รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 823

ไม่ต้องคิดอะไรมาก แค่เพียงจูบกันและรู้สึกถึงกันและกัน

กลางคืนเงียบสงบ แต่ความรู้สึกนั้นรุนแรงที่สุด เยี่ยวานวานหน้าแดงและซุกตัวเองเข้าไปในอ้อมแขนของเจียนจือเพ่ย เธอรู้สึกเหมือนหัวใจของเธอจะระเบิด

เธอจะไม่มีวันลืมความรู้สึกโรแมนติกนี้ไปจนตาย

เจียนจือเพ่ยจูงมือเธอเดินไปข้างหน้าสักพัก ที่นี่ปูด้วยก้อนกรวดสีขาวละเอียดที่สะท้อนแสงจันทร์และเปล่งรัศมีสีขาวสวยงามจนทำให้ผู้คนหลงเสน่ห์

แม้จะเป็นสถานที่ที่ไม่คุ้นเคย แม้จะเป็นตอนกลางคืน แม้ว่าจะมีเสียงแมลงร้องอยู่รอบๆ ตราบใดที่เธอกุมฝ่ามืออุ่นๆ ขนาดใหญ่นี้ไว้ เยี่ยวานวานก็จะไม่กลัวสิ่งใด เพราะที่ที่มีเขาอยู่ ก็คือที่ที่เธออยากจะไปมากที่สุด

ตอนขามา เจียนจือเพ่ยให้เธอขี่หลัง ไม่ใช่เพราะเธอเหนื่อย แต่เพราะเขาต้องการแบบนั้น ซบบนแผ่นหลังที่แข็งแรงและกว้างของเขา ทำให้เยี่ยวานวานผ่อนคลายและ เพลิดเพลินไปกับทิวทัศน์ และยังสามารถจูบเขาจากข้างหลังได้ตลอด

ความสุขนี้ทำให้เจียนจือเพ่ยอิ่มเอมอย่างมาก ราวกับว่าบนหลังของเขานั้นคือโลกทั้งใบของเขา

ในบรรดาสหายทั้งสามคน มีสองคนที่ได้คนดีมาครองคู่ แต่เนี่ยเหยียนเฟิงเป็นคนเดียวที่ยังคงหมกมุ่นอยู่กับงานและมีความสุขกับมัน

เขากำลังวิจัยโปรแกรมที่ซับซ้อนและกำลังเขียนบางอย่างอยู่ นิ้วเรียวยาวของเขาพิมพ์อย่างรวดเร็ว และจ้องที่โค้ดบนหน้าจอด้วยสายตาแน่วแน่ ไม่มีบัคปรากฏขึ้นเลย

การคำนวณที่แม่นยำถูกคำนวณในหัวของเขาเรียบร้อยแล้ว

ในขณะนี้เอง มีข้อความส่งมาที่โทรศัพท์มือถือของเขา "หัวหน้าทีม พวกเขาข้ามพรมแดนและเข้าสู่ประเทศของคุณแล้ว ดูเหมือนว่าพวกเขาได้นัดหมายกับผู้ซื้อแล้ว เราต้องไปให้เร็วที่สุด"

"ฉันจะกลับมาให้ตรงเวลา" เนี่ยเหยียนเฟิงตอบผู้ใต้บังคับบัญชาและปิดคอมพิวเตอร์ ตัวตนของเขาเป็นความลับอย่างมาก และหน้าที่ของเขาคือการปกป้องบ้านเมือง เขาจะไม่มีวันปล่อยให้บ้านเมืองของเขาพบกับอันตรายใดๆ

ในคืนนี้คนรับใช้ของตระกูลเจียนล้วนยุ่งอยู่กับการปรับเปลี่ยนของตกแต่งในงานแต่งงานทั้งหมดของวันนี้และพรุ่งนี้จะเป็นงานแต่งงานใหม่ทั้งหมด

เช้าตรู่