รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 280

ในขณะนั้นเอง ถังจวิ้นก็กำลังขับรถไปทางย่านวิลล่าตากอากาศแทบภูเขาพร้อมกับภรรยาและลูกสาว ระหว่างทางหลี่เจี๋ยกับถังชิงชิงตื่นเต้นเป็นอย่างมาก เพราะว่าหาโอกาสได้ยากมากที่จะได้มาร่วมงานเลี้ยงสุดหรูหราแบบนี้ นานๆทีจะได้มาเปิดหูเปิดตา

ส่วนซ่งซานก็ขับรถมาโดยลำพัง ในเมื่อเธอหงายไพ่แสดงจุดยืนต่อหน้าถังชิงชิงแล้ว ก็ไม่กลัวว่าถังชิงชิงจะรู้ว่าตอนนี้เธอมีฐานะแล้ว ถังชิงชิงก็เป็นคนชอบเงินชอบทอง เพียงให้เงินไปเล็กน้อยก็สามารถซื้อตัวดึงมาเป็นพวกได้แล้ว 

เธอจำเป็นต้องดึงตัวถังชิงชิงมาเป็นพวกของตัวเอง เพื่อมาร่วมต่อกรกับถังจือซย่าด้วยกัน อีกทั้งยังสามารถดึงมาเป็นแพะรับบาปในเรื่องบางเรื่องได้

มือถือของถังจือซย่าดังขึ้นมาในเวลาที่ประจวบเหมาะพอดี เธอหยิบขึ้นมาดูเล็กน้อย และหันไปพูดกับนายหญิงใหญ่สี “คุณย่าสี พ่อของหนูคงมาถึงแล้ว” 

“ไปรับสายโทรศัพท์เถอะ!” นายหญิงใหญ่สีพยักหน้าเล็กน้อย 

ถังจือซย่าเดินไปยังริมระเบียง นายหญิงใหญ่สีกวักมือเรียกถังอวี่เฉิน “เด็กน้อย มานี่สิ ให้ย่าทวดได้ดูเธอเต็มสองตาหน่อย” 

ถังอวี่เฉินเองก็รู้สึกถึงความใกช้ชิดสนิทสนมจากคุณย่าผมสีเงินท่านนี้ เพียงแต่เขาไม่รู้เลยว่าความใกล้ชิดสนิทสนมเช่นนี้มาจากสายเลือดที่ฝังลึกลงไปกำลังถวินหา เพราะว่าถังอวี่เฉินเดิมทีก็เป็นสายเลือดของตระกูลสี 

เด็กน้อยเดินมาหยุดลงที่ข้างขาของนายหญิงใหญ่สีอย่างเชื่อฟัง นายหญิงใหญ่สีมองสำรวจเขาอย่างละเอียดถี่ถ้วน ในใจทั้งตกใจและประหลาดใจ ทำไมลูกชายของถังจือซย่าถึงได้หน้าตาเหมือนหลานชายของเธออย่างกับแกะได้ขนาดนี้? 

นี่คือวาสนาใช่ไหม? 

ถังจือซย่ารับสายโทรศัพท์ของผู้เป็นพ่อ “ฮัลโหล คุณพ่อ” 

“จือซย่า พ่อกับคุณน้าเจี๋ยและชิงชิงมาถึงงานเลี้ยงวันเกิดนายหญิงใหญ่สีแล้ว ลูกอยู่ที่นี่ด้วยใช่ไหม?” ถังจวิ้นถามด้วยความตื่นเต้น 

“ใช่ ลูกอยู่ที่นี่” 

“ลูกอยู่ไหนเหรอ? งานเลี้ยงทางนี้ยังไม่เริ่มเลย พวกเราไปหาลูกดีกว่า พ่ออยากเจอเฉินเฉิน” ถังจวิ้นรู้สึกอึดอัดนิดหน่อย ถึงยังไงก็ไม่ได้สนิทกับตระกูลสีเท่าไรไม่มีใครที่รู้จัก 

“ได้สิคะ! ลูกพักผ่อนอยู่ที่วิลล่าห้องหมายเลข10 พวกพ่อมาเถอะค่ะ” ถังจือซย่าตอบ 

พอวางสายโทรศัพท์ ถังจือซย่าเดินก็เข้าไปเอ่ยพูดกับนายหญิงใหญ่สี “คุณย่าสีค่ะ อีกสักพักพวกคุณพ่อจะมาที่นี่กัน”