รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 764

“คุณแน่ใจเหรอว่าจะกินที่นี่ น่าจะแพงพอตัวเลยนะ” เยี่ยวานวานกระซิบเสียงเบา

เจียนจือเพ่ยอดยิ้มออกมาไม่ได้ “ทำไม? ยังไม่ทันจะได้แต่งกับฉันก็เริ่มคุมกระเป๋าเงินฉันแล้วเหรอ”

เยี่ยวานวานชะงักก่อนจะมองบนใส่เขา “ถึงแม้ว่าจะเป็นเงินของคุณแต่ฉันก็แอบรู้สึกเจ็บปวดใจ ฉันกลัวว่าจะใช้เงินของคุณจนหมด”

เจียนจือเพ่ยหมดคำจะพูด ยัยผู้หญิงคนนี้ไม่รู้จักพื้นหลังตระกูลเขา และเขาเองก็ไม่คิดจะบอกเธอตอนนี้

“ไม่ต้องเป็นห่วง ต่อให้พาคุณมากินที่นี่ทุกวันก็ถือเป็นเรื่องเล็กน้อย”

ขณะที่เยี่ยวานวานกำลังกินอาหารอยู่ดีๆ โทรศัพท์มือถือของเธอก็ดังขึ้นเหมือนเป็นคำสาป เธอหยิบมันขึ้นมาดู และอดไม่ได้ที่จะตกใจ แม่ของเธอโทรมา

“ฉันจะรับสายแม่ฉัน คุณอย่าเพิ่งส่งเสียงออกมานะ” เยี่ยวานวานเอ่ยปรามชายหนุ่ม

เจียนจือเพ่ยพยักหน้า เขารักษาความสงบไม่สร้างความเดือดร้อนให้เธอ

“ฮัลโหล แม่” เยี่ยวานวานกดรับสาย

“วานวาน ตอนนี้ลูกอยู่ที่ไหน รีบกลับบ้านเดี๋ยวนี้ แม่กับพ่อมีเรื่องจะคุยด้วย”

“เรื่องด่วนอะไรเหรอ แม่ เป็นอะไรหรือเปล่า? หรือว่าพ่อเป็นอะไร?” เยี่ยวานวานเอ่ยถามอย่างกังวล

“พวกเราไม่ได้เป็นอะไร แต่พวกเรามีเรื่องด่วน ลูกรีบกลับมาเถอะ แม่กับพ่อรออยู่ที่บ้าน”

“ก็ได้ งั้นหนูกลับประมาณบ่ายสองได้ไหม”

“ได้ แต่ต้องกลับมานะ รู้ไหม?” หลี่เย่ว์ออกคำสั่ง

เธอไม่ได้พูดถึงความสัมพันธ์ของเยี่ยวานวานและเจียนจือเพ่ยทางโทรศัพท์ เพราะเธอรู้ว่าพวกเขาอยู่ด้วยกัน และพวกเขาสนใจแค่ลูกสาวตัวเองเท่านั้น คนอื่นพวกเขาไม่สน