รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 745

" หึ! แกถูกตามใจมาตั้งแต่เด็ก ถ้าแกอยากใช้เงินเหมือนปกติ ก็ต้องขยันหางานทำ" คุณนายเจียนเหมือนกับกำลังแสดงละครอยู่ หลานชายของเธอถึงกับยืนหยัดเพื่อผู้หญิงแค่คนเดียว นี่มันน่าใจหายมาก

“ไม่ต้องห่วง คุณย่า ผมดูแลตัวเองได้” หลังจากพูดจบ อีกฝ่ายก็กำลังจะวางสาย

แต่คุณนายที่อยู่ฝั่งนี้กลับตะโกนอย่างกระวนกระวายว่า "อาเพ่ย แกแน่ใจหรือว่าอยากจะสู้กับฉันเพื่อผู้หญิงคนนั้น"

“คุณย่า เธอชื่อเยี่ยวานวาน จะเรียกเธอว่าวานวานก็ได้”

"แกคบกับหล่อนแล้วงั้นหรือ"

"ครับ" เจียนจือเพ่ยยอมรับ

"นี่แกคิดจะแต่งแม่นั่นเข้าตระกูลใช่ไหม" สายของคุณนายเจียนเป็นประกาย ดูเหมือนว่าครั้งนี้หลานชายของเธอจะจริงจัง

“คุณย่า เราอย่าเพิ่งพูดเรื่องนี้กันตอนนี้ ต้องฝากเรื่องของตระกูลทางนั้นด้วย ขอเวลาให้ผมอีกสักหน่อย”

คุณนายเจียนก็อดไม่ได้ที่จะหรี่ตาคิดเรื่องนี้ เธอเป็นคนที่รู้จักหลานชายของเธอดีที่สุด เธอกำลังคิดว่าหลานชายของเขาชอบเยี่ยวานวานจริงไหม เวลาจะบอกทุกอย่าง

เธอจะรอดูละกัน!

แต่เธอจริงจังกับการอายัดบัตรธนาคารทั้งหมดที่เป็นชื่อของหลาน และถึงเวลาแล้วที่หลานชายของเธอต้องออกไปใช้ชีวิต

ในประเทศ

เยี่ยวานวานย้ายเข้าไปอยู่ในอพาร์ตเมนต์ของเธอและอาศัยอยู่กับเจียนจือเพ่ยโดยไม่ได้บอกพ่อแม่ของเธอ

มันบังเอิญมากที่ที่พักของเธอค่อนข้างใกล้กับสีสื่อกรุ๊ป เธอบอกว่าเพื่อความสะดวกในการทำงาน เยี่ยกั๋วเหาและภรรยาจึงไม่สงสัยเลย

แน่นอนว่าเยี่ยวานวานและเจียนจือเพ่ยนอนคนละห้อง

เจียนจือเพ่ยเพิ่งโทรหาคุณย่าเสร็จก็รู้สึกผ่อนคลายมากๆ เขามองไปที่หญิงสาวที่กำลังตากผ้าอยู่ที่ระเบียงแล้วเขาก็เขาไปช่วย

เขาต้องลองทำในสิ่งที่ไม่เคยทำตั้งแต่ยังเด็กและตอนนี้เขาก็สนุกกับการทำมัน

"หือ นี่คือคัพซีเหรอ" เจียนจือเพ่ยมองไปที่วัตถุสีชมพูขนาดเล็กในมือของเขา