รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 586

นั่นคือผู้ชายของเธอ!

สีจิ่วเฉินถือดอกกุหลาบสีแดงที่อบอุ่นช่อหนึ่งออกมา เขาสวมเสื้อกันลมตัวยาวสีดำบางๆ เดินไปหาเธอเหมือนกับเจ้าชายขี่ม้าขาว

เขาเปิดประตูรถและส่งดอกกุหลาบช่อนี้ให้เธอด้วยตัวเอง ถังจือซย่าถือดอกไม้ไว้และได้รับสายตาอิจฉาของสาวๆ ที่ทำเยี่ยมๆมองๆ อยู่ในร้านดอกไม้

ถังจือซย่าได้กลิ่นหอมของดอกไม้ที่อบอวลและมีเสน่ห์ ตอนนี้เลยอารมณ์ดีมาก

จู่ๆ ผู้ชายคนนี้ก็โรแมนติกขึ้นมา!

“ไปกับผมที่บริษัทแล้วตอนบ่ายค่อยไปรับเฉินเฉินกลับบ้าน ส่วนตอนเย็นครอบครัวเราสามคนจะกินข้าวกันที่บ้าน” สีจิ่วเฉินจัดการเรียบร้อยแล้ว

ถังจือซย่าพยักหน้า “ตกลง!”

ตามเขาไป ไม่ว่าจะไปที่ไหน เธอก็มีความสุขทั้งนั้น

ณ สีซื่อกรุ๊ป ในห้องทำงานของท่านประธาน ผู้ช่วยหญิงได้นําขนมและกาแฟมาดูแลเถ้าแก่เนี้ยอย่างไม่กล้าเมินเฉยแม้แต่น้อย

และไม่รู้ว่าใครปล่อยข่าวว่าสีจิ่วเฉินมีผู้หญิงคนหนึ่งที่เขาตามจีบมานาน เรียกได้ว่าเป็นที่รักอย่างสุดซึ้ง ซึ่งไม่มีใครเทียบเธอได้

นั่นคือผู้หญิงคนหนึ่งที่ชื่อว่าถังจือซย่า อดีตดีไซเนอร์ที่มีชื่อเสียงของหอรุ่ยเป่า

ถังจือซย่านั่งอยู่บนโซฟาตรงหน้าต่างยาวที่ขอบตกถึงพื้น เธอจิบกาแฟ พลิกดูนิตยนิดหน่อยด้วยช่วงเวลาสบายๆ ที่ในใจเต็มเปี่ยมไปด้วยความหวัง

เธอจดจ่ออยู่กับสิ่งนั้น จนกระทั่งถูกมือหนึ่งโอบไหล่ไว้เธอถึงหันกลับไป ชายหนุ่มที่ไปประชุมกลับมาแล้ว

“ประชุมเสร็จแล้วเหรอ” ถังจือซย่าเงยหน้าขึ้น

และชายหนุ่มที่อยู่มุมนี้ก็ก้มหน้าลงแล้วพรู่ลมหายใจร้อนๆ ลงบนริมฝีปากแดงของเธอ “อืม”

ถังจือซย่าหลงใหลเล็กน้อย วินาทีต่อมา ชายหนุ่มก็จูบลงมาอย่างอ่อนโยนแต่รุนแรง ถังจือซย่าเขินอายที่ได้รับการจูบด้วยท่าทางแปลกๆ เช่นนี้

จนกระทั่งมีคนเคาะประตู ถังจือซย่าจึงผลักเขาออก สีจิ่วเฉินจึงพูดไปทางด้านนอกประตูอย่างไม่พอใจ “เข้ามา”

ฉู่เฮ่าผลักประตูเข้ามา เมื่อเขาเห็นทั้งสองคน เขาก็ยิ้มอย่างรู้ทัน “ประธานสี งั้นผมจะกลับมาในภายหลัง”

“มาก็มาแล้ว รีบพูด” สีจิ่วเฉินขมวดคิ้ว

“มีเอกสารด่วนต้องการให้คุณเซ็น” ฉู่เฮ่ารีบยื่นเอกสารให้ สีจิ่วเฉินรีบกวาดสายตาและเซ็นชื่อเสร็จอย่างรวดเร็ว “ภายในครึ่งชั่วโมง ห้ามใครเข้ามารบกวน”