รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 462

“อยู่ในห้องเด็กเล่นชั้นสามค่ะ” ถังจือซย่าตอบพร้อมกับยกอาหารออกมาเสิร์ฟ

“อีกสักพักเธอโทรศัพท์ถามพ่อหน่อยว่า จะโอเคไหม ถ้าจะเพิ่มตะเกียบอีกสักคู่” สีจิ่วเฉินมองเธอ

ถังจือซย่าจ้องมองกลับมา “คุณจะไปทานข้าวที่บ้านฉันหรือคะ”

“ฉันไปทานข้าวบ้านเธอในวันตรุษเล็ก แล้วเธอมาทานข้าวบ้านฉันในวันปีใหม่ แบบนี้ไม่ดีหรือ” สีจิ่วเฉินตั้งใจแล้วว่า คืนนี้จะไปฉลองตรุษเล็กที่บ้านของเธอ

ถังจือซย่าไม่ปฏิเสธ เธอพยักหน้า “ได้สิ เดี๋ยวฉันจะโทรศัพท์ไปบอกพ่อ”

ธุรกิจของถังจวิ้นค่อนข้างยุ่ง เขาก็ยังคงต้องทำงานในวันตรุษเล็ก

หากแต่ในวันนี้ที่เขานั่งอยู่ที่นี่ ไม่ใช่ทำงาน แต่กำลังจัดการเรื่องส่วนตัว นั่นคือการเขียนพินัยกรรม ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ใช้ในเร็ววันนี้ แต่อย่างน้อยเตรียมพร้อมไว้ก่อนก็เป็นเรื่องดี ช่วงนี้สุขภาพร่างกายของเขาเริ่มเจ็บออดแอด จึงอยากจะจัดการเรื่องนี้ให้เรียบร้อยก่อน

วันนี้คังเฮ่าเซวียนมาเซ็นชื่อ เมื่อเขาทราบว่า ถังจวิ้นยังอยู่ที่ทำงาน เขาก็แวะเข้าไปทักทาย

เมื่อเขาผลักประตูเปิดออก ก็เห็นว่า ถังจวิ้นกำลังดูเอกสารบางอย่าง และเมื่อเห็นว่า คังเฮ่าเซวียนเข้ามา เขาก็รีบเก็บเอกสารลงไป

“เฮ่าเซวียน มาแล้วหรือ”

“ประธานถัง ปีใหม่ทั้งที คุณยังนั่งทำงานอยู่อีก รักษาสุขภาพด้วยนะครับ” คังเฮ่าเซวียนพูดด้วยความเป็นห่วง

“ฉันรู้ นายกลับไปก่อนเถอะ! หลังปีใหม่ค่อยมาทำงาน”

คังเฮ่าเซวียนนั้นเป็นคนความรู้สึกไวเป็นพิเศษ เขาเห็นท่าทางของถังจวิ้นเมื่อครู่นี้ทั้งหมด และในขณะนั้นเอง โทรศัพท์ที่โต๊ะทำงานของถังจวิ้นก็ดังขึ้น

“ฮัลโหล! ได้ เดี๋ยวฉันไป” เมื่อพูดจบ ถังจวิ้นก็ลุกขึ้นและพูดว่า “ฉันจะไปที่โกดังสินค้าสักหน่อย นายก็กลับบ้านไปก่อนเถอะ!”

“ผมจะไปกับท่านด้วยครับ”