หลังจากดื่มเสร็จ เจียนจือเพ่ยมีอาการหอบเล็กน้อย จากนั้นเขาก็หันศีรษะไปมองหญิงสาวข้างๆ ทันใดนั้นแรงกระตุ้นก็ปะทุขึ้นอีกครั้ง
เยี่ยวานวานตัดสินใจที่จะออกไปจากห้องนี้ เพราะเธอไม่อยากจะทำผิดอีก แต่ขณะที่เธอกำลังก้าวไปสองก้าว จู่ๆ แขนของเธอก็ถูกฝ่ามือใหญ่ดึงเอาไว้ และเมื่อเธอหันกลับมาก็สัมผัสเข้ากับตรงหน้าอกของเขาพอดี
“จูบเสร็จก็จะไปเลยเหรอ” เขาถามด้วยน้ำเสียงแหบพร่า
เยี่ยวานวานมีอาการเลิ่กลั่กเล็กน้อย ใบหน้าที่หล่อเหลาเกินจะบรรยายของชายผู้นี้อยู่ห่างจากเธอเพียงครึ่งฝ่ามือ ในวินาทีต่อมาลมหายใจของเขาบุกรุกเข้ามาอย่างรุนแรง ครั้งนี้เขาเป็นผู้เริ่ม เขาบีบคางของเธอด้วยฝ่ามือใหญ่และจูบลงไปที่ริมฝีปากของเธอด้วยความเร่าร้อน
ในหัวของเยี่ยวานวานแทบจะระเบิด เขา... ทำไมเขาถึงเป็นฝ่ายเริ่มก่อน?
เจียนจือเพ่ยไม่สามารถบอกความรู้สึกของเขาได้ แต่เขาแค่ทำตามความรู้สึกของตัวเองก็เท่านั้น เขาต้องการจูบเธอ และไม่ต้องการปล่อยเธอไป
แม้กระทั่งไฟในอกที่ลุกโชนขึ้นก็เป็นเพราะเธอ ราวกับว่าวิญญาณกำลังร้องหาเธอ
ทำไมผู้หญิงคนนี้ถึงน่าดึงดูดใจสำหรับเขา ทำไมเธอถึงทำให้ความใจเย็นและสติของเขาหายไปได้?
เยี่ยวานวานรู้จักเขาดีเกินไป ดังนั้นในขณะที่รับรสจูบของเขา เธอรู้สึกถึงการเปลี่ยนแปลงในลมหายใจและการเคลื่อนไหวของเขา
จู่ๆ สัญญาณอันตรายก็เข้ามาในหัวของเยี่ยวานวาน เธอผลักเขาออก ชายผู้นี้ไม่ควรทำอะไรโดยประมาทในเวลานี้ เมื่อถึงเวลานั้นทั้งสองคนจะไม่สามารถจบเรื่องราวได้
แม้ว่าเธอจะรักเขาและโหยหาเขาเช่นกัน แต่เธอก็มีศีลธรรมมากพอและเธอจะไม่ทำผิดพลาดในเรื่องนี้อย่างแน่นอน
เจียนจือเพ่ยที่ถูกเธอผลักออกได้อ้าปากค้าง ดวงตาจับจ้องที่เธอไม่ลดละ และพูดด้วยเสียงแหบแห้งว่า “อย่าปฏิเสธฉัน ฉันรู้ว่าเธอก็ต้องการฉันเหมือนกัน”
แววตาที่แน่วแน่ของเยี่ยวานวานเริ่มสงบลง เธอเม้มริมฝีปากแล้วพูดว่า "เมื่อกี้ฉันไม่มีสติ เพราะเพิ่งดื่มไป ฉันขอโทษ ฉันจะไม่มีวันทำให้แฟนของฉันผิดหวังอย่างแน่นอน"
หัวใจของเจียนจือเพ่ยกระตุกเล็กน้อย เขาลืมไปเลยว่าเธอมีแฟนแล้ว และตัวเขาเองก็จะแต่งงานกับผู้หญิงคนอื่นในวันพรุ่งนี้
“ยกโทษให้ฉันด้วยนะที่เมื่อกี้ทำเหมือนไม่ให้เกียรติคุณ” เยี่ยวานวานหันหลังและกำลังจะเดินออกไปจากห้องนี้
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว
ค่าต่อการอ่านหน้าต่อไปแพงจังค่ะ...
มาแล้ว พึ่งเข้ามาดู...
รอๆๆคะ...
สรุปเรื่องไม่ไปต่อแล้วเหรอค่ะ ติดตามมาตลอดหายไปอีกรอบ เสียดายจังค่ะ กำลังสนุกเลย ด้วยเพราะเหตุผลอะไร ยังไงก็ขอขอบคุณค่ะที่ทำให้การอ่านมีความสุขกับตัวละครที่สร้างจินตนาการให้นะ่ค่ะ...
เรืองหยุดชะงักอีกรอบแล้ว ผู้แต่งไม่สบายหรือเปล่าค่ะ หรือติดอะไรยังก็ขอเป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ รอการกลับมาของนิยายเรื่องนี้อยู่ตลอดค่ะ...
หายไป 3 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน.....
หายไป 2 วันแล้ว ไม่ลงตอนเพิ่ม มีอะไรไหมค่ะ แอดมิน...
สนุกมากค่ะ อยากให้ลงสักวันล่ะ 20 ตอนเลยค่ะ สนุกมากๆๆและมีลุ้นด้วยว่าจะยังไงต่อ ต่อไปจะเป็นคู่ของท่านรองปะค่ะ รองประธาน น่ะจะมีนะ555...
น่าสงสารนางเอกจัง และสงสารพระเอกที่จะบอกคนที่ตนเองรักยังไง ว่าคู่หมั้นตัวเองเป้นญาติกัน...
ติดตามต่อค่ะ สนุกมากๆๆๆ...