รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1120

เหลียงซือโยวมองซูเล่อ ไม่คิดจะอ้อมค้อมอีกต่อไป เธอเขยิบเข้าไปใกล้ซูเล่อแล้วกระซิบข้างหู "ซูเล่ออย่าคิดว่าฉันไม่รู้เรื่องคุณกับเหยียนเซียวที่ห้องหนังสือ"

ซูเล่อพลันหน้าเปลี่ยนสี เธอมองเหลียงซือโยว หรือว่าเมื่อกี้เธอรู้ว่าตัวเองอยู่หลังม่าน

“ฉันไม่เข้าใจว่าคุณเหลียงพูดอะไรค่ะ” ซูเล่อได้แต่ทำเป็นไม่รู้เรื่อง

เหลียงซือโยวสีหน้าเคร่งขรึม พูดจาเย้ยหยัน "ดูท่าคุณคงไม่อยากเป็นแค่ลูกสาวบุญธรรมของตระกูลฮั่ว เพ้อฝันอยากเป็นนายหญิงของตระกูลฮั่วใช่ไหม! คุณแอบยั่วยวนฮั่วเหยียนเซียวลับหลังผู้ใหญ่ทุกคนของตระกูลฮั่ว คนอื่นไม่รู้ อย่าคิดว่าฉันจะไม่รู้ ถ้าไม่อยากให้ฉันเปิดโปงด้านมืดของคุณต่อหน้าทุกคน คุณอยู่ห่างๆ ฮั่วเหยียนเซียวจะดีที่สุด"

ซูเล่อพลันหน้าซีดลง ซีดยิ่งกว่าดอกบ๊วยสีขาวข้างๆ เธอ เธอกำหมัดแน่น ไม่คาดคิดว่าเหลียงซือโยวจะล่วงรู้ความสัมพันธ์ของเธอกับฮั่วเหยียนเซียว

เมื่อเห็นปฏิกิริยาของซูเล่อแล้ว เหลียงซือโยวได้ใจ ดูเหมือนว่าเธอจะจับจุดอ่อนที่ซูเล่อกลัวมากที่สุดได้แล้ว

"เธอว่ายังไง ฉันควรไปที่ห้องโถงบอกนายหญิงใหญ่ฮั่วไหม บอกว่าลูกบุญธรรมจิตใจไม่บริสุทธิ์ ยั่วยวนลูกชายของพวกเขาลับหลัง"

ทั้งสองไม่ทันสังเกตว่ายังมีหญิงสาวอีกคนยืนอยู่หลังพุ่มไม้ อันฉีที่มาหาซูเล่อพอดีได้ฟังคำพูดของเหลียงซือโยวมาตั้งแต่แรก

อันฉีคาดไม่ถึงว่าเหลียงซือโยวจะกล้าข่มขู่ซูเล่อในบ้านตระกูลฮั่วเช่นนี้ คิดถึงเมื่อครู่ที่เธอก็สนใจสามีของตนเองแล้ว คนที่มีเจตนาชั่วร้ายคือเหลียงซือโยวต่างหาก

"เล่อเล่อ เธออยู่ที่นี่เอง!" อันฉีร้องเรียกพลางก้าวออกมาจากหลังพุ่มไม้

เหลียงซือโยวหันไปมองอันฉีทันที เธอเพิ่งจะข่มขู่ซูเล่อ ถูกขัดขวางแบบนี้รู้สึกหงุดหงิด

ซูเล่อก็เหมือนเจออัศวินขี่ม้าขาว หายใจเข้าและพูดกับอันฉีว่า "พี่สะใภ้"