เธออดไม่ได้ที่จะบิดตัวเพื่อให้หลุดออกมา แต่ชายผู้นั้นกลับเตือนเธอเอาไว้ “อย่าดิ้นสิ”
ซูเล่ออดเม้มริมฝีปากแดงที่แห้งผากของเธอไม่ได้ ไม่ว่าเธอจะมองอย่างไร ก็มองไม่ออกว่าเขาต้องการอะไรกันแน่ รู้สึกเพียงว่าดวงตาทั้งสองข้างของเขาดำสนิทยากที่จะคาดเดาและมืดสลัวไปหมด
ในขณะนั้นเอง ชายผู้นั้นก็โน้มศีรษะลงมาอีกครั้ง เธอเบือนหน้าหนีเล็กน้อยด้วยความตกใจ เพราะกลัวว่าเขาจะจูบเธออีก
แต่ชายผู้นั้นกลับหัวเราะเบาๆ และเข้าไปใกล้ๆ หูของเธอก่อนจะพูดด้วยเสียงที่แหบพร่าว่า “ยัยหนู เรามาคบกันเถอะนะ!”
ซูเล่อสูดลมหายใจเข้าลึกๆ ลนลานไปหมด สมองของเธอก็ยิ่งว่างเปล่าขึ้นไปอีก
ผู้ชายคนนี้กำลังของเธอคบงั้นเหรอ?
“ไม่ได้...เราคบกันไม่ได้นะ...” ซูเล่อไม่ได้ครุ่นคิดอะไรทั้งนั้น และทำเพียงปฏิเสธเขาทันที
“ทำไมจะไม่ได้ล่ะ?”
“เพราะ...เพราะว่าฐานะของอาน่ะสูงส่งเกินไป ฉะ...ฉันกดดันนะ อีกอย่างเวลาอยู่กับอา อาก็ไม่สามารถเดินจูงมือไปซื้อของกับฉัน ไปดูหนังกับฉัน ไปกินข้าวกับฉันเหมือนคนทั่วไปได้...แล้วอาก็ไม่มีเวลาให้ฉันด้วย...” เสียงของซูเล่ออ่อนลงเรื่อยๆ เพราะข้อแก้ตัวเหล่านี้ของเธอฟังดูไร้ความหวังเป็นอย่างมาก
จู่ๆ ในอกของฮั่วเหยียนเซียวก็หัวเราะไม่ออก ในดวงตาของเขามีแสงของความไม่สบอารมณ์ขณะจ้องมองไปที่เธอ เด็กคนนี้ปฏิเสธเขาด้วยเหตุผลพวกนี้จริงๆ เหรอ?
มันช่างทำร้ายหัวใจเขาจริงๆ “ใครบอกว่าฉันจะซื้อของหรือดูหนังกับเธอไม่ได้ล่ะ?” ชายหนุ่มยกยิ้มมุมปาก “เธอต้องการอะไร ฉันก็จะตามใจเธอทุกอย่าง”
ประโยคที่ทั้งรักและทะนุถนอมแต่ก็เอาแต่ใจ
ซูเล่อยังคงรู้สึกเหมือนจะเป็นลมเล็กน้อย หลังจากนั้น ก็รู้สึกได้ถึงอันตรายจากสัดส่วนร่างกายของชายหนุ่มที่ทับอยู่ เขาสวมเพียงชุดนอนบางๆ ดังนั้นการตอบสนองทุกอย่างต่างชัดเจน
เธอกัดริมฝีปากพลางพูดว่า “ให้ฉันลุกขึ้นก่อนแล้วฉันจะบอก”
เพราะยังมีอีกหลายปัจจัยที่เธอจำเป็นต้องพิจารณา และคำพูดของเฉิงถังก็ยังดังก้องอยู่ในโสตประสาท คุณคงไม่อยากจะทำลายทุกอย่างของเขาใช่ไหม!
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...