รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 256

“แม่ งั้นพวกเราก็ต้องหาวิธีเอาบริษัทของพ่อมาอยู่ในมือให้ได้! จะให้แม่ลูกคู่นั้นได้ไปไม่ได้ พ่อใจร้ายกับเรามาก พวกเราก็ไม่จำเป็นต้องยอมรับสภาพต่อไป” เมื่อถังชิงชิงนึกถึงบริษัทของพ่อ มรดกอะไรก็มีไม่เท่าบริษัทใหญ่ที่ทำได้กว่าสิบล้าน

สายตาของหลี่เจี๋ยฉายแววเจ้าเล่ห์ “ชิงชิงแกพูดถูก พ่อแกทำกับพวกเราขนาดนี้ เขาแทบไม่เห็นเราในสายตาด้วยซ้ำ แกต้องได้สืบทอดบริษัทต่อ ดังนั้น ชิงชิง แกต้องฟังแม่”

“แม่ หนูก็ต้องฟังแม่อยู่แล้วสิ แม่ให้ทำอะไรหนูก็ทำ” ถังชิงชิงอยู่ภายใต้การควบคุมของแม่มาตั้งแต่เด็ก เธอเชื่อว่าทุกอย่างที่แม่ทำนั้นถูกต้อง

“งั้นก็ไปอ่อยคังเฮ่าเซวียน เอามาให้จนได้ ให้เขามาอยู่ฝั่งเดียวกับเรา พอถึงเวลา ถ้าพวกเราอยากได้บริษัทของพ่อ เขาก็จะกลายเป็นตัวช่วยที่สำคัญ

“อะไรนะ?” สายตาของถังชิงชิงฉายแววไม่พอใจ “คังเฮ่าเซวียน? เขาก็แค่ผู้ช่วยบัญชีของพ่อไม่ใช่เหรอ”

“แต่เขาเป็นคนที่พ่อแกชุบเลี้ยงให้มารับช่วงต่อที่บริษัทนะ ต่อไปถังจือซย่าก็ต้องอาศัยเขา ชิงชิง พ่อแกไม่ซื่อสัตย์กับพวกเรา ก็อยากโทษถ้าวันไหนพวกเราทำบ้างก็แล้วกัน หลังจากนี้เมื่อได้โอกาส คังเฮ่าเซวียนจะเป็นกำลังสำคัญ” หลี่เจี๋ยเอ่ยกับลูกสาวอย่างใจเย็น หรือสรุปก็คือ ในใจของเธอเตรียมแผนการไว้แล้ว

“เฮอะ! เขาก็แค่คนจน หนูไม่ต้องออกแรงมากก็จับเขาได้อยู่หมัด มีคุณหนูมาชอบ ก็นับว่าเป็นโชคของเขาแล้ว” แม้ว่าถังชิงชิงจะถูกแม่บังคับให้เข้าใกล้คังเฮ่าเซวียน แต่ในสายตาของเธอ เธอไม่แม้แต่จะชายตามองเขาด้วยซ้ำ

พอได้เจอกับลูกรักสวรรค์อย่างสีจิ่วเฉินแล้ว สายตาของถังชิงชิงจะมองผู้ชายธรรมดาๆ ได้อย่างไร

ต่อให้เธอไม่ได้แต่งงานกับสีจิ่วเฉิน ก็ต้องเป็นลูกชายจากตระกูลเศรษฐี

“แม่ บริษัทของพ่อไม่ใช่ว่าจะถูกซื้อกิจการแล้วเหรอ ถ้าพ่อไม่เหลือบริษัทแล้วล่ะ” ถังชิงชิงถามอย่างเป็นกังวล

“รีบอะไร บุญคุณระหว่างแม่ของถังจือซย่ากับตระกูลสียังมีอยู่ ตระกูลสีย่อมไม่อยู่เฉยๆ แน่ๆ ขอแค่ถังจือซย่าไปตระกูลสี ตระกูลสีก็ต้องให้ความช่วยเหลือแน่” หลี่เจี๋ยเชื่อว่าถังจือซย่าจะต้องออกปากพูดแน่นอน

“ถังจือซย่าคงไม่ได้อยากจะแต่งกับสีจิ่วเฉินใช่ไหม!” สายตาขอถังชิงชิงส่อแววอิจฉา