รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 627

เจียนจือเพ่ยเดินไปข้างๆเยี่ยวานวาน ภายใต้แสงไฟ ใบหน้าเล็ก ๆรูปไข่ของเธอเต็มไปด้วยสีแดงจากความเมา ทั้งมีบรรยากาศที่สะอาดและใส เจียนจือเพ่ยอดไม่ได้ที่จะคิดว่าเธอไม่เคยใกล้ชิดกับผู้ชายมาก่อนหรอ 

ไม่ไกลนัก สีจุนเจี๋ยก็ถูกดึงดูดด้วยรูปลักษณ์ที่น่ารักของเยี่ยวานวาน ผู้หญิงคนนี้มองปราดเดียวก็เป็นกระต่ายขาวตัวเล็ก ๆ ที่ไม่เกี่ยวข้องกับโลก ผู้หญิงประเภทนี้เหมือนคนที่ยังไม่บรรลุนิติภาวะ ใช้วิธีการง่ายๆก็สามารถนำมาถึงมือได้ 

น่าเสียดายที่เจียนจือเพ่ยอยู่ตรงหน้าเขา มิฉะนั้นเขาจะไม่ปล่อยไปแน่นอน 

สําหรับเจียนจือเพ่ยคนนี้ สีจุนเจี๋ยยังตั้งใจไปสืบประวัติเขา แต่ไม่พบว่าเขาเป็นคนในตระกูลที่ร่ํารวยคนไหน ประวัติของเขาเองก็ยิ่งไม่มี สืบตั้งนานแล้ว รู้แค่ชื่อเดียวของเขา และตัวตนของเขาในฐานะแขกของสีจิ่วเฉิน 

แต่นาฬิกาที่ข้อมือของผู้ชายคนนี้ ตลอดจนการแต่งตัวเอง ก็ไม่เหมือนคุณชายของครอบครัวคนรวยทั่วไป 

"ฉันกลับจะแล้ว" เยี่ยวานวานลุกขึ้น 

"กลับด้วยกัน"เจียนจือเพ่ยพูดจาเย็นชาและก้าวออกจากห้องจัดเลี้ยงก่อน 

พอเขาจากไป ไม่รู้ว่ามีตากี่คู่กําลังจ้องมองเขาอยู่ ซ่งโหย่วก็เป็นหนึ่งในนั้น เธออดไม่ได้ที่จะฟังหญิงสาวที่อยู่ข้าง ๆ ว่า "ผู้ชายคนนั้นเป็นใครน่ะ" 

"เขาแซ่เจียน สถานะอะไรเราก็ไม่รู้ แต่เรารู้ว่าครอบครัวของเขารวยมาก" ผู้หญิงข้างๆเธอพูดอย่างซ่อนแววตาไม่ได้ 

สาวอีกคนเสริมว่า "ได้ยินมาว่าเขาเป็นนายน้อยจากตระกูลที่ร่ํารวยชั้นนําของโลก" 

"นั่นไม่รวยมากแล้วเหรอ" 

"เอาเป็นว่า ผู้ชายที่สามารถเป็นเพื่อนกับคุณชายสีได้นั้นต้องไม่ธรรมดาแน่นอน" 

สายตาของซ่งโหยวตกตะลึงมาก ไม่คิดว่าในงานแต่งงานของสีจิ่วเฉิน จะได้พบกับผู้ชายที่หล่อเหลาเหมือนเขา และยังไม่ได้แต่งงานอีกด้วย 

ซ่งโหย่วเป็นคนที่เตรียมการไว้หลายแผนเสมอ ไม่ว่าจะเป็นซีจิ่วเฉินหรือผู้ชายเมื่อกี้ แค่จับได้สักคน ก็เพียงพอแล้วที่เธอจะไม่ต้องกังวลเรื่องเงินในชีวิตอีก 

ซ่งโหย่วตัดสินใจจะใช้โอกาสบนเกาะเพื่อเข้าใกล้คุณชายเจียนคนนี้ 

เมื่อเยี่ยวานวานออกมาก็เห็นบอดี้การ์ดเปิดประตูรอเธอขึ้นรถ

เยี่ยวานวานยังคิดจะปล่อยใจให้สบายคนเดียวอยู่ หมอนี่ตามเธอไปทำอะไร