รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 509

“คุณรู้ได้ไงว่ามันจะไม่มีเจตนาร้าย? คุณรู้จักมันหรือไง” ถังชิงชิงกัดฟันพูด

“อีกเดี๋ยวคุณถังก็จะกลายเป็นคุณนายสี เธอจะมีทรัพย์สมบัติจำนวนมากจนประเมินค่าไม่ได้ เธอจะต้องไม่คิดจะครอบครองทรัพย์สินของถังซื่อกรุ๊ปแน่นอน กลับกันท่าทางของพวกคุณในตอนนี้น่าสงสัยเสียยิ่งกว่าอีก” ไม่แปลกที่ฉู่เฮ่าจะเป็นผู้ช่วยของสีจิ่วเฉิน เขามีความคิดความอ่านที่ฉลาดและเฉียบคม

หลี่เจี๋ยสะอึกทันที แม้แต่ถังชิงชิงเองก็เผลอหลุดสายตาริษยา ถังจือซย่ากลายเป็นคนที่เหนือกว่าตั้งแต่เมื่อไหร่กัน?

ตอนนั้นเองโทรศัพท์ของฉู่เฮ่าก็ดังขึ้นมา เขามองก่อนจะกดรับ “ครับ ประธานสี”

“ให้พวกหล่อนไสหัวออกไป อย่ามาสร้างเรื่องที่นี่” สีจิ่วเฉินสั่งด้วยน้ำเสียงเย็น

แม้ว่าเขาจะไม่ได้อยู่ที่โรงพยาบาลแต่เขาก็ได้ข่าวว่าสองแม่ลูกหลี่เจี๋ยไปโวยวายที่โรงพยาบาล เขาเองก็รู้สึกรำคาญ จึงใช้การกระทำเมื่อคืนที่หลี่เจี๋ยตบหน้าถังจือซย่ามาเป็นข้ออ้างในการไม่ไว้หน้าสองแม่ลูกนั่น

ฉู่เฮ่าตอบรับ “ครับ”

ฉู่เฮ่าส่งสัญญาณไปให้เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัย “เชิญพวกเธอออกไป แล้วห้ามกลับมาเหยียบที่สีซื่ออีก”

เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยดำเนินการในทันที สองแม่ลูกยังไม่ทันได้ตอบสนองก็ถูกลากออกไปทางด้านนอก

“เฮ้ย พวกแกทำอะไร ปล่อยฉันนะ…” หลี่เจี๋ยเอ่ยเตือนเสียงดัง

แต่ไม่มีใครสนใจคำเตือนของเธอ สองแม่ลูกถูกลากตัวออกมาทิ้งด้านนอกตึก ก่อนที่เจ้าหน้าที่รักษาความปลอดภัยทั้งหกคนจะยืนเรียงหน้ากระดานขวางไม่ให้พวกเธอเข้าไปด้านในอีก

“ถังจือซย่านังแพศยา กล้าทำแบบนี้กับพวกฉันเหรอ กล้ามาก็ฆ่าพวกฉันเลยสิ!” หลี่เจี๋ยตะโกนด่าทอ

ถังชิงชิงรู้สึกอับอายขายขี้หน้ามากที่สุด เธอเป็นคนหน้าบาง เมื่อถูกขับไล่ออกมาก็ลุกขึ้นไปดึงแม่ตัวเอง “แม่ พวกเราไปกันก่อนเถอะ”

หลี่เจี๋ยไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากกลับไปที่รถ ถังชิงชิงทำอะไรไม่ถูก จึงได้แต่กดโทรหาคังเฮ่าเซวียน

“ฮัลโหล”