รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 1275

จากนั้น หลี่หลิงก็ได้กุเรื่องพ่อเลี้ยงแม่เลี้ยงของเด็กสาวขึ้นมา และพาสองสามีภรรยาแห่งตระกูลซือไปตรวจ DNA ด้วยกัน ก่อนจะแอบดึงผมซือชิงหลิงลับหลังพวกเขาและนำไปตรวจพิสูจน์

แต่สองสามีภรรยาแห่งตระกูลซือไม่รู้ว่าหลี่หลิงได้จ่ายเงินซื้อคนของห้องแล็ปตรวจ DNA ไปแล้วเพื่อให้เธอนำเส้นผมของเด็กสาวไปเปลี่ยนเป็นเส้นผมของซือชิงหนิง เพราะเหตุนี้จึงทำให้ผลตรวจ DNA ฉบับสมบูรณ์ส่งไปถึงมือของสองสามีภรรยาแห่งตระกูลซือ

ประกอบกับที่พวกเขาสองคนเห็นปานแดงที่ไหล่ของเด็กสาว จึงทำให้พวกเขาดีใจจนร้องไห้ออกมา

พวกเขายอมรับทันทีว่าเด็กคนนี้เป็นลูกสาวคนที่สองที่หายตัวไปอย่างแน่นอน จากนั้นฉากดราม่าพ่อแม่ลูกนั่งกอดกันร้องไห้ก็เริ่มขึ้น

ดังนั้น เด็กสาวก็เปลี่ยนไปใช้ชื่อของคุณหนูรอง ซือเฉียนเชียนแทน

เด็กสาวโคโยตี้ในไนต์คลับกลายมาเป็นคุณหนูรองแห่งตระกูลเก่าแก่ ซือเฉียนเชียนวางตัวเป็นอย่างดีตั้งแต่ไปจนกลับมาถึงบ้าน และค่อยๆ เผยธาตุแท้ออกมา เธอเริ่มอยากจะได้ทุกอย่างที่อยู่ในตระกูลซือ และคิดวางแผนที่จะไล่คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลซือออกจากบ้าน

ความจริงทุกอย่างเป็นไปด้วยความราบรื่น แต่เมื่อตอนค่ำ จู่ๆ เธอก็ได้ยินเสียงแขกคนหนึ่งในงานเลี้ยงเรียกชื่อเดิมของเธอ ทำให้เธอต้องถูกปลุกจากฝันอันแสนหวาน

เธอกลัว

เธอกลัวว่าตัวตนที่แท้จริงของเธอจะถูกเปิดเผย เธอกลัวว่าทุกอย่างที่เธอมีในตอนนี้มันจะหายไปทั้งหมด เธอกลัวว่าสุดท้ายเธอจะต้องกลับไปใช้ชีวิตในนรก ให้คนอื่นเล่นกับเธอเหมือนสิ่งของ

ซือเฉียนเชียนโอนเงินไปให้หลี่หลิงก้อนใหญ่ ตอนนี้ในบัญชีของเธอมีเงินอยู่ห้าล้านกว่าๆ แค่เธอเอ่ยปากขอเธอก็จะมีเงินที่มากกว่านี้เป็นเท่าตัว แต่ตอนนี้ เธอกลับรู้สึกว่าจะมีเงินเท่าไหร่มันไม่สำคัญ สิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเธอคือเธอจะต้องนั่งในตำแหน่งคุณหนูรองแห่งตระกูลซือไว้ให้มั่นคงที่สุด

เธอยื่นมือออกมาเช็ดขอบตาที่แดงก่ำของตัวเอง ก่อนจะลุกขึ้นและเดินไปยังหน้าประตูใหญ่ตระกูลซือ

เมื่อเธอผลักประตูเข้าไปในห้องโถงก็ต้องเจอกับคุณนายซือกำลังนั่งคุยกับสาวใช้อยู่ จู่ๆ เธอก็รู้สึกประหม่าขึ้นมาทันที

“เฉียนเชียน ทำไมลูกกลับมาก่อนล่ะ แล้วพ่ออยู่ไหน” เฉินเหอถามอย่างสงสัย

ในห้องนอน ซือเฉียนเชียนเดินมายืนอยู่หน้ากระจก หลังจากที่เธอหันซ้ายหันขวามองใบหน้าตัวเองอย่างละเอียดแล้ว ความมั่นใจก็ค่อยๆ กลับคืนมา ใบหน้าของเธอทำออกมาได้ประสบความสำเร็จเป็นอย่างมาก ความจริงเธอคล้ายกับซือชิงหนิงเพียง 60% เท่านั้น ตอนนี้ไม่มีร่องรอยของการทำศัลยกรรมแล้ว ตราบใดที่เธอยังแต่งหน้าทุกวัน ก็จะไม่มีใครสามารถเห็นความแตกต่างที่ค่อนข้างชัดเจนระหว่างหน้าสดของเธอกับซือชิงหนิงได้

อีกอย่าง ฝีมือการแต่งหน้าของเธอก็ดีมาก เธอสามารถแต่งรายละเอียดบนใบหน้าให้เหมือนกับซือชิงหนิงได้ทุกประการ

“ตัวตนนี้ ฉันจะต้องได้ครอบครองมันตลอดไป ฉันคือซือเฉียนเชียนและซือเฉียนเชียนก็คือฉัน”

ในกระจกสะท้อนสายตาแห่งความทะเยอทะยานคู่หนึ่งออกมา

ในเวลาสามทุ่มครึ่ง รถของจ้านฉิงเหย่ก็ได้มาส่งซือชิงหนิงที่หน้าประตูบ้าน เธอในคืนนี้สวมชุดราตรีลายกุหลาบ ทำให้เธอสวยจนคนตะลึงจริงๆ

“งั้นฉันลงรถแล้วนะ” ซือชิงหนิงพูดขับชายหนุ่มที่นั่งอยู่ในตำแหน่งคนขับด้วยสายตาอาลัยอาวรณ์