รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1126

“อันฉี ใครว่าฉันเป็นคนนอก ถ้าวันหนึ่งฉันกลายเป็นอาสะใภ้ของคุณล่ะ” เหลียงซือโยวพูดอย่างมั่นใจเต็มที่

"ไม่น่าเป็นไปได้" อันฉีพูดจบก็ทิ้งเธอไว้ตรงนั้น

เหลียงซือโยวโกรธจนหน้าอกกระเพื่อม ในขณะนี้ คนรับใช้อีกคนเข้ามาหาเธอ "คุณเหลียงคะ นายหญิงใหญ่ฮั่วอยากให้คุณไปพบที่ห้องน้ำชาค่ะ"

เหลียงซือโยวรีบหันกลับมาอย่างกระตือรือร้น เธอคิดการทำให้ใครก็ตามในบ้านพอใจนั้น ไม่สู้ทำให้นายหญิงใหญ่ฮั่วมีความสุข เพราะเธอเห็นว่านายหญิงใหญ่ฮั่วเป็นใหญ่ที่สุดในครอบครัว

ในห้องดื่มชา นายหญิงใหญ่ฮั่วกำลังจิบชา สีหน้าเปี่ยมความสุข คำพูดของลูกชายทำให้เธอวางใจ และเธอก็รู้สึกไม่พอใจนิดหน่อยที่ทำไมลูกชายไม่บอกเธอเร็วกว่านี้ ไม่อย่างนั้น เธอไม่จำเป็นต้องเชิญเหลียงซือโยวมาที่บ้าน

ในเวลานี้ เหลียงซือโยวเดินเข้าไปในห้องดื่มชา เธอนั่งข้างนายหญิงใหญ่ฮั่วอย่างมีความสุข "นายหญิงใหญ่คะ ตามหาหนูหรือคะ"

"ซือโยว! มานี่สิ เธอรับของขวัญนี้ไว้ สองวันมานี้ฉันได้คุยกับเธอสนุกมาก วันหลัง! มีเวลาก็มาคุยกัน" นายหญิงใหญ่ฮั่วเลื่อนของขวัญไปตรงหน้าเหลียงซือโยว แววตาเต็มไปด้วยความกรุณา

เหลียงซือโยวเป็นคนที่รู้วิธีสังเกตสีหน้าคน เมื่อเธอเห็นของขวัญชิ้นนี้และฟังคำพูดของนายหญิงใหญ่ หัวใจของเธอก็หนักอึ้งทันที หรือว่าการนัดจับคู่ครั้งนี้จบลงแล้ว

นายหญิงใหญ่ฮั่วเลิกอยากได้เธอเป็นลูกสะใภ้แล้วหรือ ทำไมล่ะ หรือว่าอันฉีจะทำเสียเรื่องอีกแล้ว

“นายหญิงใหญ่ หนูรับของขวัญไม่ได้ค่ะ ได้มาคุยกับท่านเป็นของขวัญที่ดีที่สุดแล้วค่ะ” เหลียงซือโยวยิ้มพลางเลื่อนของขวัญกลับไป

"ซือโยว เธอฉลาดจริงๆ ฉันชอบเธอมาก แต่เหยียนเซียวเพิ่งมาคุยกับฉัน เขาบอกว่ามีผู้หญิงที่เขาชอบแล้ว ฉันจะไม่รบกวนเวลาของเธอ เธอเป็นคนดีมาก ไม่ต้องห่วงจะไม่ได้เจอคนดี ฉันเองก็ต้องขอโทษด้วยที่รบกวนเวลาเธอ" น้ำเสียงของนายหญิงใหญ่ฮั่วเต็มไปด้วยคำขอโทษ

เหลียงซือโยวก้มหน้า เหยียดยิ้มมุมปาก แต่ความผิดหวังในดวงตาก็ปรากฏขึ้นอย่างรุนแรง ไม่ผิด! เธอถูกกำจัดแล้ว หรือว่าเธอจะยอมจบแค่นี้เหรอ

“คืออย่างนี้ค่ะ หนูขึ้นไปหาพี่เหยียนเซียวก่อนมื้อเที่ยงใช่ไหมคะ” เหลียงซือโยวกระพริบตา สีหน้าลำบากใจที่จะพูดออกมา “หนูเจอพี่เขา แต่... หนูเห็น…”

"เธอเห็นอะไรหรือ" นายหญิงใหญ่ฮั่วรู้สึกสนใจขึ้นมาทันที

"หนูเห็น... เห็นซูเล่ออยู่กับพี่เหยียนเซียว หนูเห็นไม่ชัดพวกเขากำลังทำอะไรในห้องหนังสือ แต่ตอนที่พวกเขาออกมา ซูเล่อเป็นฝ่ายจับมือพี่เหยียนเซียว... นายหญิงใหญ่ หนูคงมองผิดไป! ซูเล่อจะกล้าจีบพี่เหยียนเซียวได้ยังไง ซูเล่อเป็นลูกบุญธรรมของพี่ฮั่วจยา!"

ทันทีที่เหลียงซือโยวพูดจบ ถ้วยชาในมือของนายหญิงใหญ่ฮั่วก็หลุดมือร่วงลงกับพื้นเสียงดังเพล้ง

สีหน้านายหญิงใหญ่ฮั่วซีดเผือด เธอพูดเสียงสั่น "เธอพูดว่าอะไรนะ เหยียนเซียวกับซูเล่อคบหากัน"