รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1178

ซูเล่อเปลี่ยนเสื้อผ้ากับบอดี้การ์ดหญิง และบอดี้การ์ดก็รีบเปลี่ยนเป็นซูเล่อทันที ด้วยทรงผมและการแต่งหน้าที่คล้ายกับซูเล่อค่อนข้างมาก

ซูเล่อมองไปที่บอดี้การ์ดหญิงที่มาเสี่ยงอันตรายแทนเธอ เธอพูดอย่างห่วงใยว่า “เสียวเค่อ เธอระวังตัวให้มากๆนะ!”

“วางใจเถอะค่ะ! คุณซู, ฉันได้รับการฝึกฝนมาเป็นพิเศษ” หลีเค่อพยักหน้า และในขณะนี้ รถได้ขับเข้าไปในอุโมงค์แห่งหนึ่ง ข้างหลังมีรถบรรทุกมาบดบังรัศมีการมองของรถคันหลัง และในเวลานี้ ด้วยความช่วยเหลือจากเนี่ยเหยียนเฟิง ซูเล่อได้เปลี่ยนไปนั่งในรถออฟโรดอีกคัน

ซูเล่อกล้าหาญมาก ภายใต้การขับเคลื่อนของรถเช่นนี้ นอกจากหน้าที่ซีดเล็กน้อยแล้ว กิริยาท่าทางของเธอก็ดูไม่เลวเลยทีเดียว

เนี่ยเหยียนเฟิงยื่นมือไปตบๆเธอ “ไม่เป็นไรแล้ว เรื่องต่อจากนี้ไปก็มอบให้พี่ พี่จะให้คนส่งเธอกลับบ้าน”

“พวกพี่ก็ต้องระวังตัวหน่อยนะ” ซูเล่อพูดกำชับ

ตามมาด้วยสายจากฮั่วเหยียนเซียว เขาได้ยินถึงการและเปลี่ยนตัว ในใจก็กังวล ยังดีที่ทุกอย่างราบรื่น

เพื่อให้แน่ใจว่าอีกฝ่ายจะไม่รู้ แผนล่อเสือออกจากถ้ำสำเร็จ แผนการทุกอย่างจะต้องดำเนินไปอย่างราบรื่น

เมื่อรถบรรทุกขับไปถนนอีกสาย ก็มีรถออฟโรดหลายคันเร่งความเร็วอย่างรวดเร็วเพื่อจะตามรถคันที่ซูเล่อนั่งให้ทัน และในเวลานี้ หน้าต่างรถได้ลดลงครึ่งหนึ่ง ได้มีใบหน้าอันสวยงามของผู้หญิงปรากฏโฉม ผมยาวโดนลมพัด มาบังใบหน้าบางส่วน

รถคันข้างๆ ยังคงยืนยันว่าเธอคือซูเล่อ และรายงานให้คนข้างหน้าทราบ ให้พวกเขาเตรียมตัวลักพาตัว

ในขณะนี้ ซูเล่อได้กลับถึงบ้านอย่างปลอดภัย แต่ใจของเธอกลับยังเต้นแรงไม่หยุด เธอภาวนาให้แผนทั้งหมดสำเร็จ และทุกคนกลับมาอย่างปลอดภัย

。

ต่อมา ฮั่วเหยียนเซียวรีบกลับมา เมื่อมาถึงห้องโถง เห็นหญิงสาวลุกขึ้นจากโซฟา เขาก้าวเท้าไป กอดเธอไว้ในอ้อมแขนอย่างแน่นหนา และลูบผมยาวของเธอ ให้แน่ใจว่าเธอปลอดภัยดี

“ฉันไม่เป็นไรค่ะ แต่เหยียนเฟิงพวกเขา…” ซูเล่อพูดอย่างกังวล

“วางใจเถอะ! ภารกิจเสร็จสิ้นแล้ว ราบรื่นมาก ไม่มีเจ้าหน้าที่คนไหนล้มตาย” ฮั่วเหยียนเซียวปลอบเธอด้วยเสียงทุ้ม

เนี่ยเหยียนเฟิงทำงานเสร็จอย่างสมบูรณ์ ลูกน้องของเขาหลายคนยุ่งอยู่กับเขามาหลายวันหลายคืนแล้ว คืนนี้ เขาได้เลี้ยงทุกคนกินข้าว

“หัวหน้าทีมเนี่ย งานแต่งของคุณจัดเมื่อไหร่ รอไม่ไหวแล้ว”

“สัปดาห์หน้า เมื่อถึงเวลา ห้ามขาดใครสักคนนะ” ดวงตาของเนี่ยเหยียนเฟิงเป็นประกายด้วยรอยยิ้ม ถึงแม้ว่างานแต่งงานจะช้าไปสักหน่อย แต่ความสุขก็เต็มเปี่ยม

ในคืนวันศุกร์ ฮั่วเหยียนเซียวพาซูเล่อไปดูการแสดง ซึ่งไม่ได้เปิดให้สาธารณชนทั่วไปดู แต่จัดแสดงเป็นการภายใน

เขาสงสารที่เธอต้องอยู่ในบ้านเบื่อๆมาตลอด จึงคิดอยากจะพาเธอออกไปผ่อนคลาย

การแสดงแบ่งออกเป็นหลายส่วน เต้นรำ การแสดงเปียโน มีมากกว่ายี่สิบรายการ รายการยอดเยี่ยมทั้งนั้น แต่ผู้ชมที่เข้าชมถูกคัดกรองอย่างเข้มงวด

ซูเล่อสวมชุดราตรีสีขาว สง่างาม ผมยาวถูกเกล้าขึ้นไป ราวกับเจ้าหญิงที่ยืนอยู่เคียงข้างฮั่วเหยียนเซียว