รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 504

ถังจือซย่าเห็นว่าเขาไม่ยอมรับก็วางขวดน้ำไว้ข้างๆ ก่อนจะเปิดขวดน้ำในมือเธอดื่มเข้าไปหลายอึกแล้วส่งให้ชายหนุ่ม

สีจิ่วเฉินถึงได้รับมา ก่อนจะดื่มที่เธอเพิ่งดื่มลงไป

คังเฮ่าเซวียนนั่งลงข้างๆ ถังชิงชิง ถังชิงชิงก็อดส่งสัญญาณให้ไม่ได้ “เฮ่าเซวียน ฉันหนาว”

คังเฮ่าเซวียนถึงได้ถอดเสื้อสูทของตนให้เธอ ถังชิงชิงที่คลุมเสื้อของคังเฮ่าเซวียนก็รู้สึกอึดอัดในใจ ทั้งที่เป็นผู้ชายเหมือนกัน แต่คังเฮ่าเซวียนกลับสู้สีจิ่วเฉินไม่ได้เลยสักนิด

ครึ่งชั่วโมงต่อมา ชายหนุ่มสวมชุดสูทสามคนก็ปรากฏตัวขึ้นที่บริเวณทางเดิน ทั้งสามคนดูเป็นคนมีความรู้ ดูเป็นผู้มีปัญญา

พวกเขาเดินไปที่ข้างๆ สีจิ่วเฉินก่อนจะเอ่ยด้วยความนอบน้อม “คุณชาย”

สีจิ่วเฉินพยักหน้า “มาแล้วเหรอ”

ถังจือซย่าเห็นว่าหนึ่งในนั้นมีโอวหมิงเฮ่าด้วยก็ตกใจ ดูท่าทั้งสามคนจะเป็นคนจากโรงพยาบาลสีซื่อ

“ถ้าอย่างนั้นพวกเราขอเข้าไปดูอาการก่อน แล้วจะมารายงานให้ทราบ” พวกโอวหมิงเฮ่าทั้งสามคนเดินไปทางห้องทำงานแพทย์

ราวกับหลี่เจี๋ยสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่างจึงลุกพรวดขึ้นมา “คนพวกนี้เป็นใครกัน พวกเขาจะทำอะไรสามีฉัน”

ถังจือซย่าเห็นปฏิกิริยาของเธอใหญ่โตเช่นนี้ก็เอ่ยเสียงเรียบ “ก็แค่เพื่อนของจิ่วเฉินน่ะ”

หลี่เจี๋ยเห็นว่าท่าทางจะเป็นหมอที่สีจิ่วเฉินส่งมา เธอกับลูกสาวและคังเฮ่าเซวียนสบตากัน ก่อนจะทำได้แค่นั่งลง

“อาเจี๋ย ห้องพักอยู่ทางนั้น จะลองเข้าไปพักก่อนไหม คุณอายุมากแล้ว ตรงนี้อากาศก็เย็นเกินไป” คังเฮ่าเซวียนแนะนำ

ดังนั้นพวกเขาทั้งสามคนจึงเข้าไปในห้องพัก

เมื่อเข้ามาหลี่เจี๋ยก็รีบหันไปหาคังเฮ่าเซวียนทันที “สามคนเมื่อกี้น่าจะเป็นหมอที่สีจิ่วเฉินส่งมา พวกเขาจะมีวิธีช่วยได้ไหม?”

“อาเจี๋ย ตอนนี้พวกเราอย่าเพิ่งแสดงท่าทีอะไรมาก สีจิ่วเฉินยังอยู่ที่นี่ ไม่อย่างนั้นอาจจะถูกเขาจับได้” คังเฮ่าเซวียนเตือน เพราะสีจิ่วเฉินไม่ใช่คนธรรมดา