รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 765

"แม่ อย่าเพิ่งโกรธสิ อาเพ่ยไม่ใช่พวกอันธพาล ตระกูลของเขาใสสะอาดแต่ตระกูลของเขาไม่ได้อยู่ในประเทศ" เยี่ยวานวานโต้กลับ

“งั้นอยู่ที่ไหนล่ะ” เยี่ยกั๋วเหาเอ่ยถาม

เยี่ยวานวานสะอึก พูดตามจริงเธอเองก็ไม่รู้เหมือนกัน เพราะว่าเธอไม่เคยถามเจียนจือเพ่ยเกี่ยวกับตระกูลของเขา

“ลูกดูสิ ลูกยังไม่รู้อะไรเกี่ยวกับตระกูลของเขาเลยสักนิด ถ้าโดนหลอกไปขายลูกก็จะไปนั่งนับเงินให้เขาใช่ไหม”

“ตั้งแต่นี้ต่อไปเลิกกับเขาซะ” เยี่ยกั๋วเหาเอ่ยออกมา เขาไม่ยอมให้ลูกสาวตกไปอยู่ในมือของไอ้คนแซ่เจียนนั่นแน่ๆ

“ใช่ แม่กับพ่อหมายความว่าไม่ว่าตอนนี้ลูกจะคบกับเขาไปถึงขั้นไหนแล้วก็ต้องเลิกกัน แล้วพวกเราจะหาคนที่ดีกว่ามาให้” หลี่เย่ว์เอ่ยอย่างหนักแน่น

เยี่ยวานวานหยิบกระเป๋าขึ้นมาก่อนจะลุกขึ้น “พ่อ แม่ หนูทำตามที่พ่อแม่บอกไม่ได้ หนูรักเขา หนูจะไม่เลิกกับเขา” พูดจบเยี่ยวานวานก็ออกจากบ้านไปทันที

เธอวิ่งออกมาเพราะถ้าเธอไม่วิ่งพ่อแม่ก็อาจจะห้ามเธอ ขังเธอไว้ในบ้านไม่ให้ออกไปไหน

“วานวาน ยัยเด็กคนนี้ กลับมาเดี๋ยวนี้นะ” หลี่เย่ว์วิ่งตามออกมา

สุดท้ายก็ได้แต่มองเยี่ยวานวานขับรถออกไปตาปริบๆ สองสามีภรรยามองหน้ากัน รู้สึกโกรธจนถึงขีดสุด

“ยัยเด็กคนนี้โดนไอ้คนแซ่เจียนทำเสียคนแล้ว” หลี่เย่ว์เอ่ยด้วยความโมโห แต่เมื่อนึกถึงรูปร่างหน้าตาของเจียนจือเพ่ยก็นับได้ว่าหล่อเหลาเอาการ เธอไม่เคยเจอใครที่หล่อเท่าเขามาก่อน

ถ้าหากเขาเป็นลูกหลานของตระกูลทั่วไปพวกเขาคงไม่ต่อต้าน แต่ปัญหาตอนนี้คือชายหนุ่มคนนี้ดูลึกลับ อีกทั้งยังมีเงินทองและอำนาจมากมาย แค่ดูก็รู้ว่าไม่อาจต่อกรด้วย

ขณะที่เยี่ยวานวานกำลังติดไฟแดง เธอก็กดเบอร์โทรหาเจียนจือเพ่ย

“ฮัลโหล” เสียงนุ่มทุ้มของเขาดังขึ้น

“อาเพ่ย พ่อแม่ฉันรู้แล้วว่าพวกเราอยู่ด้วยกัน ตอนนี้ฉันกำลังกลับไป พวกเราน่าจะต้องย้ายออกไปอยู่ที่อื่น” เยี่ยวานวานเอ่ยอย่างร้อนรนเพราะว่าพ่อแม่ต้องไปหาเธอที่บ้านแน่ๆ