รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 760

ตอนนี้เจียนจือเพ่ยรู้แล้วว่าทำไมเธอถึงได้ดื่มหนัก เธอต้องการกระตุ้นให้ตัวเองกล้าทำเรื่องไม่ดีกับเขา ยัยเด็กนี่นิสัยไม่ดีแล้ว!

เขายังควบคุมตัวเองได้ แต่เธอควบคุมไม่ได้?

เยี่ยวานวานนอนอยู่ในอ้อมแขนของเขา เธอเมาเล็กน้อย

ทันทีที่ประตูลิฟต์เปิดออก เจียนจือเพ่ยก็ไม่มีทางเลือกอื่นนอกจากต้องอุ้มเธอขึ้น เยี่ยวานวานซุกตัวอยู่ในอ้อมแขนของเขาอย่างสบายใจ ทั้งตัวของเธอราวกับว่าอยู่บนก้อนเมฆที่อ่อนนุ่ม สูดดมกลิ่นกายของเขาก่อนใบหน้าจะร้อนผ่าวขึ้นมา

เจียนจือเพ่ยเปิดประตูก่อนจะวางเธอลงบนโซฟา แม้ว่าจะอยากทำเรื่องไม่ดีมากแค่ไหน แต่ในเมื่อเยี่ยวานวานเมาขนาดนี้ก็คงจะทำไม่ได้

แต่เยี่ยวานวานต้องการจะทำเรื่องไม่ดี ทันใดนั้นเธอก็ใช้มือเล็กๆ ของเธอจับมือเจียนจือเพ่ย "นี่...คุณมานี่!"

เจียนจือเพ่ยที่กำลังปรับผ้าม่านและเครื่องปรับอากาศไม่มีเวลาสนใจเธอ อีกทั้งเขายังไม่อยากยอมรับว่าที่เธอดื่มจนกลายเป็นแบบนี้เพราะต้องการทำเรื่องไม่ดีกับเขา

ถ้าหากเธอตื่นขึ้นมาแล้วพบว่าประสบการณ์นั้นมันไม่ดีล่ะ งั้นเขาไม่ขาดทุนแย่เหรอ?

“อาเพ่ย! คุณมานี่” เยี่ยวานวานที่อยู่บนโซฟาเรียกเขาเบาๆ ด้วยน้ำเสียงนุ่มนวล

แต่เจียนจือเพ่ยกลับเดินไปหยิบแก้วน้ำแล้วยื่นให้เธอ "ดื่มน้ำก่อน สร่างเมาแล้วค่อยคุยกัน"

"ไม่เอา ฉันไม่อยากสร่างเมา" เยี่ยวานวานส่ายหัว ถ้าสร่างเมาแล้วเธอคงไม่กล้าทำเรื่องไม่ดี

เจียนจือเพ่ยนั่งบนโซฟาฝั่งตรงข้ามและพูดอย่างจริงจัง "ถ้าจะทำเรื่องไม่ดีก็ต้องรอให้สร่างเมาก่อน ไม่งั้นฉันจะไม่ให้ความร่วมมือ"

เยี่ยวานวานกะพริบตาปริบๆ“เนื้อมาจ่อปากขนาดนี้แล้วจะไม่กินเหรอ”

จู่ๆ เจียนจือเพ่ยก็พบว่าความหึงหวงในใจก็พลุ่งพล่านขึ้นมา ถ้ายัยคนนี้เข้าหาผู้ชายคนอื่นก่อนล่ะ เธอจะไม่ถูกกลืนกินไปหมดทั้งตัวเลยเหรอ

“เยี่ยวานวาน ต่อไปนอกจากฉันแล้วห้ามไปทำเรื่องไม่ดีกับใครรู้ไหม” เจียนจือเพ่ยเอ่ยสั่งอย่างเด็ดขาด

เยี่ยวานวานปฏิเสธ "แต่คุณไม่ให้ความร่วมมือกับฉันทำเรื่องไม่ดี! ทำไมฉันต้องฟังคุณด้วย"