“วานวาน ตาคุณเป็นอะไรเหรอคะ ร้องไห้มาอีกแล้วเหรอคะ” ถังจือซย่ามองดูอย่างใส่ใจและพบว่าเบ้าตาของเธอแดงๆ
เยี่ยวานวานก้มหน้าลงอย่างอายๆ “ฉันพยายามควบคุมตัวเองเต็มที่แล้ว แต่ก็ยังควบคุมตัวเองเอาไว้ไม่อยู่ค่ะ”
พรุ่งนี้เป็นวันแต่งงานของเจียนจือเพ่ย ไม่มีใครสามารถมองคนรักของตัวเองแต่งงานคนอื่นเป็นภรรยาได้หรอก ดังนั้น ถังจือซย่าจึงได้แต่คิดว่า การพาเธอมาที่นี่เป็นเรื่องที่ถูกต้องรึเปล่านะ
แต่เธอรู้ว่างานแต่งงานของเจียนจือเพ่ยจะจัดไม่สำเร็จ ดังนั้นเยี่ยวานวานอาจจะคบเจียนจือเพ่ยต่อไปได้
“วานวาน คุณเชื่อเรื่องโชคชะตาบ้างไหมคะ บางครั้งโชคชะตาจะเข้าข้างคนดีคนมีความรัก ฉันเชื่อว่าโชคชะตาต้องลิขิตไว้ให้คุณแล้ว ไม่ทำให้คุณเจ็บปวดเสียใจแบบนี้ไปตลอดหรอกค่ะ" ถังจือซย่า ปลอบโยนเธอ
เยี่ยวานวานยิ้มอย่างขมขื่น “พี่จือซย่า พี่กำลังจะบอกว่าฉันยังสามารถเจอคนที่ดีกว่านี้ได้เหรอคะ"
“เชื่อฉันสิ ชะตากรรมของคุณต้องพลิกผลันแน่นอนค่ะ” ถังจือซย่าเอื้อมมือไปสางผมที่ยุ่งเหยิงของเธอ "แล้วคุณชายเจียนปฏิบัติตัวกับคุณเป็นอย่างไรบ้างคะ"
เยี่ยวานวานไปคิดถึงวันนี้ที่ปิดประตูใส่เขา ให้เขาอยู่ข้างนอก ไม่ได้สนใจเขา เขาคงต้องโกรธเธอแน่เลย!
“เขาก็ดีกับฉันค่ะ”
เยี่ยวานวานครุ่นคิดไปมา เธอไม่ได้บอกถังจือซย่าเรื่องที่พรุ่งนี้เธอไม่สามารถไปงานแต่งงานได้ อันอันที่จริงขอแค่เธอบอก ถังจือซย่าก็จะต้องมีวิธีของตัวเองจะพาเธอไปที่นั่นแน่
ทั้งสองคุยกันเรื่องสบายๆ และเดินเล่นกันในสวนดอกไม้ พวกเขาสร้างความรู้สึกฉันท์พี่น้องขึ้นมาอย่างไม่รู้ตัว
ถังจือซย่าเคยมีประสบการณ์โดยซ่งซานทรยศต่อมิตรภาพ มันทำให้เธอระแวดระวังเรื่องการคบหาเพื่อนมากขึ้น ตอนนี้นอกจากหลี่เหมยแล้ว ถังเสี่ยวซินก็เป็นคนที่เธอไว้ใจ ตอนนี้ก็มีเยี่ยวานวานที่เธอเห็นเป็นเหมือนน้องสาวอีกคน
เพราะเธอคิดว่าที่สามีของพวกเธอจะเป็นเพื่อนที่สนิทกันที่สุด ดังนั้นพวกเธอจึงเป็นพี่น้องที่ดีที่สุดกันโดยปริยาย
หลังจากนั้นไม่นาน ถังจือซย่าก็กลับไป และเยี่ยวานวานกลับไปที่ห้องเช่นกัน ตอนเที่ยงเธอไม่ได้กินอะไร และตอนนี้เธอก็หิวแล้วด้วย
ร่างของเจียนจือเพ่ยปรากฏขึ้นในห้องโถง และประโยคที่เขาถามคนรับใช้คือ “เธอทานอะไรหรือยัง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...