รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 744

สีจิ่วเฉินเห็นว่าเธอยังไม่เปลี่ยนใจและยังคงโง่เขลาต่อไป เขาก็พูดอย่างเย็นชาว่า "สีสือเหยา เธอไม่มีสิทธิ์ที่จะให้กำเนิดลูกของฉันเลยแม้แต่หน่อย"

“แต่ฉันอยากมีลูกให้นาย ฉันไม่ขออะไรทั้งนั้น ฉันแค่อยากมีลูกสองคนที่มีสายเลือดของนายแล้วฉันสัญญาว่าต่อไปจะไม่มารบกวนนายอีก จิ่วเฉิน ฉันจะ ฉันจะไม่แต่งงาน ฉันจะดูแลลูกสองคนนี้ให้ดีที่สุด” สีสือเหยาพยายามทำให้ชายคนนี้ซาบซึ้ง

“สีสือเหยา คนที่เจ็บปวดที่สุดในเรื่องนี้คือภรรยาของฉัน เธอไม่ได้สนใจความรู้สึกของเขาเลยและเขาคือคนที่ฉันรักที่สุด เธอคิดว่าฉันจะให้โอกาสเธอทำร้ายภรรยาของฉันหรือไง" สีจิ่วเฉินพูดอย่างโกรธเคือง ดวงตาของเขาเป็นสีแดงและเต็มไปด้วยความอาฆาต

สีสือเหยาถูกเขย่าสองสามครั้ง เธอพยุงตัวเองไปที่โซฟาข้างๆ และนั่งลงอย่างเบาๆ เพราะถ้าเธอไม่นั่งลง ขาของเธอจะอ่อนแรงจนล้มลงได้

"ฉันรู้ว่าฉันทำไม่ดีต่อจือซย่า แต่ฉันก็จนปัญญาแล้วเพราะฉันก็รักนายเหมือนกัน! ฉันชอบนายมาตั้งแต่เด็ก ถ้าตอนนั้นพ่อให้ฉันกลับจีน คนที่จะได้แต่งงานกับนายคงเป็นฉัน ตอนที่เรารู้จักกันถังจือซย่ายังไม่ได้เข้ามาเลยนะ” สีสือเหยาพูดด้วยตาสีแดง เธอมักรู้สึกอยู่เสมอว่าเธอช่าง โชคร้ายที่เกิดในตระกูลสีและมีพ่อที่เข้มงวดกับเธอ ไม่เช่นนั้น เธอคงจะสามารถไขว่คว้าหาความสุขของตัวเองได้อย่างแน่นอน

"ฉันไม่ต้องการความรู้สึกสกปรกๆ ของเธอ กลับไปที่จีนกับฉันเดี๋ยวนี้" สีจิ่วเฉินพูดอย่างเย็นชา "ถ้าเธอไม่กลับไปกับฉัน เธอจะไม่ได้เจอพ่อเธออีก และฉันจะเอาเด็กไป ครอบครัวของจะตายทั้งเป็น" "จิ่วเฉิน นายทำกับครอบครัวของฉันแบบนี้ไม่ได้ พวกเขาเป็นคนตระกูลสีนะ" สีสือเหยาตื่นตระหนก เธอยังมีน้องชายที่อายุแค่สิบแปดปีและเขายังมีอนาคตที่สดใสรอเขาอยู่

"ผมทำอะไรพวกเขาไม่ได้หรอก ทั้งหมดขึ้นอยู่กับความร่วมมือของเธอในตอนนี้ ถ้าเธอร่วมมือ ฉันก็จะทำอย่างที่มันควรจะเป็น" สีจิ่วเฉินพูดด้วยน้ำเสียงทุ้ม ตอนนี้ความอาฆาตในดวงตาของเขาก็พุ่งสูงขึ้น

สีสือเหยาหายใจแรง สีจิ่วเฉินจะฆ่าเธอที่นี่เลยไหม

และทำไมเธอถึงรู้สึกว่าเขากล้าลงมือ ทำไมเขาถึงรักถังจือซย่าซะเหลือเกิน

"ตกลง ฉันจะกลับไปกับนาย" ในที่สุดสีสือเหยาก็ยอมทำตาม เธอคิดว่าต่อให้เธอจะให้กำเนิดลูกด้วยความพยายามทั้งหมดของเธอ แต่ต่อไปเธอก็จะถูกสีจิ่วเฉินทิ้ง เช่นนั้นแล้วจะทำให้รังเกียจไปทำไมกัน

เธอยังเพ้อฝันว่าสีจิ่วเฉินรักเธออต่ตอนนี้ดูเหมือนว่านอกจากถังจือซย่าแล้ว เขาก็ไม่สามารถจะมองหญิงอื่นใดได้อีก