รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1081

ซูเล่อถามด้วยความสงสัย "เขาเคยมีปัญหาเกี่ยวกับหัวใจมาก่อนหรือเปล่า"

"ไม่เคย สุขภาพของท่านแข็งแรงดีมาโดยตลอด วันนี้อาจได้รับการกระตุ้นอะไรบางอย่าง หลังจากคุณซูออกมาจากห้องประชุม สีหน้าของท่านดูแย่ไปเลย" พูดจบ ถันหยางก็มองไปที่ซูเล่อด้วยสายตาจริงจัง

ซูเล่อหายใจไม่ออกเล็กน้อย เป็นไปได้ไหมว่าที่เขาปวดหัวใจมันเกี่ยวข้องกับเธอ คำพูดของเธอไปกระตุ้นเขางั้นเหรอ

“คุณซู เมื่อครู่คุณก็เห็นอารมณ์ของท่านแล้วนี่ ถ้าคุณไม่เกลี้ยกล่อมเขา เขาจะต้องกลับบ้านแน่นอน เพื่อสุขภาพของเขา พักนี้คุณช่วยอย่าโกรธเขาได้ไหม”

ซูเล่อถอนหายใจ เธอก็ไม่อยากยั่วโมโหเขาเช่นกัน!

“งั้นฉันจะไปเกลี้ยกล่อมให้เขานอนโรงพยาบาล!” ซูเล่อพยักหน้า

"คุณซูอยู่โรงพยาบาลดูแลเขาจะเป็นการดีที่สุด" ถันหยาง แนะนำ

"เป็นการดีที่สุดที่คุณซูจะอยู่ที่โรงพยาบาลและดูแลเขา" ถันหยางแนะนำ

ถันหยางแอบถอนหายใจด้วยความโล่งอก ดูเหมือนว่าปัญหาหัวใจของท่านในวันนี้จะเกี่ยวข้องกับซูเล่อทั้งหมด

ดังนั้น วิธีที่ดีที่สุดคือการรักษาตามอาการ

ซูเล่อผลักประตูเข้าไป ฮั่วเหยียนเซียวนั่งอยู่บนโซฟา พลางขมวดคิ้วราวกับว่าเขาเหนื่อยมาก

"คุณนอนที่โรงพยาบาลเถอะ! ฉันจะอยู่ดูแลคุณเอง" ซูเล่อยืนพูดอยู่ข้างหลังเขา

"เธอไม่ไปพักที่บ้านเพื่อนเหรอ" ฮั่วเหยียนเซียวหันศีรษะเล็กน้อย ใบหน้าด้านข้างที่หล่อเหลาสมบูรณ์แบบของเขามีเสน่ห์ดึงดูดผู้คน

ซูเล่อพูดอย่างหมดปัญญา "ความเจ็บป่วยของคุณสำคัญกว่า"

ฮั่วเหยียนเซียวหันหน้ามา ดวงตาลึกซึ้งจับจ้องที่ใบหน้าเล็กๆ ของเธอ ราวกับดูว่าเธอเต็มใจที่จะอยู่ดูแลเขาหรือไม่

ฮั่วเหยียนเซียวจ้องมองเธอด้วยใบหน้าที่จริงจัง ซูเล่อเก็บคำพูดที่จะพูดต่อจากนั้นทันที และเริ่มหน้าแดงขึ้นมา กัดน่องไก่ต่อไปและพูดอย่างไม่พอใจว่า "คุณไม่กลัวว่าฉันโตมาจะขี้เหร่เหรอ ตอนเด็กฉันสวยก็จริง แต่ถ้าฉันโตมาแล้วขี้เหร่ มันคงเป็นหนังคนละม้วนแน่ๆ!"

ฮั่วเหยียนเซียวรำคาญคำพูดของเธอและหัวเราะออกมาดังๆ "เธอมั่นใจขนาดนั้นเลยเหรอว่าตอนนี้เธอสวย"

ซูเล่ออดไม่ได้ที่จะพูดอย่างร้อนรน "ไม่สวยคุณจะชอบฉันมากขนาดนี้เหรอ"

ดวงตาของฮั่วเหยียนเซียวจับจ้องที่เธออย่างลึกซึ้งและเขาส่ายหัว "ฉันชอบเธอไม่ใช่เพียงเพราะรูปลักษณ์ของเธอเท่านั้น"

สรุปคือ มันเป็นเพียงความชอบที่ควบคุมไม่ได้ โดยเฉพาะตอนที่เธออายุสิบเก้า ตอนที่เธอกลับมาเยี่ยมญาติที่บ้านของตระกูลฮั่ว พบเธอในสวนหลังจากที่เพิ่งลงจากรถ และตอนที่เขากำลังจะจากไป พอมองไปยังเธอที่ไร้เดียงสา กลับลังเลที่จะจากไป

ในขณะนั้น เขาตระหนักว่าความชอบที่เขามีต่อผู้หญิงคนนี้ไม่ใช่ความชอบเหมือนตอนเด็กอีกต่อไป แต่เป็นความชอบของผู้ใหญ่

เธอกระชากหัวใจเขาจนแทบทะลุออกมา