รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 180

ถังจือซย่าที่กำลังเช็ดโต๊ะอยู่นั้น สีหน้าก็เปลี่ยนไป ที่จริงแล้วนี่ก็ไม่ใช่เป็นเรื่องที่เธอไม่สามารถพูดได้ แต่เธอก็ปฏิเสธไปโดยตรง “ฉันไม่อยากคุยแล้ว”

“เรื่องที่ผ่านไปแล้ว คุณก็ควรที่จะปล่อยวางซะ เฉินเฉินโตขนาดนี้แล้ว คุณไม่จำเป็นจะต้องพัวพันอยู่กับมันแล้ว” สีจิ่วเฉินพูดจูงใจเธอ เขาคิดว่าเหตุผลที่ทำให้ถังจือซย่าจะไม่แต่งงานตลอดชีวิต ก็คือการถูกทำให้เจ็บปวดในตอนนั้น

ถังจือซย่ารู้ว่าเขาปลอบใจเธอด้วยความหวังดี แต่เธอไม่ต้องการ เธอเลิกดวงตาที่ใสสะอาดมองไปยังเขา “ประธานสี ดึกมากแล้วนะคะ”

แต่ชายหนุ่มที่นั่งอยู่บนโซฟากลับมองไปที่เธออย่างลึกซึ้ง เขาวางข้อศอกไว้บนที่วางแขนของโซฟา เคาะนิ้วชี้และนิ้วกลางอย่างเมินเฉย เหมือนไม่อยากจะจากไป

“สีจิ่วเฉิน ใกล้จะสี่ทุ่มแล้ว คุณจะยืดเวลาออกไปถึงกี่โมง” ถังจือซย่าทำได้แค่เร่งเขา อย่าบอกนะว่าผู้ชายคนนี้ไม่ต้องกลับไปนอน

ตอนนี้ก็สีจิ่วเฉินลุกขึ้น จากนั้นเขาก็ตั้งใจทิ้งกุญแจรถไว้บนโซฟา และเดินไปที่ประตูทางเข้า เขาพูดกับหญิงสาวในห้องรับแขก “ช่วยหยิบกุญแจรถมาให้ผมหน่อย”

ถังจือซย่ามองกุญแจรถที่อยู่บนโซฟา เธอจึงรีบหยิบเอาไปส่งให้ที่ประตูทางเข้า แต่ชายหนุ่มกลับไม่รับมันไป ถังจือซย่าก้าวออกไปด้านนอกประตู และยื่นมันให้กับเขา

ในขณะนั้น ชายหนุ่มใช้แขนก็ปิดประตูลง ถังจือซย่าโดนชายหนุ่มดึงออกไปที่นอกประตูทั้งๆ แบบนั้น วินาทีถัดมา ร่างกายที่สูงใหญ่ต่อต้านฮอร์โมนเพศชายที่ถาโถมเข้ามา ร่างกายที่ยืดตรงของถังจือซย่ากลับโค้งงอลงในชั่วพริบตา เมื่อเงยหน้าขึ้น เธอก็สัมผัสได้ถึงสายตาที่ร้อนแรงดั่งไฟ ดูรุกรานเป็นอย่างยิ่ง

วินาทีต่อมา ชายหนุ่มก็โค้งตัวลงจูบเธออย่างเร่าร้อน ไม่ปล่อยให้เธอได้ปฏิเสธเลยแม้แต่น้อย เขาลงมืออย่างแข็งกร้าว

ถังจือซย่าโดนชายคนนี้จูบอย่างยาวนานและทรงพลังจนเธอมึนงงไปสักพัก เมื่อเธอได้สติเธอก็ผลักเขาออกไปทันที ชายหนุ่มรั้งหน้าผากของเธอไว้ ลมหายใจที่แผ่วเบาสาดไปบนหน้าแก้มของเธอ “ตอนนี้ ฉันทำใจกลับไปได้แล้ว”

ถังจือซย่าเงยหน้ามองเขาด้วยความโมโห หรือว่าถ้าไม่เอาเปรียบเธอแล้วจะทำใจกลับไปไม่ได้?

ในสมองของชายคนนี้ครุ่นคิดอะไรอยู่กันแน่

เรื่องลามกหรือเปล่านะ?

“รีบไปได้แล้ว” ถังจือซย่าออกแรงผลักเขาและหันกลับเข้าไปในห้องของเธอ จากนั้นก็ปิดประตูลง

ใจของเธอเต้นประหนึ่งกวางน้อยที่ตื่นตระหนก ลมหายใจของชายหนุ่มยังหลงเหลืออยู่บนริมฝีปากของเธอ ไม่เกลียดชังและยังหวานชื่นนี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่