รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 836

นี่เขาโง่หรือเปล่านะ

ในขณะนั้นเอง เนี่ยเหยียนเฟิงก็ได้ยินเสียงลูกน้องในทีมดังขึ้นผ่านหูฟัง “ลูกพี่ เมื่อกี้พวกเราเสียการเฝ้าระวังคนพวกนั้นไปแล้ว พวกมันติดตั้งอุปกรณ์บล็อคสัญญาณไว้กับตัว เพื่อขัดขวางการติดตามของพวกเรา ”

“ดังนั้นจากนี้ต่อไป พวกมันอาจจะปรากฏตัวอยู่ใกล้ๆ คุณหนูอันได้ทุกเมื่อ ลูกพี่ก็ระวังตัวด้วยนะครับ”

เนี่ยเหยียนเฟิงขมวดคิ้วเล็กน้อย

และในตอนที่กำลังติดไฟแดงอยู่นั้นเอง อันฉีมองดูเวลาอันยาวนานที่ต้องรอไฟแดง เธอจึงดึงกระจกลงมาและหยิบลิปสติกในกระเป๋าเพื่อเตรียมที่จะทาริมฝีปาก

นั่นก็เป็นเพราะสายตาดุดันของผู้ชายที่นั่งอยู่เบาะข้างตัวเธอ ทำให้เธอไม่ทำตัวไม่ถูกจนต้องหาอะไรทำ

เมื่อเธอทาลิปสติก เนี่ยเหยียนเฟิงก็กวาดสายตามามองทันที เขามองปลอกลิปสติกที่ถูกเปิดออก และยังมองเธอที่ทาลิปอีกด้วย

“นี่คุณมองอะไร” อันฉีหันหน้าไปมองเขา

“เปล่า”

จู่ๆ อันฉีก็มีความคิดหนึ่งผุดขึ้นมา “นี่คุณคิดอะไรกับฉันใช่ไหม คิดจะใช้โอกาสนี้ทำอะไรกับฉันกันแน่”

“เปล่า” เนี่ยเหยียนเฟิงมองไปข้างหน้า

“ฉันดูคุณก็รู้ว่ามีอะไรแน่ๆ ยังจะมีหน้ามาปกป้องฉัน ดูแล้วคนที่อันตรายที่สุดก็คือคุณนั่นแหละ” อันฉีใช้ดวงตาคู่งามจ้องไปทางเขา

เนี่ยเหยียนเฟิงขมวดคิ้ว แต่ในหูฟังกลับมีเสียงหัวเราะคิ้กคักของเหล่าลูกน้องที่กำลังดูเรื่องน่าอายของหัวหน้าทีมที่น่าเกรงขามของพวกเขา นี่เป็นความสนุกที่หาได้ยากเสียจริง

“นี่ลูกพี่สารภาพไปเถอะ! คุณหนูอันสวยซะขนาดนี้ ลูกพี่ไม่เสียเปรียบหรอก” ลูกน้องคนหนึ่งช่วยผสมโรง

เนี่ยเหยียนเฟิงถอดหูฟังออกและโยนมันทิ้งไว้ในกระเป๋าเสื้อ และพูดเตือนหญิงสาว “ไฟเขียว”

อันฉีกัดปากสีแดงสดของเธอ นี่เธอกำจัดเขาไม่ได้จริงๆสินะ แต่ยังไงเธอก็ไม่อยากให้ผู้ชายแบบเขามาตามติดเธอทั้งวันนี่