"ป้าหลิว นี้ก็ใกล้จะสิ้นเดือนแล้ว เดือนหน้าคุณก็ไม่ต้องมาแล้วนะ” ถังชิงชิงหันไปพูดกับป้าหลิว
ป้าหลิวพยักหน้ารับ “รับทราบค่ะ คุณหนู” เมื่อพูดจบจึงลองยังเชิงเอ่ยถามขึ้นมา “คุณหนูค่ะ ผู้ชายที่มารออยู่ด้านนอกเมื่อวานกลับมาอีกแล้วค่ะ เขาเป็นใครกันหรือคะ ”
สีหน้าของถังชิงชิงเปลี่ยนไปทันที และแววตาก็เปลี่ยนเป็นโหดเหี้ยมขึ้นมาชั่วขณะ “ห้ามปล่อยให้เขาเข้ามาเด็ดขาด เขาก็เป็นแค่พวกขอทานเท่านั้น”
ป้าหลิวรู้สึกว่าตัวเองเหลือเวลาอยู่ที่นี่อีกไม่กี่วันแล้ว ดังนั้นแผนการของเธอจำเป็นต้องเริ่มลงมือเสียที อีกทั้งตระกูลถังก็ไม่มีเงินแล้ว ดังนั้นเธอจะต้องหาทางเอาเงินจากถังชิงชิงมาสักก้อนหนึ่งให้ได้
ทันใดนั้นป้าหลิวก็โยนผ้าขี้ริ้วที่อยู่ในมือลงพื้นและหันไปพูดกับถังชิงชิง “คุณหนูรองค่ะ เขาไม่ใช่ขอทานที่ไหน แต่เขาคือพ่อแท้ๆของคุณต่างหาก
ถังชิงชิงเพิ่งจะยกมือถือขึ้นมาถือเล่น ก็ตกใจเสียจนมือถือที่ถืออยู่ตกใส่ตัว จากนั้นก็จ้องเขม็งไปที่ป้าหลิวอย่างแรง “ป้ากำลังพูดเรื่องอะไร”
“คุณหนูรอง อย่าได้ปิดบังฉันเลยค่ะ บทสนทนาที่พวกคุณสองคนคุยกัน ฉันได้ยินทั้งหมดแล้ว คุณไม่ใช่ลูกแท้ๆของนายท่านถัง คุณเป็นลูกของนายหญิงกับผู้ชายคนนั้น คุณหนูใหญ่แห่งตระกูลถังมีเพียงหนึ่งเดียวนั้นก็คือคุณถังจือซย่า”
“ป้า…ป้ากำลังพูดอะไร ใครใช้ให้ป้าพูดจามั่วซั่วกัน” ถังชิงชิงรีบลุกขึ้นยืนด้วยสีหน้าขุ่นเคือง “ป้าลองพูดเรื่องไร้สาระพวกนี้ออกไปดูสิ”
ถึงแม้ป้าหลิวจะเป็นเพียงคนใช้คนหนึ่งเท่านั้น แต่ว่าก็มีท่าทีเหมือนมนุษย์ป้าปากร้ายอยู่เหมือนกัน เธอเอามือเท้าสะเอวพร้อมกับพูดขึ้นมา “คุณหนูรอง ถ้าอยากให้ฉันไม่พูดจาไร้สาระละก็ ต้องเอาเงินมาอุดปากของฉันเอาไว้ถึงจะถูก ไม่เช่นนั้นฉันจะโพนทะนาออกไป ลองดูสิว่าคุณจะอยู่ที่ตระกูลถังนี้ต่อไปยังไง”
ถังชิงชิงกลัวเธอขึ้นมาแล้วจริงๆ จึงรีบพูดเสียงอ่อนลงทันที “ป้าหลิว ป้าก็ทำงานที่บ้านของพวกเรามานานหลายปีแล้ว พวกเราก็เลี้ยงดูป้าไม่เคยทำอะไรให้ไม่สบายใจ ป้าอย่าพูดออกไปได้ไหม ขอร้องละนะ”
“หลายปีที่ผ่านมานี้ แม่ของเธอปฏิบัติกับฉันยังไง คุณก็เห็นกับตามาโดยตลอด ฉันทำงานที่นี่ได้เงินเดือนเพียงน้อยนิด แต่ต้องทำงานบ้านให้พวกเธอทั่วทั้งบ้าน แถมยังเป็นขี้ข้าให้พวกคุณจิกหัวใช้อยู่ตลอดเวลา คุณหนูรองหากไม่มีเงินสักหน่อยคงไม่มีทางหยุดฉันได้หรอก” ป้าหลิวพูดด้วยน้ำเสียงหนักแน่น
ถังชิงชิงรู้สึกตกใจ คิดไม่ถึงว่าชาติกำเนิดที่แท้จริงของตัวเองจะปิดบังเอาไว้ไม่ได้อีกต่อไป ถ้าเช่นนั้นแม้แต่สิทธิ์ในการเป็นผู้สืบทอดของตระกูลถังก็ไม่มีเหลือนะสิ
“ป้าหลิว ตอนนี้ฉันไม่มีเงินในมือเลย บริษัทของพ่อก็มาเกิดปัญหา เงินที่ฉันมีก็เอาออกมาช่วยทางบริษัทหมดแล้ว”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ลุ้นเนี่ยเฟย จะได้สมหวัง กับคุณหนูอันไหมน๊า แต่ลุ่นอีกคู่ค่ะ รอติดตามต่อค่ะ เป็นกำลังใจทุกตอนสนุกมากค่ะ...
ตายล่ะ ใช่แบบเดียวกับ ที่เป็นแฟลตไดร์ปะล่ะ ถ้าใช้ก็ต้องหาอีก555 เป็นกำลังใจให้ค่ะรอติดตามตอนต่อไปสนุกมาก ๆๆๆ...
เกือบความจำกลับมาแล้ว ความรู้สึกคนรักกัน ต้องมีบ้าง ความรู้สึก ของอาเฟยเกิดขึ้น...
โอ้ยๆๆ มีต่ออีกไหม ลุ้นซะเนี๊ย จะยังไงต่อค่ะ ใจจะขาด...
ลุ้น อาเฟย จังเลย อีกคู่ที่น่าสนใจ ลุ้นจนต้องอยากอ่านต่อแล้วค่ะ ติดตามน่ะค่ะ สนุกดีมากๆๆค่ะ...
อ่านมาถึงตอนนายใหญ่สีก้อร้องไห้ตามพระเอก อ่านถึงตอนที่วานวาน จะไม่ให้อาเฟยไปก็ร้องไห้ สงสาร แต่ตอนนี้ ลุ้นมาว่าอาเฟยจะจำวานวานได้ไหม ดีมากๆๆค่ะ สนับสนุน...
พึ่งได้ไล่อ่านตั้งตอน 500 กว่าๆๆ ถึงตอนล่าสุดแล้ว ลุ้นค่ะ จะเป็นไงต่อ...
สงสัยไม่เขียนต่อแล้วใช่ไหมค่ะ เพราะรอนานมาก เป็นอะไรไหมค่ะ แอดมินตอบให้หายสงสัยด้วยค่ะ คิดถึงเรื่องนี้อยากอ่านต่อค่ะ...
แอดมินจ๋า...รอๆๆๆๆอ่านตอนต่อไปอยู่นะคะ...ขอบคุณค่ะ...
ตอนที 519 รออยู่น่ะค่ะ ติดตามผลงานค่ะ...