รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 454

หลี่หยางจัดที่นั่งแถวแรกให้สีจิ่วเฉินและถังจือซย่า ในขณะนี้ โฆษกหญิงหลี่ซือฉิงที่นั่งอยู่ข้างๆ ก็ตื่นเต้นจนหายใจไม่ทั่วท้อง เธอรีบใช้ลูกไม้มากมายเพื่อดึงดูดความสนใจของสีจิ่วเฉิน

ในใจลึกๆ ของถังจือซย่ารับรู้ว่าสีจิ่วเฉินได้กลายเป็นจุดสนใจของผู้หญิงทุกคนในคืนนี้ เพราะตลอดทางที่ผ่านมา เธอถูกสายตาริษยารุนแรงที่จ้องมองเธอฉาบจนแทบทะลุไปทั้งตัว

“ประธานสี สวัสดีค่ะ ฉันหลี่ซือฉิง เป็นโฆษกของหอรุ่ยเป่าจิวเวลรี่ ยินดีที่ได้รู้จักค่ะ” หลี่ซือฉิงเป็นฝ่ายทักทาย

“สวัสดี” สีจิ่วเฉินพยักหน้าเล็กน้อย

หลี่ซือฉิงจงใจเอามือดึงเสื้อกั๊กของเธอให้เผยอออกเล็กน้อยเพื่อเปิดเผยความงามที่อยู่ภายใต้เสื้อคอวีเว้าลึก

ถังจือซย่ามองเห็นได้จากหางตา ลูกไม้ของศิลปินสาวคนนี้ไม่ได้เล็ดลอดไปจากสายตาของเธอ

เธอรู้สึกอึ้งเล็กน้อย แต่ต้องยอมรับจริงๆ ว่าศิลปินสาวคนนี้ใจกล้าจริง

แน่นอนว่าเธอไม่ได้สวมชุดนี้เพื่อให้คนอื่นมอง แต่สำหรับสีจิ่วเฉินเท่านั้น

ในเวลานี้ พิธีกรขึ้นมาบนเวทีแล้ว หลังจากคำพูดทักทายที่สร้างความฮึกเหิม หลี่หยางก็ก้าวขึ้นเวทีเพื่อกล่าวสุนทรพจน์และแนะนำรายละเอียดเกี่ยวกับวิสัยทัศน์และทิศทางการพัฒนาในอนาคตของหอรุ่ยเป่า

นอกจากการแสดงแล้ว สิ่งที่ทุกคนตั้งหน้าตั้งตารอคอยในค่ำคืนนี้คือการจับฉลาก ได้ยินมาว่าเงินรางวัลในคืนนี้มูลค่าสูงมาก แถมอัตราการถูกรางวัลก็สูงมากด้วยเช่นกัน

หนึ่งทุ่มตรง การแสดงก็เริ่มขึ้น

รายการแรกบนเวทีคือการแสดงของนักร้องคนโปรดของถังจือซย่า การแต่งตัวหล่อเหลาประหนึ่งเจ้าชายได้รับเสียงปรบมืออย่างอุ่นหนาฝาคั่งจากผู้ชมด้านล่างเวที ถังจือซย่าก็ดูจะตื่นเต้นเป็นพิเศษ

สีจิ่วเฉินไม่ได้มองนักร้องบนเวที แต่ดวงตาสีหมึกของเขาถูกดึงดูดด้วยเสียงปรบมือที่ร้อนแรงของผู้หญิงข้างๆ สายตาซับซ้อนของเขาจับจ้องไปที่เธอ

ถังจือซย่าสนใจเพียงหวังซิงเฮ่าบนเวที และเพลงที่เขาร้องก็เป็นเพลงที่เธอชอบที่สุด

ดวงตาเย็นยะเยือกของสีจิ่วเฉินกวาดตามองการเคลื่อนไหวของชายบนเวทีที่กำลังส่งจูบให้ผู้คนด้านล่าง จากนั้นจึงจ้องมองใบหน้าที่กำลังเคลิบเคลิ้มของหญิงสาวข้างๆ

ที่แท้ จุดประสงค์ที่ผู้หญิงคนนี้ที่ยืนกรานจะมาเข้าร่วมงานเลี้ยงคืนนี้ให้ได้ ก็คือนักร้องบนเวทีนี่น่ะหรือ

ในที่สุด ถังจือซย่าก็รู้สึกขนลุกจากการจ้องมองของใครบางคน เธอหันไปมองเขา “เป็นอะไรไปหรือ”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว