รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 376

ขณะที่นอนอยู่บนเตียง หัวใจของซ่งซานรู้สึกทุกข์ทรมานในทุกวินาที เธอจินตนาการว่าถังจือซย่า กับสีจิ่วเฉินตัวติดกันเหมือนตอนอยู่ในประเทศจีน ไม่แน่ว่าพวกเขาอาจหมั้นกันทันทีที่กลับไป

ซ่งซานนับวันด้วยความรู้สึกเจ็บปวด

ในประเทศจีน

ที่เอเวอร์ไนท์คลับ

เถ้าแก่ถูกเปลี่ยนคนแล้วคนเล่า ฉู่เฮ่านัดกับเถ้าแก่ในคืนนี้ เมื่ออีกฝ่ายหนึ่งได้ยินว่าจะซื้อวิดีโอเมื่อ 5 ปีที่แล้วเป็นเงิน 2 ล้าน เขาก็ตกใจ “วิดีโอเมื่อห้าปีก่อนหายไปตั้งนานแล้วครับ”

“เพราะอะไร” ฉู่เฮ่าถาม

“ไม่กี่เดือนก่อน ฐานของผมถูกไฟไหม้ ข้อมูลทั้งหมดถูกไฟไหม้ไปหมดแล้ว” ถ้าแก่เองก็รู้สึกหดหู่มากเช่นกัน “ดูเหมือนว่าไฟฟ้าลัดวงจรน่ะครับ”

“โทรแจ้งตำรวจหรือยัง”

“นักดับเพลิงมาดับไฟ ผมเองก็ไม่ได้เสียหายอะไรมาก วัสดุข้อมูลถูกไฟไหม้ทั้งหมด ดังนั้น ถ้าคุณกำลังกำลังตามหาวิดีโอเมื่อห้าปีที่แล้ว มันไม่มีแน่นอนครับ”

สายตาสงสัยผุดขึ้นในดวงตาของฉู่เฮ่า

มันเป็นเรื่องบังเอิญงั้นเหรอ มีแค่ข้อมูลในฐานเท่านั้นที่ถูกเผา?

เถ้าแก่คนใหม่เพิ่งเข้ามารับช่วงต่อ เธอคงไม่รู้เรื่องที่เกิดอะไรขึ้นเมื่อ 5 ปีที่แล้ว

จากนั้นฉู่เฮ่าก็ไปพบผู้จัดการคนหนึ่งและให้เงินกับเธอ 100,000 หยวน ขอให้เธอรวบรวมรายชื่อพนักงานเก่าที่เคยทำงานในฐานนานกว่า 5 ปี

ผู้จัดการระบุรายชื่อมากมายอย่างรวดเร็ว แต่เธอเป็นผู้จัดการที่มีประสบการณ์เพียง 3 ปี

เมื่อฉู่เฮ่าถามเกี่ยวกับฐานข้อมูล ผู้จัดการก็พูดทันทีว่า “พวกเราไม่ค่อยได้ไปที่นั่นกันหรอกค่ะ ที่นั่นมีแค่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยดูแลอยู่”

ผู้จัดการใช้ปากกาวงภาพคนสองสามคน “นี่เป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย ที่ทำงานนานที่สุดตั้งแต่ห้าปีที่แล้วจนถึงปัจจุบันค่ะ”

จากนั้นฉู่เฮ่าถามถึงรายชื่อพนักงานที่ลาออกหลังไฟไหม้ ผู้จัดการเห็นว่าเขาหน้าตาดีและให้เงิน เธอจึงยอมพูดทุกอย่างออกไป

ในท้ายที่สุด ฉู่เฮ่าก็สามารถล็อคเป้าหมายได้ เขาเป็นเจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยที่ลาออกหลังจากเกิดเหตุเพลิงไหม้ได้เพียง 3 วัน

ฉู่เฮ่าสันนิษฐานว่ามีคนจ้างเขามาวางเพลิง และลาออกหลังจากไฟมอดลง