รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1091

“ฉันไม่เป็นไร”ซูเล่อตอบเสียงเบา เธอแค่รู้สึกว่าความรักครั้งนี้เหมือนกับความฝัน ที่สามารถสลายหายไปได้ทุกเมื่อ

จู่ๆ เธอก็เข้าใจเหตุผลว่าทำไมเฉิงถังถึงรักเขามากขนาดนี้ ถ้าหากวันหนึ่งเขาต้องไปจากเธอ ไม่ว่าจะเพราะสาเหตุอะไรก็ตาม ซูเล่อคิดว่าชีวิตนี้เธอคงจะรักใครไม่ได้อีกแล้วเหมือนกัน！

เพราะเธอถูกผู้ชายคนนี้ครอบครองหัวใจเอาไว้ทั้งหมดแล้ว ชายคนอื่นไม่สามารถเข้ามาได้อีกต่อไป

ในเวลานั้น ซูเล่อกุมมือเขาเอาไว้แน่น เธอรู้สึกกลัวขึ้นมา กลัวว่าเรื่องทั้งหมดจะเป็นแค่ความฝัน

ฮั่วเหยียนเซียวประหม่าเล็กน้อย เพราะเขารู้สึกได้ว่าหญิงสาวที่อยู่ข้างๆ กำลังเศร้าอยู่ แต่เขาก็เดาไม่ออกว่าทำไมเธอจึงมีอาการเช่นนี้ นี่เขาทำอะไรผิดงั้นเหรอ

เขาจึงทำได้แค่ลูบท้ายทอยของเธอ และกดเธอเข้าไปในอ้อมกอด ซูเล่อซบลงบนอกเขาและหลับตาลง

เมื่อถึงที่หมาย ฮั่วเหยียนเซียวลงรถไปก่อน และในระหว่างที่ซูเล่อกำลังจะลงรถนั้น เขาก็ใช้มือบังศรีษะเพื่อกันกระแทกให้เธอ ความเอาใจใส่ของเขาล้วนมาจากความรักมากมายที่อยู่ในใจ

ในเวลานั้น ถันหยางก็ได้เดินมาทางฮั่วเหยียนเซียว และเข้ามากระซิบกับเขา “ท่านครับ พวกเราทำตามที่ท่านสั่งเรียบร้อยแล้ว”

ฮั่วเหยียนเซียวพยักหน้า “ขอบใจนะ”

“ถ้างั้นพวกเราขอตัวกลับก่อนนะครับ” ถันหยางพูดจบก็ขับรถออกไป

เมื่อรถจำนวนมากได้ขับออกไป ในสวนดอกไม้จึงเหลือเพียงพวกเขาแค่สองคน มือของซูเล่อได้ถูกมือใหญ่จูงไปยังห้องโถง

ซูเล่อเดินตามเขาไป เมื่อเธอรับรู้ได้ถึงความรักที่เขามีต่อเธอ มุมปากของเธอก็ปรากฏรอยยิ้มออกมา พวกเขาทั้งสองเดินเข้ามาในห้องโถง ซูเล่อก็ต้องตกตะลึงกับสิ่งที่เห็นภายในห้องทันที

ห้องโถงใหญ่ถูกประดับตกแต่งอย่างสวยงาม บรรยากาศงานเลี้ยงวันเกิดแสนโรแมนติก ทั้งดอกไม้และลูกโป่งต่างก็มีของขวัญห้อยระโยงระยาง ช่อดอกไม้ถูกวางอยู่บนโต๊ะอาหารและตรงกลางยังมีเค้กวันเกิดที่ยังไม่ได้แกะกล่อง ส่วนด้านข้างมีแชมเปญและของหวานต่างๆ วางอยู่

ซูเล่อซาบซึ้งใจมาก เธอหันไปกอดชายหนุ่มที่อยู่ข้างๆ เธอแน่น “ขอบคุณนะ”

ฮั่วเหยียนเซียวโอบเอวของเธอเอาไว้ เมื่อเขาเห็นเธอเริ่มแสดงความรักต่อเขาก่อนแบบนี้ก็อดไม่ได้ที่จะยกยิ้มด้วยความดีใจ

ซูเล่อมองลักยิ้มของเขาก็อดไม่ได้ที่จะจับไหล่เขา และเขย่งตัวจูบมัน นี่เป็นความคิดที่เธออยากทำมาตลอด

จูบนี่ทำให้ชายหนุ่มถึงกับต้องยิ้มกว้างขึ้น ลักยิ้มก็ยิ่งเด่นชัดขึ้นไปอีก ซูเล่อห้าวถอยหลังด้วยความพอใจ “พวกเราขอพร เป่าเทียน กินเค้กกันก่อนเถอะ!”

“อืม!”ฮั่วเหยียนเซียวพยักหน้า เขาเดินมาข้างหน้าโต๊ะก่อนจะมองซูเล่อที่กำลังแกะกล่องเค้กอยู่ เค้กก้อนนี้เตรียมมาพอดีสำหรับคนสองคน ดังนั้นจึงไม่ได้มีขนาดที่ใหญ่มาก ประมาณ 6 นิ้ว ซูเล่อเมื่อเห็นเค้กก้อนนี้ก็รู้สึกชอบมากๆ เพราะมันเป็นรูปหัวใจ เธอรีบหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาถ่ายทันที จากนั้นก็ปักเทียนตัวเลข 24 ลงไปและจุดไฟ

ฮั่วเหยียนเซียวเดินมาปิดไฟ เหลือไว้แค่แสงจากโคมไฟติดผนังที่ถูกตกแต่งมาเพื่อสร้างความโรแมนติก

ซูเล่อใจเต้นรัว เธอมองชายหนุ่มที่กำลังเดินมา เธอจับมือเขาเอาไว้ “พวกเราขอพรและเป่าเทียนด้วยกันนะ!”

ชายหนุ่มส่ายหน้า “เธอขอก็พอ”

ซูเล่อยอมแพ้ เธอหายใจเข้าลึกๆ สองมือประกบเข้าหากัน ก่อนจะหลับตาและขอพรเงียบๆ ในใจ