รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 457

เล็บของหลินจิงจิงแทบจะจิกเข้าไปในเนื้อของตัวเอง ความเคียดแค้นในแววตาของเธอพรั่งพรูออกมา

ถังจือซย่าต้องการเพียงช่วยให้สีจิ่วเฉินปลีกตัวออกมาได้ ไม่ทันที่ทั้งสองจะเดินไปถึงห้องโถง! เธอก็ถูกชายหนุ่มดึงเข้าไปในห้องวีไอพี แล้วประตูก็ปิดลง

ถังจือซย่ามองเขาด้วยความงุนงงเล็กน้อย “คุณจะทำอะไรคะ”

“เมื่อกี้เธอบอกว่ามีเรื่องจะพูดกับฉัน ไหนพูดมาสิ” สีจิ่วเฉินยืนพิงประตู สีหน้าอยากรู้อยากเห็น

ถังจือซย่าอดไม่ได้ที่จะรู้สึกขำ ชายหนุ่มคนนี้แกล้งโง่อะไรของเขา

“ฉันก็แค่พูดไปเรื่อยเปื่อยเพื่อช่วยคุณออกมาเท่านั้นเอง มีเรื่องจะคุยกับคุณที่ไหนกันล่ะ” ถังจือซย่าชี้แจง

“ถ้าอย่างนั้นฉันพูดเอง” สายตาของสีจิ่วเฉินมองเธอลึกเข้าไปอีก เธอในคืนนี้ที่สวมชุดราตรีสีดำ ช่างเซ็กซี่และน่าหลงใหลจริงๆ

มีเสน่ห์น่าดึงดูดใจ

ถังจือซย่าเห็นว่าเขาค่อยๆ เข้ามาใกล้ขึ้น เธอจึงเอื้อมมือออกไปดันเขาไว้ “คุณก็พูดสิคะ จะเข้ามาใกล้ขนาดนี้ทำไม”

สีจิ่วเฉินยิ้มบางๆ ที่มุมปาก ใบหน้าเลื่อนเข้ามาใกล้ขึ้น

เธอเอนคอไปด้านหลังเล็กน้อย เพราะเขาเข้าใกล้มาก ใกล้จนลมหายใจของเธอ ถูกปกคลุมไปด้วยลมหายใจของเขาเสียจนหมด

“ใกล้เกินไปแล้ว พูดได้แล้ว! ฉันได้ยินค่ะ” ถังจือซย่ากะพริบตา

“คืนนี้เธอสวยมาก”

“ฉันรู้ค่ะ” เธอผ่อนคลายบรรยากาศที่คลุมเครือด้วยความขบขัน

“เธอรู้ไหมว่าคืนนี้ฉันคิดอะไรอยู่” สีจิ่วเฉินหายใจแรง

ถังจือซย่าจะรู้ได้อย่างไร และในขณะนั้น ชายหนุ่มจับใบหน้าเล็กๆ และนิ้วของเขาก็บีบคางของเธอ “ก็จูบเธอไง”

เสียงพูดของเขาทุ้มต่ำและแหบแห้ง และในวินาทีถัดมา ริมฝีปากของเขาก็แนบเข้ามา

ถังจือซย่าไม่ได้ปฏิเสธเขา เพราะว่าคืนนี้ชายหนุ่มก็ดึงดูดใจเธอไม่น้อย เขาตั้งใจเตรียมรางวัลมามอบให้เธอเป็นพิเศษ ปฏิเสธหลินจิงจิงอย่างไม่ไยดี แล้วยังปฏิบัติต่อเธอยิ่งกว่าคนพิเศษ ทั้งหมดนี้ หญิงสาวคนใดบ้างจะไม่รู้สึกปลาบปลื้มใจ