รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 574

ซ่งซานหยิบโทรศัพท์ที่ใช้เบอร์ไม่ได้ลงทะเบียน เธอสูดหายใจเข้าเฮือกใหญ่ ก่อนที่จะต่อสายไปหาถังจือซย่า

“ฮัลโหล ใครคะ” เสียงของถังจือซย่าถามขึ้น

ซ่งซานใช้โปรแกรมเปลี่ยนเสียงที่คุ้นเคยในการคุยสาย

“ถังจือซย่า ได้ยินว่าเธอจะแต่งงาน ยินดีด้วย!” ซ่งซานพูดด้วยน้ำเสียงแปลกประหลาด

“เป็นนาย?” น้ำเสียงของถังจือซย่าเปลี่ยนไปแสดงให้เห็นถึงความเกลียดชังออกมา

“ผมเอง! ผมคิดถึงลูกชายของพวกเรามาก ผมอยากจะเจอลูกชายของพวกเรามากนะ!”

“นายก็ลองปรากฏตัวออกมาดูสิ”

“ผมไม่ออกไปก็ได้ แต่คุณต้องให้เงินผม ไม่อย่างนั้น ผมจะพูดเรื่องเมื่อห้าปีก่อนออกมา ผมจะพูดว่าคุณเป็นคนจ่ายเงินซื้อผม และจะพูดด้วยว่าคุณเคยขายอยู่ที่คลับเฮาส์”

ถังจือซย่าที่ตอนนี้ยืนอยู่ในวิลล่าของสีจิ่วเฉิน เธอดูนิ่ง ที่จริงแล้วเธอกำลังรอให้เจ้าชั่วนี้ปรากฏตัวออกมาอยู่

“นายอยากได้เงิน? เอาเท่าไหร่ล่ะ” ถังจือซย่าทำทีราวกับโดนข่มขู่

ซ่งซานได้ยินเธอกลัว ก็รีบพูดอย่างโลภขึ้นว่า “ผมต้องการสิบล้าน”

“สิบล้านคงไม่ได้ แต่ว่าถ้าหนึ่งล้านฉันพอจะพิจารณาให้นายได้”

“ถ้างั้นก็ห้าล้าน ห้ามต่อแล้ว”

“หนึ่งล้าน มากกว่านี้ไม่ได้” ถังจือซย่าตัดสินใจล่อคนคนนี้ออกมา

“เธอ...เธอแต่งกับแหล่งขุมทรัพย์อย่างสีจิ่วเฉินคนนั้น เธอจะไม่มีเงินได้อย่างไร”

ถังจือซย่าไม่รู้ว่าทำไมได้ยินเสียงที่ผ่านเครื่องเปลี่ยนเสียงแล้วให้ความรู้สึกที่คุ้นเคย จากจังหวะการพูดการออกเสียงวรรณยุกต์ทำให้ถังจือซย่านึกถึงคนคนหนึ่ง

ซ่งซาน

หรือว่าปลายสายอีกฝ่ายไม่ใช่แมงดาคนนั้น แต่คือซ่งซานกันนะ

ถังจือซย่าตัดสินใจที่จะทดสอบเธอ