“ถ้าฉันมีคนที่เหมาะสมล่ะก็ ฉันสามารถแนะนำให้เธอได้นะ” ถังจือซย่าพูดอย่างกระตือรือร้น
สีสือเหยารีบโบกไม้โบกมือ “ไม่ต้องหรอก จือซย่า ขอบคุณสำหรับความหวังดีของเธอนะ”
ถังจือซย่าก็ไม่ได้บังคับขืนใจอะไร และในขณะนั้นเอง อาหารก็มาเสิร์ฟ ทั้งสองก็ยังคงคุยเรื่องอื่นต่อไป และเป้าหมายของถังจือซย่าก็บรรลุผล เธอเชื่อว่าสีสือเหยาคงจะเข้าใจความหมายที่เธอพูดเป็นสองเท่า
หลังจากรับประทานอาหารเสร็จเรียบร้อย ทั้งสองก็ลุกออกไป สีสือเหยาพูดขึ้นขณะที่ถือถุงเสื้อสูท “จือซย่า นี่สูทของพี่จิ่วเฉินเมื่อวานนี้ จะให้ฉันส่งซักแห้งไหม?”
“ไม่ต้องหรอก เอามาให้ฉันเถอะ!” ถังจือซย่าไม่อยากลำบากเธอแล้ว และยื่นมือไปรับเสื้อสูทมาถือไว้ในมือ
ทั้งสองออกมาจากร้านอาหาร ถังจือซย่าชี้ไปที่รถของตัวเอง “รถฉันอยู่นั่นน่ะ ไว้เจอกันใหม่นะ บาย”
“บาย” สีสือเหยามองส่งเธอ เห็นเพียงบอดี้การ์ดผู้หญิงที่เป็นคนขับอยู่ในรถของเธอ จากนั้นรถของเธอก็แล่นออกไปอย่างรวดเร็ว
และสีสือเหยาก็รู้สึกโล่งใจเล็กน้อย วีธีการของถังจือซย่านั้นไม่ใช่ง่ายๆ เลย ทั้งเตือนและตบเธอด้วยการพูดจาเป็นนัยๆ
ถังจือซย่าหยิบเสื้อสูทของสีจิ่วเฉินขึ้นมา เธอหันไปพูดกันหยางถงว่า “ไม่เอาสูทตัวนี้แล้ว เธอเอาไปจัดการด้วย”
“ได้ค่ะ นายหญิง”
ถังจือซย่ารู้สึกเสียดายสูทตัวนี้อยู่เหมือนกัน แต่เมื่อมันมีกลิ่นของผู้หญิงคนอื่น เธอก็ไม่ต้องการมันอีกต่อไป และไม่สามารถให้สามีของตัวเองสวมมันได้อีก
ในอีกมุมหนึ่งเธอก็เป็นคนที่รักความสะอาดเช่นกัน
เธอหวังว่าสีสือเหยาจะเอาสิ่งที่เธอเตือนฝังลงในจิตใจของเธอ และอย่ามาแส่หาเรื่องอีก
ณ วิลล่าของเจียนจือเพ่ย
เฉียวเสวี่ยเม่ยออกไปชอปปิง ส่วนเจียนจือเพ่ยก็ออกไปทำธุระ เธอจึงเริ่มทำงานอย่างตั้งใจ ยกแก้วน้ำที่เอามาให้เจียนจือเพ่ยแล้วเก็บกวาดโต๊ะในห้องหนังสือของเขา รวมทั้งเช็ดในบริเวณที่มีฝุ่นทั้งหมดด้วย
ในขณะที่เธอกำลังจัดเก็บเอกสารอยู่นั้น อดไม่ได้ที่จะได้เห็นลายเซ็นหนึ่ง เส้นปากกาที่ทรงพลัง หล่อเหลาและสง่างาม ซึ่งเป็นลายมือของชายผู้นี้
เธอนั่งยองๆ และเช็ดๆ ถูๆ อยู่ตรงใต้โต๊ะ จู่ๆ ก็ได้ยินเสียงคนผลักประตูเข้ามา เธอจึงตกใจและรีบลุกขึ้น
เสียงกระแทก “ตึง...” ดังขึ้น
หน้าผากของเธอกระแทกเข้ากับโต๊ะ
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...