สรุปเนื้อหา ตอนที่ 416 – รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว โดย พลอย
บท ตอนที่ 416 ของ รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว ในหมวดนิยายความโรแมนติกสมัยใหม่ เป็นตอนที่โดดเด่นด้วยการพัฒนาเนื้อเรื่อง และเปิดเผยแก่นแท้ของตัวละคร เขียนโดย พลอย อย่างมีศิลป์และชั้นเชิง ใครที่อ่านถึงตรงนี้แล้ว รับรองว่าต้องติดตามตอนต่อไปทันที
“ตื่นแล้วเหรอ” เมื่อคาดผ้ากันเปื้อนแล้ว ชายหนุ่มดูเหมือนพ่อบ้านไม่มีผิด
ถังจือซย่าเดินไปหาเขา แล้วจึงเห็นว่าบนโต๊ะอาหารเต็มไปด้วยวัตถุดิบสำหรับอาหารเช้า และเขากำลังวุ่นวายอยู่กับเครื่องชงกาแฟ
“นั่งรอสักครู่ กำลังจะเสร็จแล้ว” สีจิ่วเฉินมองเวลา
เมื่อเห็นแผ่นหลังของเขา จู่ๆ ถังจือซย่าก็มีความคิดอยากจะกอดเขาขึ้นมา และด้วยความคิดนี้ เธอเดินไปข้างหลังเขา กางแขนออก แล้วโอบกอดเขา
สีจิ่วเฉินชะงักเล็กน้อย ไม่ใช่ค้างแข็ง แต่เป็นความรู้สึกดีใจระคนประหลาดใจ รอยยิ้มปรากฏขึ้นในดวงตา และมุมปากของเขายกขึ้นเล็กน้อย
เธอกอดเขาแบบนี้ และรับรู้ถึงช่วงเวลาอันอบอุ่นในยามเช้า
“ขอบคุณสำหรับทุกสิ่งที่คุณทำให้ฉันนะ” เธอโอบกอดและอิงแอบไปกับแผ่นหลังที่แข็งแกร่งของเขา และขอบคุณเขาจากก้นบึ้งของหัวใจ
ชายหนุ่มจับมือเธอไว้ แล้วหันกลับมา ทำเหมือนกับกลัวว่าเธอจะหนีหายไปเมื่อเขาหันหลังกลับมา
เธอยังคงโอบกอดเขาไว้ ในขณะที่เขาวางมือบนไหล่ของเธอ ทั้งสองสบประสานสายตากัน จนหญิงสาวรู้สึกเขินอายจึงลดสายตาลง
“สำหรับฉัน มันยังไม่พอ ขอแค่เธอให้โอกาสฉัน ฉันจะทำอะไรให้เธอได้มากกว่านี้อีก” ชายหนุ่มกดเสียงต่ำ พลางลูบผมของเธอ “ให้โอกาสฉันได้ไหม”
ถังจือซย่าซุกศีรษะเข้าไปในอ้อมกอดของเขา สายตาของเขาแทบจะทำให้เธอทนไม่ได้
“ฉันก็อยู่ข้างๆ คุณแล้ว ยังกลัวว่าจะไม่มีโอกาสดูแลฉันดีๆ อีกหรือคะ” ถังจือซย่าเงยหน้าขึ้นพลางเอ่ยถามด้วยรอยยิ้ม
ชายหนุ่มจรดริมฝีปากลงบนเรือนผมของเธอ “รอสักแป๊บนะ ฉันจะทำอาหารเช้าให้เธอและเฉินเฉิน”
“เป็นเกียรติสำหรับฉันและเฉินเฉินที่ได้ทานอาหารเช้าฝืมือของคุณ”
ถังจือซย่าหยิบถ้วยกาแฟขึ้นและนั่งลงตรงหน้าหน้าต่างบานสูงจากพื้นจรดเพดานเพื่อรออาหารเช้าจากพ่อครัวใหญ่
สิบนาทีต่อมา สีจิ่วเฉินก็ยกอาหารเช้ามาสองจาน ซึ่งมีโภชนาการครบสมบูรณ์ มีกลิ่นหอมน่ารับประทาน และสีสันก็สวยงามด้วย
ถังจือซย่าค่อยๆ ลิ้มรสความสุข อยู่กับเขาที่นี่ ไม่มีเรื่องให้ต้องทุกข์ใจเลยจริงๆ
แต่จะทำอย่างไรล่ะ ตอนนี้เธอไม่มีทางติดต่อพ่อบุญธรรมได้เลย
ในขณะนี้ ผู้ใต้บังคับบัญชาคนหนึ่งรีบร้อนเดินเข้ามาและยื่นจดหมายในมือให้เธอ
“คุณหนู นี่เป็นจดหมายที่ถูกส่งออกมาจากคุกของนายท่าน คุณหนูรีบเปิดดูเร็ว”
หลินจิงจิงรีบเอื้อมมือไปหยิบและฉีกออกมาตรวจสอบทันที เธอเห็นเพียงสีรุ่ยหมิงกำลังพูดถึงเรื่องหนึ่งที่ดูคลุมเครือมาก
“จิงจิง สภาพในคุกของพ่อไม่สู้ดีนัก พ่อต้องการให้ลูกรีบดำเนินตามแผนการสุดท้ายโดยเร็วที่สุด แผนที่พวกเราเคยหารือกันไว้ อย่าได้ลังเล จงเดินหน้าและทำอย่างกล้าหาญ”
หัวใจของหลินจิงจิงเต้นไม่เป็นจังหวะ แผนสุดท้ายที่กล่าวถึงในจดหมายของพ่อบุญธรรมก็คือให้เธอตั้งครรภ์ลูกของสีจิ่วเฉิน และฆ่าเขาเสียก่อนที่เด็กจะเกิด เช่นนี้แล้ว หลังจากสิบเดือนผ่านไป เธอก็จะสามารถส่งเด็กเข้าตระกูลสีและกลายเป็นทายาทหนึ่งเดียวของตระกูลสี
นี่เป็นวิธีที่เร็วที่สุดในการช่วงชิงทรัพย์สินของสีซื่อกรุ๊ป ลูกหลานของตระกูลสีมีไม่มาก และมีทายาทโดยตรงคือสีจิ่วเฉินเพียงคนเดียว แล้วเขาก็ไม่มีลูก ขอเพียงมีใครสักคนที่ให้กำเนิดลูกของเขา ตระกูลสีจะต้องเห็นเด็กคนนี้เป็นดังสมบัติล้ำค่า
หลินจิงจิงกำกระดาษจดหมายไว้แน่น เล็บสวยๆ ของเธอจิกแน่น พ่อบุญธรรมประสบกับวิกฤตแล้วหรือ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...