รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 548

“อยู่บ้านหรือเปล่า ฉันว่าจะเข้าไปคุยธุระนิดหน่อยกับคุณ”

“อยู่ซิ! คุณกลับมาซิคะ!” ถังชิงชิงตอบเขาอย่างนุ่มนวล

คังเฮ่าเซวียนหยิบคลิปและเอกสารแล้วขับรถออกไปหาถังชิงชิง บ้านถังดูเหมือนบ้านร้างในยามนี้ เมื่อก่อนยังมีป้าหลิวเปิดประตูให้คังเฮ่าเซวียน ตอนนี้ต้องป้อนรหัสผ่านเพื่อเข้าไปเอง

ถังชิงชิงนั่งรอเขาอยู่บนโซฟา เธอกำลังเดาว่าคังเฮ่าเซวียนต้องการคุยกับเธอเกี่ยวกับการพัฒนาของบริษัทในอนาคตใช่หรือไม่

“ป้าหลิวล่ะ” คังเฮ่าเซวียนถามอย่างสงสัย

“ป้าหลิวลาออกกลับบ้านไปแล้วค่ะ ฉันตัวคนเดียวไม่ต้องมีคนใช้หรอก” ถังชิงชิงพูดอย่างเป็นธรรมชาติ ตั้งแต่เมื่อบ่ายวานนี้เธอได้ติดตามข่าวเกี่ยวกับการพบศพที่ทะเลอย่างใกล้ชิด ไม่มีรูปของป้าหลิวเลยตลอดมา ทำให้เธอเริ่มคิด บางทีป้าหลิวอาจหายไปจากโลกใบนี้ตลอดกาล

หรือว่า เธออาจถูกฉลามกินไปแล้ว กล่าวโดยรวมคือ โลกใบนี้จะไม่มีคนๆนี้อยู่อีกต่อไป

“ชิงชิง เมื่อคืนคุณกลัวไหมที่อยู่คนเดียว” คังเฮ่าเซวียนถามเธอหลังจากนั่งลง

“ยังดีที่คิดถึงคุณเลยไม่กลัวค่ะ” ถังชิงชิงมองเขาอย่างฉอเลาะ

คังเฮ่าเซวียนมองดูเธอเหมือนดูละคร จากนั้น เขาหยิบไอแพดออกมาจากในกระเป๋า และเอื้อมมือออกไปกดอะไรบางอย่าง ตามมาด้วยเสียงของถังชิงชิงดังไปทั่วห้อง

นั่นคือคำพูดของเธอเมื่อคืน “คุณลองกล้าปฏิเสธฉัน พรุ่งนี้ฉันจะไล่คุณออก”

ถังชิงชิงตกใจจนหน้าเปลี่ยนสีทันที และรีบลุกจากโซฟามาคว้าไอแพดของเขาอย่างบ้าคลั่ง อายจนหน้าแทบแทรกแผ่นดินและจ้องไปที่คังเฮ่าเซวียน “คุณ...ทำไมคุณมีไอ้นี่”

คังเฮ่าเซวียนปิดคลิป และมองดูเธออย่างเยาะเย้ย “คุณนอนกับลูกน้องของผม ยังมีหน้ามาถามผมอีกเหรอ ถังชิงชิง คุณกำลังเล่นเกมส์นอกใจการแต่งงานอยู่เหรอ”