รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1126

“อันฉี ใครว่าฉันเป็นคนนอก ถ้าวันหนึ่งฉันกลายเป็นอาสะใภ้ของคุณล่ะ” เหลียงซือโยวพูดอย่างมั่นใจเต็มที่

"ไม่น่าเป็นไปได้" อันฉีพูดจบก็ทิ้งเธอไว้ตรงนั้น

เหลียงซือโยวโกรธจนหน้าอกกระเพื่อม ในขณะนี้ คนรับใช้อีกคนเข้ามาหาเธอ "คุณเหลียงคะ นายหญิงใหญ่ฮั่วอยากให้คุณไปพบที่ห้องน้ำชาค่ะ"

เหลียงซือโยวรีบหันกลับมาอย่างกระตือรือร้น เธอคิดการทำให้ใครก็ตามในบ้านพอใจนั้น ไม่สู้ทำให้นายหญิงใหญ่ฮั่วมีความสุข เพราะเธอเห็นว่านายหญิงใหญ่ฮั่วเป็นใหญ่ที่สุดในครอบครัว

ในห้องดื่มชา นายหญิงใหญ่ฮั่วกำลังจิบชา สีหน้าเปี่ยมความสุข คำพูดของลูกชายทำให้เธอวางใจ และเธอก็รู้สึกไม่พอใจนิดหน่อยที่ทำไมลูกชายไม่บอกเธอเร็วกว่านี้ ไม่อย่างนั้น เธอไม่จำเป็นต้องเชิญเหลียงซือโยวมาที่บ้าน

ในเวลานี้ เหลียงซือโยวเดินเข้าไปในห้องดื่มชา เธอนั่งข้างนายหญิงใหญ่ฮั่วอย่างมีความสุข "นายหญิงใหญ่คะ ตามหาหนูหรือคะ"

"ซือโยว! มานี่สิ เธอรับของขวัญนี้ไว้ สองวันมานี้ฉันได้คุยกับเธอสนุกมาก วันหลัง! มีเวลาก็มาคุยกัน" นายหญิงใหญ่ฮั่วเลื่อนของขวัญไปตรงหน้าเหลียงซือโยว แววตาเต็มไปด้วยความกรุณา

เหลียงซือโยวเป็นคนที่รู้วิธีสังเกตสีหน้าคน เมื่อเธอเห็นของขวัญชิ้นนี้และฟังคำพูดของนายหญิงใหญ่ หัวใจของเธอก็หนักอึ้งทันที หรือว่าการนัดจับคู่ครั้งนี้จบลงแล้ว

นายหญิงใหญ่ฮั่วเลิกอยากได้เธอเป็นลูกสะใภ้แล้วหรือ ทำไมล่ะ หรือว่าอันฉีจะทำเสียเรื่องอีกแล้ว

“นายหญิงใหญ่ หนูรับของขวัญไม่ได้ค่ะ ได้มาคุยกับท่านเป็นของขวัญที่ดีที่สุดแล้วค่ะ” เหลียงซือโยวยิ้มพลางเลื่อนของขวัญกลับไป

"ซือโยว เธอฉลาดจริงๆ ฉันชอบเธอมาก แต่เหยียนเซียวเพิ่งมาคุยกับฉัน เขาบอกว่ามีผู้หญิงที่เขาชอบแล้ว ฉันจะไม่รบกวนเวลาของเธอ เธอเป็นคนดีมาก ไม่ต้องห่วงจะไม่ได้เจอคนดี ฉันเองก็ต้องขอโทษด้วยที่รบกวนเวลาเธอ" น้ำเสียงของนายหญิงใหญ่ฮั่วเต็มไปด้วยคำขอโทษ

เหลียงซือโยวก้มหน้า เหยียดยิ้มมุมปาก แต่ความผิดหวังในดวงตาก็ปรากฏขึ้นอย่างรุนแรง ไม่ผิด! เธอถูกกำจัดแล้ว หรือว่าเธอจะยอมจบแค่นี้เหรอ