รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 456

ถังจือซย่าโบกมือ “อย่าเลยค่ะ ฉันร้องเพลงเพี้ยน เต้นยิ่งแล้วใหญ่”

หลี่หยางมองถังจือซย่า แล้วถอนหายใจทีหนึ่งพร้อมพูดว่า “รถสวยก็เหมาะสมกับคนสวยๆ คำพูดนี้ไม่ผิดเลย คุณจือซย่าของเราเป็นผู้หญิงที่สวยจริงๆ”

ถังจือซย่าตอบกลับทันที “ประธานหลี่ก็หล่อมากค่ะ”

แผ่นหลังของหลี่หยางมีเหงื่อซึมออกมาทันที “ไม่หรอกครับ ผู้ชายที่หล่อที่สุดในค่ำคืนนี้ก็คือประธานสีต่างหาก”

“ประธานสีครับ ต้องการขึ้นมาพูดอะไรบนเวทีสักหน่อยไหมครับ” หลี่หยางถือโอกาสหันไปถามชายหนุ่มด้วยรอยยิ้ม

สีจิ่วเฉินโบกมือปฏิเสธ จากนั้น ถังจือซย่าจึงรับป้ายรางวัลแล้วเดินลงจากเวที เมื่อกลับมานั่งที่ เธอหันมามองชายหนุ่มด้วยสีหน้าจนปัญญา แต่ชายหนุ่มกลับไม่มองเธอ

“ช่วงเวลาแห่งความสุขมักจะสั้นนะครับ เวลานี้พวกเรากำลังจะเข้าสู่ขั้นตอนสุดท้ายแล้ว แต่ตอนนี้เรายังมีปาร์ตี้สุดพิเศษ ขอให้ทุกท่านดื่มด่ำกับบรรยากาศในงานให้เต็มที่นะครับ” เมื่อพูดจบ หลี่หยางก็เดินลงจากเวที

และแสงไฟก็ส่องสว่าง ทุกคนแยกย้ายกันไปเพลิดเพลินกับอาหารที่เตรียมไว้ต้อนรับ ถังจือซย่าได้ยินเสียงโทรศัพท์มือถือของสีจิ่วเฉินดังขึ้น เขาหยิบโทรศัพท์และลุกออกจากที่นั่ง

หลี่เหมยเดินเข้ามาทักทายถังจือซย่า และแสดงสายตาอิจฉา “ดูสิ ประธานสีพยายามทุกวิถีทางเพื่อเอาใจเธอจริงๆ เลยนะ”

ถังจือซย่ายิ้ม ต้องบอกว่าสีจิ่วเฉินนั้นพยายามปลอบใจเธอจริงๆ

“หลินจิงจิงก็มานะ เธอรู้หรือยัง” หลี่เหมยพูดกับเธอ

ถังจือซย่าตกใจ หลินจิงจิงก็มาหรือ เธอมองไปรอบๆ ห้องจัดเลี้ยง และคิดอะไรบางอย่างขึ้นได้ จึงพูดกับหลี่เหมยว่า “ฉันขอตัวสักครู่นะคะ”

หลินจิงจิงจะต้องหาโอกาสที่จะพบกับสีจิ่วเฉินตามลำพังแน่ๆ เพราะฉะนั้น ขณะที่สีจิ่วเฉินเดินไปรับโทรศัพท์ เธอจะต้องตามเขาไปแน่นอน

ถังจือซย่าเดินไปตามทางเดินที่สีจิ่วเฉินรับโทรศัพท์ และแล้ว ที่ปลายสุดทางเดิน เธอก็ได้เห็นหลินจิงจิงยืนอยู่ใกล้ๆ กับเขา พร้อมกับพูดอะไรบางอย่าง

เธอต้องเดินเข้าไปใกล้ๆ จึงจะได้ยินชัด

“จิ่วเฉิน ได้โปรดให้อภัยฉันนะคะ วันนั้นฉันดื่มมากไปหน่อย เมามายจนทำตัวเลอะเทอะ ก็เลยทำเรื่องที่ผิดพลาดไป” หลินจิงจิงพูดด้วยความเสียใจ

“คุณหลิน เรื่องนี้ผมไม่สืบสาวเอาความก็ได้ แต่ผมเองก็ไม่ต้องการเจอคุณอีกเช่นกัน รบกวนออกไปด้วย” น้ำเสียงของสีจิ่วเฉินเฉยเมยมาก

“จิ่วเฉิน ขอโทษนะคะ เห็นแก่พ่อของฉัน ยกโทษให้ฉันสักครั้งได้ไหมคะ ฉันสัญญาต่อไปนี้จะไม่มีเรื่องแบบนี้เกิดขึ้นอีก” หลินจิงจิงทำหน้าน่าสงสารพลางยกมือขึ้นสัญญา

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว