เพราะงั้นถึงแม้ว่าในอนาคตเธอจะมีชื่อเสียงในทางลบก็ตามแต่เธอเต็มใจที่จะแบกรับความอับอายทั้งหมดที่มีต่อสีจิ่วเฉิน
ใครจะรู้ว่าตลอดหลายปีที่ผ่านมาในต่างประเทศเธอคิดถึงเขามากแค่ไหน เธอคอยตามสืบเรื่องของเขาและทุกครั้งที่เธอเห็นข่าวของเขาในแวดวงทางการค้าก็ยิ่งทำให้เธอมีความสุขมากขึ้นไปอีก
ในตอนเย็น ขณะที่ตกกลางคืนงานเลี้ยงกลางคืนก็เริ่มมีชีวิตชีวามากขึ้นถังจือซย่าสวมกระโปรงนางเงือกสีขาวรัดรูปที่โชว์รูปร่างที่สง่างามและมีเสน่ห์ของเธอ ในงานเลี้ยงสีจิ่วเฉินไม่ปล่อยให้เธอไปชนแก้วอวยพรอีกแล้ว แต่เขากลับเดินไปที่โต๊ะหลายๆโต๊ะ พูดคุยกับแขก ผู้ถือหุ้นรายใหญ่หลายคน คนใหญ่คนโตตระกูลสีอีกสองสามคนก็นั่งอยู่ข้างๆ เขา
ถังจือซย่าเงยหน้าขึ้นและสบตากับเยี่ยวานวานทั้งสองมองหน้ากันและยิ้มเธอทั้งสองรู้สึกดีต่อกัน
สีสือเหยาไม่ได้หิวมากนัก ในขณะที่คุยกับรุ่นน้องข้างๆ สายตาของเธอจับจ้องไปที่สีจิ่วเฉินซึ่งอยู่ไม่ไกลอยู่เป็นระยะๆ คืนนี้ เขาสวมสูทสีดำที่เย็บปักอย่างละเอียด เมื่อเขานั่งอยู่ข้างๆพวกผู้ชายที่มีอายุพวกนั้นเขาดูมีความสุขุมซึ่งไม่เข้ากับอายุของเขาซะเลย
แต่คืนนี้กลับกลายเป็นว่าใบหน้าของเขานั้นเต็มไปด้วยรอยยิ้มแล้วรอยยิ้มของเขานั้นก็ทำให้คนอื่นๆใจเต้นแรงมากเหมือนกัน
เธอมองไปเจ้าสาวที่นั่งอยู่บนเก้าอี้ถังจือซย่า เธอกำลังคุยกับนายหญิงใหญ่สีและตั้งใจฟังเป็นอย่างมาก ในขณะที่นายหญิงใหญ่สีกำลังคุยกับเธอ แววตาของเธอนั้นเต็มไปด้วยความสุข
สีสือเหยาคิดว่าบางทีพ่อของเธออาจจะพูดถูก เป็นเพราะแม่ของถังจือซย่าช่วยชีวิตสีจิ่วเฉินไว้เธอเลยเสียชีวิต นายหญิงใหญ่สีเลยต้องยกตำแหน่งตรงนี้ให้กับผู้หญิงคนนี้
ในขณะนี้สีจิ่วเฉินลุกขึ้นไปรับโทรศัพท์ สีสือเหยาหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาและแสร้งทำเป็นโทรออกด้วย
“พวกเธอกินข้าวกันไปก่อนนะ ฉันจะคุยโทรศัพท์ก่อน” สีสือเหยาพูดกับรุ่นน้องที่อยู่ข้างๆ แล้วเธอก็ลุกขึ้นและเดินไปที่ประตูที่สีจิ่วเฉินออกไป
สวนในตอนกลางคืนก็สวยงามมาก บวกกับวิวทะเลที่อยู่ไกลออกไป เป็นสิ่งที่ควรค่าแก่การชมวิวทิวทัศน์เป็นอย่างมาก
หลังจากที่สีจิ่วเฉินรับโทรศัพท์สักพักเขาก็หันหลังกลับเพื่อที่เข้าไปข้างใน
เขาคาดไม่ถึงว่าตัวเองเกือบชนกับใครคนหนึ่งเข้าให้ เขาถอยหลังอย่างเร็ว เขาเห็นสีสือเหยาเขาเลยทักทายเธอ “เอ้า สีสือเหยานี่เอง”
“ฉันขอโทษนะจิ่วเฉิน ฉันไม่ได้ตั้งใจทำให้คุณตกใจ ฉันจะออกไปคุยโทรศัพท์หน่อย่ะ” สีสือเหยาพูดอย่างรู้สึกผิด
“ไม่เป็นอะไร”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...