“กลับไปพักผ่อนเถอะ! นายก็ดูเหนื่อยมากเหมือนกัน” โอวหมิงเฮ่าพูดด้วยความเป็นห่วง
“อืม เรื่องนี้ฉันฝากไว้กับนายด้วยนะ” สีจิ่วเฉินแทบรอไม่ไหวที่จะกลับบ้าน ตอนนี้ก็ยังเป็นเวลาประมาณห้าโมงเช้า
ในคืนฤดูร้อนที่อากาศค่อนข้างเย็น รถออฟโรดสีดำขับเข้ามาที่ประตูของวิลล่าสุดหรู สีจิ่วเฉินพยายามที่จะไม่ส่งเสียงดัง เขาถือชุดสูทของเขาเดินขึ้นไปชั้นบน เขาตัดสินใจที่จะไม่กลับไปที่ห้องนอนใหญ่ แต่หาห้องอื่นเพื่อพักผ่อนจะได้ไม่รบกวนถังจือซย่า
แต่ทันทีที่เขามาถึงห้องนั่งเล่นบนชั้นสอง เขาก็เห็นร่างเพรียวพิงกับหมอนนอนหลับอยู่ภายใต้แสงไฟ ราวกับว่ากำลังรอใครบางคนอยู่ แต่สุดท้ายก็ผล็อยหลับไป
หัวใจของสีจิ่วเฉินเต้นแรงขึ้นมาทันที เขาวางเสื้อสูทลงเบาๆ และเดินไปด้านข้างของเธอ จากนั้นก็ดึงผ้าห่มที่ร่วงอยู่ขึ้นไปคลุมให้เธอ เขาสัมผัสแขนที่เย็นเฉียบของเธอ ในใจของเขาเจ็บปวดมาก
ถังจือซย่าตื่นขึ้นมาด้วยการถูกสัมผัสเบาๆ เธอลืมตาขึ้นและเห็นคนที่เธออยากเจอมากที่สุด เธอยื่นแขนออกไปกอดเขาด้วยความดีใจ
“คุณกลับมาสักที”
สีจิ่วเฉินคุกเข่าลงและมองเธออย่างตำหนิ “ทำไมเธอไม่กลับไปนอนที่ห้องล่ะ อยู่ที่นี่จะเป็นหวัดเอาได้นะ”
เมื่อถังจือซย่ารู้ว่าคืนนี้เขาอาจจะกลับมา เธอก็นอนไม่หลับเลย เธอนอนไปได้ไม่ถึงชั่วโมงเท่านั้น เธอจึงไม่กลัวที่จะเป็นหวัด เธอกลัวว่าถ้าเขากลับมาแล้ว แต่เธอไม่รู้ในทันทีมากกว่า
ดวงตาสวยของถังจือซย่าไปหยุดอยู่ที่ใบหน้าที่มีหนวดเคราเล็กน้อย หล่อเหลาและเด็ดเดี่ยว ดูเหมือนว่าหลายมานี้เขาต้องเดินทางไปต่างประเทศไม่หยุดหย่อน
“กลับไปอาบน้ำที่ห้องเถอะ! ดวงตาของแดงก่ำหมดแล้ว” ถังจือซย่าเอื้อมมือออกไปและพาเขาเข้าไปในห้องนอนใหญ่
สีจิ่วเฉินไม่รู้สึกเหนื่อย ตราบใดที่สามารถทำให้เธอรู้สึกสบายใจ จะให้เขาทำอะไรก็ได้
“การผ่าตัดของซือเหยาเสร็จสิ้นแล้ว และฉันก็ทำลายสิ่งเหล่านั้นไปแล้วด้วย เพราะฉะนั้นไม่ต้องกังวลอีกต่อไปแล้ว” เขาพูดด้วยเสียงต่ำ
ถังจือซย่าถอนหายใจเบาๆ เธอโกรธจริงๆ ที่ครอบครัวของสีสือเหยาใช้ความคิดที่ชั่วร้ายเช่นนี้เพื่อวางแผนต่อต้านเขา ในอนาคต เธอจะไม่ปล่อยครอบครัวนี้ไปง่ายๆ อย่างแน่นอน สีจิ่วเฉินอาบน้ำและโกนหนวด เขาใช้เวลาอาบน้ำนานมาก เพราะการไปต่างประเทศในครั้งนี้ ตัวของเขาแปดเปื้อนเลือดมา และเขากลัวว่าจะมีกลิ่นเลือดหลงเหลืออยู่ ดังนั้นเขาจึงอาบน้ำให้ละเอียดมากขึ้น
ทีมของเขาได้ดูแลเรื่องนี้ในต่างประเทศอยู่แล้ว ดังนั้นจึงไม่มีอะไรต้องกังวลอีก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...
ลุ้นเนี่ยเฟย จะได้สมหวัง กับคุณหนูอันไหมน๊า แต่ลุ่นอีกคู่ค่ะ รอติดตามต่อค่ะ เป็นกำลังใจทุกตอนสนุกมากค่ะ...
ตายล่ะ ใช่แบบเดียวกับ ที่เป็นแฟลตไดร์ปะล่ะ ถ้าใช้ก็ต้องหาอีก555 เป็นกำลังใจให้ค่ะรอติดตามตอนต่อไปสนุกมาก ๆๆๆ...
เกือบความจำกลับมาแล้ว ความรู้สึกคนรักกัน ต้องมีบ้าง ความรู้สึก ของอาเฟยเกิดขึ้น...