“นี่เป็นคำสั่งของคุณชายน่ะครับ” พ่อบ้านกล่าวด้วยรอยยิ้ม
รอยยิ้มของเยี่ยวานวานแข็งชะงักอยู่หลายวินาที คำสั่งของเจียนจือเพ่ย? แล้วต้องการให้เธอย้ายไปที่ไหนกัน?
ไม่ใช่ว่าเธอไปรบกวนชีวิตของเขา จนต้องจัดการไล่เธอออกไปหรอกนะ
เยี่ยวานวานคิดแบบนี้ในใจ รู้สึกขมขื่นอยู่ไม่น้อย มันก็ใช่ เธอไม่มีสิทธิ์จะมาร่วมงานแต่งของเขา ดังนั้นแม้ว่าเธอจะถูกไล่กลับบ้านในตอนนี้ เธอก็ไม่มีอะไรจะพูดอยู่ดี
“ได้ค่ะ รอสักครู่นะคะ” เยี่ยวานวานเดินกะเผลกกลับเข้าไป พอพ่อบ้านเห็นเข้าอย่างนี้ จึงรีบเรียกคนรับใช้เข้ามาช่วยเหลือเธอ
ถังอี้อี้จัดการกระเป๋าเดินทางเสร็จ คนรับใช้จึงถือกระเป๋าออกมาแทนเธอ ตอนนี้เองที่พ่อบ้านเข็นรถเข็นนั่งตัวหนึ่งจากไหนไม่รู้มาให้เธอ
“คุณหนูเยี่ย นั่งรถเข็นนั่งตัวนี้ไปจะสะดวกกว่านะครับ”
“ขอบคุณค่ะคุณอาพ่อบ้าน” เยี่ยวานวานรู้สึกเกรงใจจริงๆ
เธอได้นั่งรถเข็นนั่ง แถมคุณพ่อบ้านยังเป็นคนมาเข็นเธอออกจากห้องด้วยตัวเอง เข็นเคลื่อนผ่านไปทางสวนดอกไม้ เยี่ยวานวานมองไปทิศทางที่คุณพ่อบ้านกำลังเข็นไปแล้วประหลาดใจ มันคือทางไปห้องโถงหลักของวิลล่า ไม่ใช่ทางไปห้องรับรองแขกด้านข้างๆ
เธอรู้สึกแปลกใจขึ้นมาอย่างอดไม่ได้ นี่จะเข็นเธอไปที่ไหนกันแน่
เมื่อขึ้นลิฟต์ไปจนถึงห้องห้องหนึ่งบนชั้นสี่ของวิลล่า เยี่ยวานวานยิ่งรู้สึกประหลาดใจมากขึ้นไปอีก ระดับความหรูหราของที่นี่เปรียบดั่งพระราชวัง นี่มันไม่ใช่สถานที่ที่แขกอาศัยจะอยู่แล้ว แต่เป็นระดับของห้องเจ้าของบ้านต่างหากล่ะ!
ขณะที่เยี่ยวานวานมองซ้ายแลขวาอยู่ ทันใดนั้นดวงตางดงามก็หรี่ลงเล็กน้อย เธอมองเห็นคนคนหนึ่งนั่งอยู่บนโซฟา
แสงยามเย็นส่องกระทบร่างของเขา ทำให้เขาดูสูงส่งทรงเสน่ห์ราวกับเทพบุตร เขาสวมเสื้อเชิ้ตสีขาวคู่กับเสื้อกั๊กลายตาราง ขาเรียวยาวนั่งไขว่ห้าง ช่างมีเสน่ห์ มีแรงดึงดูดผู้คนเสียจริงๆ
เขาจะเป็นใครไปได้อีกล่ะ ถ้าไม่ใช่เจียนจือเพ่ย หัวใจของเยี่ยวานวานเต้นโครมคราม ไม่ว่าเมื่อไหร่ที่ใดก็ตามที่เธอเห็นผู้ชายคนนี้ หัวใจของเธอจะเต้นรัวเร็วยิ่งขึ้น
เจียนจือเพ่ยลุกขึ้นยืน เดินมาตรงหน้าพ่อบ้าน และรับช่วงต่อจากพ่อบ้านเข็นเยี่ยวานวานกลับไปที่ห้อง
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...