รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 762

ทันทีที่เจียนจือเพ่ยออกไป น้ำตาของเยี่ยวานวานก็ไหลออกมา เธอมองไปทางเตียงก่อนมุมปากจะยกยิ้มหวาน เธอไม่คิดเสียใจแน่นอน

แม้ว่าในอนาคตจะไม่แต่งงาน หรือคนที่แต่งด้วยไม่ใช่เขา ทั้งชีวิตนี้ผู้ชายที่เธอรักมากที่สุดมีเพียงแค่เขาคนเดียว

ผ่านไปสิบหน้านาทีเจียนจือเพ่ยก็รีบวิ่งขึ้นมา เขาซื้อยาหยอดตามาแทบทุกยี่ห้อ

เยี่ยวานวานไม่เชื่อสายตา ก่อนจะเลือกยี่ห้อที่ใช้บ่อยที่สุด นอนลงบนเตียงให้เขาหยอดตาให้เธอ

เจียนจือเพ่ยมองเธอที่นอนหลับตาทำสมาธิอยู่บนเตียงก็กดจูบลงบนหน้าผากของเธอเบาๆ

เขาจะไม่ไปไหนทั้งนั้น จะอยู่ข้างๆ เธอรอจนกว่าดวงตาของเธอจะหายดี

ตอนนั้นโทรศัพท์มือถือของเขาก็สั่น เขาหยิบขึ้นมาดูก่อนจะขมวดคิ้ว แม้ว่าสายนั้นจะสำคัญมาแต่เขาก็เลือกที่จะกดตัดสาย

ตอนเที่ยงพวกเขานัดสีจิ่วเฉินและภรรยาไปทานอาหารกลางวันด้วยกัน บรรยากาศระหว่างพวกเขาดีมาก ถังจือซย่าและเยี่ยวานวานกำลังแลกเปลี่ยนความรู้เกี่ยวกับเครื่องประดับส่วนผู้ชายทั้งสองคนก็ตั้งใจฟัง

ตอนบ่าย สีจิ่วเฉินกลับบริษัทพร้อมกับภรรยาเพื่อจัดการเรื่องต่างๆ ส่วนเจียนจือเพ่ยและเยี่ยวานวานก็กลับบ้าน

เมื่อมาถึงบ้านเยี่ยวานวานก็ง่วงยิ่งกว่าเดิม เจียนจือเพ่ยนอนเป็นเพื่อนเธอไม่นานเธอก็หลับไป

เจียนจือเพ่ยฉวยโอกาสนี้หยิบโทรศัพท์ออกมา ปลายสายกดรับก่อนจะรีบร้อนเอ่ยถาม “คุณชาย ตอนนี้อยู่ที่ไหน?”

“เกิดอะไร?”

“จู่ๆ เงินจำนวนสามหมื่นสามพันแปดร้อยเก้าสิบล้านก็หายไปจากบัญชีตระกูลเมื่อสามวันก่อน พวกเราต้องการให้คุณกลับมาตรวจสอบ”

“พวกนายตรวจสอบให้แน่ชัดก็พอ”

“คุณชาย นี่มันไม่ใช่แค่เรื่องเงินทองแต่เกี่ยวพันถึงเรื่องผู้สืบทอดบริษัทต่อด้วย คุณชายต้องกลับมา”

แววตาของเจียนจือเพ่ยขรึมลง “ได้ ฉันจะหาเวลากลับไป”