รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 259

ถังจวิ้นถือโอกาสเล่าเรื่องความแค้นระหว่างเขากับหลิวเตี่ยนหวา ถังจือซย่าที่ไม่รู้มาก่อนเมื่อได้ยินก็ตกใจ ที่แท้หลิวเตี่ยนหวาก็เป็นหุ้นส่วนที่ก่อตั้งบริษัทมาด้วยกันกับพ่อของเธอ ก่อนที่จะนำเงินที่ลงทุนร่วมกันไปเล่นการพนัน จนถูกพ่อของเธอทำให้ติดคุกอยู่หนึ่งปี หลังจากนั้นหลินเตี่ยนหวาก็เข้ามาวางอำนาจบาตรใหญ่ แย่งคู่ค้าและกิจการทุกอย่างไปจากพ่อของเธอ จนท้ายที่สุด ที่ได้รับความช่วยเหลือจากสีจิ่วเฉิน จึงได้ออเดอร์และโปรเจคมากมาย ส่วนหลิวเตี่ยนหวาที่หายหน้าหายตาไปหลายปี ก็โผล่ออกมาด้วยฐานะผู้ซื้อกิจการ

ถังจือซย่าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกซาบซึ้งต่อสีจิ่วเฉิน เป็นเขาที่ช่วยพ่อเธอออกมาจากเรื่องยากลำบากอีกครั้ง

“คุณชายสี มา ผมดื่มให้คุณ” ถังจวิ้นยกแก้วขึ้นมายื่นไปทางสีจิ่วเฉิน

สีจิ่วเฉินเองก็ลุกขึ้นในทันที เขายกแก้วไปชนด้วยท่าทีอ่อนน้อม ถังจือซย่าเห็นสีจิ่วเฉินดื่มเหล้าก็พลันนึกถึงเรื่องกระเพาะของเขา ดังนั้นเมื่อครู่ที่สั่งอาหาร เธอจึงใส่ใจในระดับความเผ็ดเป็นพิเศษ

“คุณอาถัง วางใจได้ ขอแค่มีผมอยู่ บริษัทของคุณอาจจะไม่เกิดเรื่องแน่นอน” สีจิ่วเฉินรับรอง

“มีคุณชายสีคอยช่วยเหลือ ผมก็วางใจแล้ว แค่ก่อนหน้านี้มันคอยกวนใจผมตลอด” พูดจบถังจวิ้นก็มองไปทางลูกสาว “จือซย่า ลูกเองก็ดื่มให้คุณชายสีสักแก้วสิ”

สำหรับชายหนุ่มแล้ว การดื่มเหล้าให้กันบนโต๊ะอาหารถือเป็นการเคารพอีกฝ่าย

ถังจือซย่ายิ้ม “พ่อ ดื่มน้อยๆ หน่อย กินผักบ้าง!”

“เฮ้อ! แค่แก้วเดียว คนเขาช่วยเราตั้งมากมาย” ถังจวิ้นเร่งเร้า

ถังจือซย่าจึงต้องเทแก้วแล้วยกไปทางสีจิ่วเฉิน “ประธานสี ฉันดื่มให้คุณ แล้วแต่คุณเลย”

สีจิ่วเฉินถือแก้วไวน์อย่างสง่างาม ก่อนจะยื่นมาชนแก้วกับเธอ เขาดื่มอย่างไว้หน้าอีกฝ่าย สายตาของถังจือซย่ามีแต่ความกังวล เธอไม่รู้ตัวด้วยซ้ำว่าเธอเริ่มจะเป็นห่วงผู้ชายคนนี้เข้าแล้ว”

แต่ชายหนุ่มกลับรู้สึกได้ ริมฝีปากบางยกยิ้มขึ้น แสดงให้เห็นว่าเจ้าตัวมีความสุข