“คุณพ่อค่ะ ลูกคิดถึงคุณพ่อ ลูกคิดถึงคุณพ่อเหลือเกิน”
ถังจือซย่ายืนมองอยู่ตรงหน้าบานหน้าตาบานยาว เธอเห็นอย่างชัดเจนว่าน้ำตาของถังชิงชิงไม่มีสักหยดที่จริงใจ
ณ ห้างสรรพสินค้าใจกลางเมืองแห่งหนึ่ง ซ่งซานสวมหน้ากากเอาไว้ ทั้งตัวแต่งตัวสไตล์ฝรั่ง ใบหน้าที่ศัลยกรรมมาทั้งหน้า ยังคงดูสวยงาม เธอควงแขนคังเฮ่าเซวียนเอาไว้ พวกเขากำลังเดินช็อปปิ้งกันอยู่
คังเฮ่าเซวียนเองก็ค่อยๆเริ่มชอบซ่งซานขึ้นมาแล้ว ซ่งซานรู้วิธีเอาใจผู้ชาย พอได้มาอยู่ข้างกายเธอสามารถตอบสนองความต้องการของชายหนุ่มของเขาได้ทั้งหมด
“เสื้อผ้าตัวนี้ไม่เลวเลย คุณลองสวมดูสิ”
“มันแพงเกินไป” คังเฮ่าเซวียนเห็นราคาแล้วไม่อยากลอง
แต่ว่าซ่งซานดึงตัวเขาเอาไว้แล้วเอ่ยขึ้น “ไม่ได้นะ ต้องลองนะ ในตอนนี้คุณไม่ใช่ผู้จัดการคังอีกแล้ว คุณคือประธานคัง”
แววตาของซ่งซานเต็มไปด้วยความเคารพและรักใคร่ ทำให้คังเฮ่าเซวียนเกิดความรู้สึกมีความสุขขึ้นมาชั่วขณะ
เขาลองเรียบร้อยแล้ว ซ่งซานเป็นคนไปจัดแจงจ่ายเงินให้ ถึงแม้จะเงินที่ใช้จะเป็นของคังเฮ่าเซวียน แต่เขาก็เต็มใจที่จะให้ใช้
เพราะความรู้สึกแบบนี้เป็นสิ่งที่ถังชิงชิงไม่มีวันให้กับเขาได้ ถึงแม้ถังชิงชิงจะแต่งงานกับเขาแล้ว แต่ว่าเธอยังคงดูถูกเขาอยู่เสมอ มีเพียงแค่ซ่งซานเท่านั้นที่สามารถทำให้เขาได้รู้สึกว่ามีเกียรติ
“ซานซาน รอผมได้เงินจากถังซื่อกรุ๊ปมาก่อน พวกเราไปซื้อห้องชุดแถวริมทะเลกัน ต่อไปก็แต่งงานมีลูกกันที่นั่นอยู่ดูแลกันไปจนแก่เฒ่าด้วยกันดีไหม?” ในตอนนี้คังเฮ่าเซวียนพูดขึ้นมาอย่างซึ้งใจเป็นอย่างมาก
“ดีสิ! ฉันรอต่อไปไม่ไหวอยากจะใช้ชีวิตร่วมกับคุณแบบนี้”
“ให้เวลาผมอีกสักหน่อย รอผมได้เงินมา ผมจะรีบถอนตัวออกมาทันที และหย่ากับถังชิงชิง แล้วแต่งงานกับเธอนะ”
“อือ ฉันจะอดทนรอคุณ” ดวงตาของซ่งซานยิ้มอย่างได้ใจ เธอคิดว่า ถังจือซย่าไม่มีวันรู้เลยว่า เงินครึ่งหลังของชีวิตของเธอนั้น จะเป็นเงินที่มาจากคุณพ่อของถังจือซย่า
ถังชิงชิงเพิ่งจะออกจากโรงพยาบาลมา และกลับไปยังคฤหาสน์ตระกูลถังสำหรับเธอแล้วที่นี่เคยเป็นบ้านที่อบอุ่น แต่ตอนนี้กลับกลายเป็นบ้านที่เย็นยะเยือก เหลือเพียงคนรับใช้เพียงคนเดียวที่ยังไม่หมดสัญญาจ้างยังค่อยดูแลบ้านหลังนี้อยู่ โดยคอยเตรียมอาหารเอาไว้ให้สามมื้อต่อวัน
“คุณหนู คุณกลับมาแล้วเหรอค่ะ ต้องการทานอะไรหรือเปล่าคะ?” ป้าหลิวถามขึ้น
ถังชิงชิงนั่งลงบนโซฟา เธอกำลังนึกถึงคุณแม่ของเธอเธออยากจะช่วยคุณแม่ออกมา ไม่เช่นนั้น อาศัยหลักฐานที่อยู่ในมือของถังจือซย่าตอนนี้ ก็สามารถทำให้คุณแม่เข้าไปอยู่ในคุกได้อย่างแน่นอน ขอเพียงถังจือซย่าไม่ฟ้องร้อง ขอเพียงเธอยอมไม่เอาเรื่อง คุณแม่ถึงจะสามารถออกมาได้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...
ลุ้นเนี่ยเฟย จะได้สมหวัง กับคุณหนูอันไหมน๊า แต่ลุ่นอีกคู่ค่ะ รอติดตามต่อค่ะ เป็นกำลังใจทุกตอนสนุกมากค่ะ...
ตายล่ะ ใช่แบบเดียวกับ ที่เป็นแฟลตไดร์ปะล่ะ ถ้าใช้ก็ต้องหาอีก555 เป็นกำลังใจให้ค่ะรอติดตามตอนต่อไปสนุกมาก ๆๆๆ...
เกือบความจำกลับมาแล้ว ความรู้สึกคนรักกัน ต้องมีบ้าง ความรู้สึก ของอาเฟยเกิดขึ้น...
โอ้ยๆๆ มีต่ออีกไหม ลุ้นซะเนี๊ย จะยังไงต่อค่ะ ใจจะขาด...
ลุ้น อาเฟย จังเลย อีกคู่ที่น่าสนใจ ลุ้นจนต้องอยากอ่านต่อแล้วค่ะ ติดตามน่ะค่ะ สนุกดีมากๆๆค่ะ...
อ่านมาถึงตอนนายใหญ่สีก้อร้องไห้ตามพระเอก อ่านถึงตอนที่วานวาน จะไม่ให้อาเฟยไปก็ร้องไห้ สงสาร แต่ตอนนี้ ลุ้นมาว่าอาเฟยจะจำวานวานได้ไหม ดีมากๆๆค่ะ สนับสนุน...
พึ่งได้ไล่อ่านตั้งตอน 500 กว่าๆๆ ถึงตอนล่าสุดแล้ว ลุ้นค่ะ จะเป็นไงต่อ...
สงสัยไม่เขียนต่อแล้วใช่ไหมค่ะ เพราะรอนานมาก เป็นอะไรไหมค่ะ แอดมินตอบให้หายสงสัยด้วยค่ะ คิดถึงเรื่องนี้อยากอ่านต่อค่ะ...
แอดมินจ๋า...รอๆๆๆๆอ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ...ขอบคุณค่ะ...