รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 604

“อะไรนะ เป็นไปได้อย่างไร ใครเป็นคนซื้อไป”

“ตอนนี้ยังไม่ทราบครับ”

“รีบสืบเดี๋ยวนี้ นี่เป็นโอกาสสุดท้ายของฉันแล้ว” เยี่ยกั๋วเหาตะโกนขึ้นด้วยความโมโห

เช้าตรู่

เยี่ยกั๋วเหานอนไม่หลับเลย และในตอนเช้าถัดมา เขาก็ได้รับข่าวอีกข่าวหนึ่ง บริษัทของเขาถูกเจ้าหนี้หลายรายฟ้องร้องร่วมกันเนื่องจากมีหนี้สินจำนวนมาก และกำลังจะเข้าสู่กระบวนการล้มละลาย

เวลาเพียงหนึ่งคืนเท่านั้น เหล่าเจ้าหนี้ที่เคยให้โอกาสเขา ตอนนี้กลับทำตัวแข็งกร้าวและร่วมกันดำเนินคดีขึ้นมา

เยี่ยกั๋วเหาติดต่อไปหาเพื่อนคนสนิทและถามออกไป “อาผิง ไหนนายบอกว่าจะให้ฉันรวบรวมเงินก่อนไง ทำไมกลับคำแบบนี้ล่ะ”

“กั๋วเหา ต้องขอโทษจริงๆ ฉันก็ถูกกดดันมาเหมือนกัน นายได้ไปล่วงเกินใครเข้าหรือเปล่า”

“ทำไม มีใครบังคับให้นายมาทวงหนี้ฉันหรือ”

“ถ้าฉันไม่ทำแบบนี้ฉันก็ต้านไม่ไหวเหมือนกัน พวกเรามีความสัมพันธ์อันดีต่อกัน ฉันถึงได้พูดกับนายว่าถ้านายไปล่วงเกินใครเข้า ก็รีบไปขอโทษเขาเถอะ ถ้าไม่อย่างนั้น บริษัทของนายคงจะล้มละลายแน่นอน”

เยี่ยกั๋วเหาวางสายโทรศัพท์ไป เขาคิดอยู่นานว่าไปล่วงเกินใครเข้า

และในขณะนั้นเอง ที่ด้านนอกก็มีเสียงของรถตำรวจดังขึ้น จากนั้นคนรับใช้ก็นำตำรวจหกคนเข้ามา

“เยี่ยกั๋วเหา พวกเรามีหลักฐานที่จะสงสัยว่าคุณมีส่วนเกี่ยวข้องกับคดีฉ้อโกงทางการค้าหลายคดี รบกวนคุณตามพวกเราไปที่สถานีตำรวจด้วย”

“กั๋วเหา นี่มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่ คุณตำรวจคะ สามีของฉันเป็นนักธุรกิจที่ทำถูกต้องตามกฎหมาย ไม่มีทางทำอะไรผิดกฎหมายแน่นอน” หลี่ซวงตกใจมาก

เยี่ยกั๋วเหาปลอบใจภรรยา “ไม่เป็นไร ผมไปทำความเข้าใจสถานการณ์สักหน่อย”

ภาพที่เยี่ยกั๋วเหาถูกจับไปและถูกสื่อเข้าปิดกั้นอย่างกะทันหัน ถูกพาดหัวข่าวอย่างท่วมท้นในทันที และแพร่กระจายไปต่างประเทศในชั่วพริบตา ซึ่งครอบคลุมหัวข่าวของสื่อข่าวหลักทั่วโลก

ภาพของเยี่ยอู๋เหาที่ดูเหมือนอาชญากร ขึ้นพาดหัวข่าวของหนังสือพิมพ์ทั่วโลก และสื่อข่าวของทุกประเทศก็เผยแพร่เรื่องนี้อย่างจริงจังราวกับว่าพวกเขาถูกจ้างวานให้แพร่กระจายเรื่องนี้โดยเฉพาะ