เจียนจือเพ่ยรู้สึกเอือมระอาไร้คำพูด เจ้าหมอนี้มีอุปกรณ์ที่ล้ำเลิศที่สุดในโลก กลับร้องไห้โอดครวญว่าตัวเองจน ทั้งๆที่เงินที่เขามีใช้ทั้งชาติก็คงไม่มีทางใช้หมด เมื่อคืนอยากให้เขาเลี้ยงข้าวหน่อยเขากลับไม่ยอมเลี้ยง
“ได้ แค่หนึ่งหมื่นก็ได้ น้อยกว่านี้ไม่ได้แล้วนะ”
“โอเค”
ชายหนุ่มที่โตๆกันแล้วทั้งสองคนกำลังท้าเดิมพันกันอย่างกับเด็กๆอยู่ตรงโซฟา
ผ่านไปไม่นาน สีจิ่วเฉินที่อยู่ในชุดลำลองก็เดินลงมาจากบันได เพื่อให้เขาเดินเหินได้อย่างสะดวกยิ่งขึ้น โอวหมิงเฮ่าเลยไปหาไม้เท้าจากที่ไหนไม่รู้มาให้เขา ใบหน้าของสีจิ่วเฉินเต็มไปด้วยการปฏิเสธ แต่ก็ทำได้เพียงต้องเอามาใช้ชั่วคราว
“จิ่วเฉิน พวกเราตัดสินใจว่าจะอยู่ดื่มเหล้ามงคลของนายก่อนและค่อยกลับไป” เจียนจือเพ่ยพูด
สีจิ่วเฉินนั่งลงข้างๆพวกเขา “หากไม่กินฉลองที่งานหมั้นหมายจนหมด พวกนายก็ห้ามกลับไปเด็ดขาด”
“จิ่วเฉิน ความรู้สึกชอบผู้หญิงคนหนึ่งมันเป็นยังไงกันเหรอ ทำไมฉันพบเจอมาตั้งมากมาย แต่กลับไม่มีใครทำให้ใจฉันเต้นได้” เจียนจือเพ่ยถามด้วยความสงสัย
“เรื่องแบบนี้ไม่มีทางอธิบายออกมาได้ ทำได้เพียงรอวันนั้นมาถึง ตอนที่นายเจอก็จะรู้เอง” สีจิ่วเฉินเองก็ไม่ชำนาญในการอธิบายเรื่องแบบนี้เหมือนกัน
เขารู้เพียงว่า ตอนที่โชคชะตามาถึง ณ วินาทีนั้น อยากจะหนีก็หนีไม่พ้น ก็เหมือนกับเขา ที่เคยปฏิเสธการจับคู่แต่งงานที่คุณย่าเคยจัดหาให้ แต่ว่าตอนนี้ กับตามจีบภรรยามาอยู่ในมือได้สำเร็จ ช่างหอมหวานเสียจริง
เนี่ยเหยียนเฟิงนั่งตัวตรงท่าทางราวกับทหาร เจียนจือเพ่ยจึงเอื้อมมือไปตบที่ไหล่เขาเบาๆ “อยู่ต่อหน้าพวกเรา ทำตัวสบายๆหน่อย”
“เคยชินแล้ว” เนี่ยเหยียนเฟิงพูดจบ จึงเปลี่ยนท่าไปพิงโซฟาอย่างขี้เกียจ
“ฉันกับเหยียนเฟิงเพิ่งจะท้าเดิมพันกันไปอย่างหนึ่ง ถ้าหากพวกเราคนใดคนหนึ่งแต่งงานก่อน ก็จะต้องให้เงินอีกฝ่ายหนึ่งหมื่น”
“การเงินตึงเครียดหรือ? ฉันช่วยสมทบให้อีกสิบล้านเป็นไง?” สีจิ่วเฉินรู้สึกว่าพวกเขาวางเงินเดิมพันต่ำเกินไป ไม่เหมาะสมกับฐานะของพวกเขาเสียเลย
“ไม่ต้อง เดิมพันเล็กน้อยพอสนุกน่า! ประเด็นสำคัญก็คือเหยียนเฟิงขี้เหนียวจนเคยชินไปแล้ว กลัวเขาจะรับไม่ได้”
“เงินของเขา ส่วนใหญ่ใช้ไปกับพวกมีดพวกดาบหมด”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...