รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 808

ก่อนที่เขาจะพูดจบโทรศัพท์มือถือของเขาก็ดังขึ้น เจียนจือเพ่ยชำเลืองมอง เขาไม่ได้รับสาย แต่กดวางสายแทน

เยี่ยวานวานอดไม่ได้ที่จะมองดูโทรศัพท์มือถือของเขา เจียนจือเพ่ยสูดลมหายใจและกำลังจะพูดต่อ บอดี้การ์ดก็ผลักประตูเข้ามาพอดี และพูดกับเขาว่า "คุณชาย สายจากนายหญิงใหญ่ครับ"

เจียนจือเพ่ยมองไปที่โทรศัพท์มือถือที่บอดี้การ์ดยื่นมาให้ แต่ไม่ได้มีท่าทีที่จะรับสาย ในขณะนี้บอดี้การ์ดได้เปิดลำโพงและเสียงกังวลของคุณนายหญิงก็ดังมาจากโทรศัพท์มือถือ "อาเพ่ย ตอนนี้อยู่ที่ไหน รับโทรศัพท์หน่อยสิ!"

เยี่ยวานวานยื่นมือไปผลักเขา บอกให้เขารับสายของคุณย่าโดยเร็ว

“เร็วสิ!” เธอพูดเร่งเขาเบาๆ

เจียนจือเพ่ยยืนขึ้น เอื้อมมือไปเอาโทรศัพท์มือถือของบอดี้การ์ดแล้วออกไปข้างนอก เขาเดินไปที่มุมหนึ่ง

บอดี้การ์ดก็ตามเขาไปด้วย และในขณะนี้ผู้หญิงในชุดแต่งงานกับคนใช้สองคนที่ช่วยจับกระโปรงปรากฏตัวขึ้น เธอคือเฉียวเสวี่ยเม่ยที่แต่งหน้าเจ้าสาวอย่างสวยงาม เธอรู้จากชั้นล่างว่าเยี่ยวานวานเข้าน้ำเกลืออยู่ห้องนี้ ดังนั้นเธอจึงรีบเข้ามาโดยไม่พูดพร่ำทำเพลง

เมื่อเธอผลักประตูเข้ามา เธอก็เห็นเยี่ยวานวานนอนอยู่บนเตียงพร้อมกับสายน้ำเกลือ แต่เจียนจือเพ่ยไม่อยู่ที่นี่ เธออดไม่ได้ที่จะกัดฟันและถามอย่างโกรธเคืองว่า "เธอซ่อนสามีของฉันไว้ที่ไหน เธอมันผู้หญิงเลว"

เยี่ยวานวานชี้มือไปด้านนอกประตู "เขาออกไปแล้ว คุณไปหาเขาข้างนอกเถอะ!"

จู่ๆ เฉียวเสวี่ยเม่ยก็ยิ้มอย่างเย้ยหยัน และพูดกับคนใช้ว่า "ออกไปรอข้างนอก แล้วปิดประตูให้ฉันด้วย"

คนรับใช้รีบออกไปอย่างเชื่อฟังแล้วปิดประตู

เยี่ยวานวานมองดูเฉียวเสวี่ยเม่ยที่มีสีหน้าดุร้ายที่ยืนอยู่ใกล้ขอบเตียง เธอรีบลุกขึ้นนั่ง และกล่าวเตือนเฉียวเสวี่ยเม่ย "คุณจะทำอะไร"

"ทำอะไรงั้นเหรอ เยี่ยวานวาน เธอมาที่นี่ เธอต้องการทำอะไร ก่อนอื่นเธอยั่วผู้ชายของฉันและทำลายงานแต่งงานของฉัน ตอนนี้เธอยังคงพยายามซ่อนเขาเอาไว้ เยี่ยวานวาน ฉันเกลียดเธอจนอยากจะฆ่าเธอให้ตายไปเลย” เฉียวเสวี่ยเม่ยกัดฟันกรอด เธออยากให้ความเกลียดชังในดวงตาของเธอกลายเป็นดาบ แล้วแทงไปที่เยี่ยวานวาน