รักป่วน ๆ ฉบับแม่เลี้ยงเดี่ยว นิยาย บท 897

อันฉีพูดพลาง ปิดปากแอบหัวเราะ "คุณมีปฏิกิริยานี่คะ ก็แสดงว่าไม่เลวเลย"

เนี่ยเหยียนเฟิงกวาดสายตาเธออย่างเงียบ ๆ ผู้หญิงคนนี้หน้าหนาจริงๆ

"หัวหน้าทีมเนี่ยคะ งั้นคุณก็ต้องระวังนะ อย่าหลงในมารยาหญิงเด็ดขาด เพื่อหลีกเลี่ยงการถูกหลอก" อันฉีก็เตือนเขาด้วยเจตนาดี

ในเรื่องนี้เนี่ยเหยียนเฟิงไม่จําเป็นต้องกังวลเลย เพราะตั้งแต่เกิดมาไม่มีผู้หญิงคนไหนเคยดึงดูดเขา

แน่นอนว่ายกเว้นคนนี้ที่อยู่ตรงหน้าเท่านั้น

อันฉีเพิ่งอยากขยับแขนข้างหนึ่ง จู่ๆก็ปวดแปลบขึ้นที่สะบัก ทำให้เธอร้องครวญครางออกมา

"อ้ะ เจ็บ!"

มือข้างนี้คือข้างที่เนี่ยเหยียนเฟิงดึงใช้ดึงแขนเธอเอาไว้ตอนฉุกเฉินก่อนหน้านี้ คงใช้แรงมากเกินไปเลยทำให้เธอเจ็บเข้า

"อย่าขยับ ผมจะดูให้" เนี่ยเหยียนเฟิงเดินเข้ามา จับข้อมือเธอ หมุนข้อไหล่ของเธอเบา ๆ ข้อต่อของเธอไม่มีปัญหา แต่น่าดึงแรงจนทําให้เส้นเอ็นของเธอบาดเจ็บ

"กลับไปพักผ่อนไม่กี่วันก็ไม่เป็นไรแล้ว" เนี่ยเหยียนเฟิงปล่อยเธอ

อันฉีพยักหน้า ก้มหน้าลงและมองไปทางใดทางหนึ่งอย่างอดไม่ได้ ทันใดนั้นเนี่ยเหยียนเฟิงก็ชูนิ้วขึ้นและเคาะหัวของเธอเบา ๆ

"มีอะไรน่าดูเหรอ?" เขาตําหนิเบา ๆ

อันฉีกุมหัวที่เจ็บ ถอยหลังหนึ่งก้าว "ใครอยากดูกัน ไม่เห็นน่าดูเลย"

เนี่ยเหยียนเฟิง "..."

อันฉีหันหลังและเดินไปที่ประตู ราวกับว่าตอนที่อยู่กับเนี่ยเหยียนเฟิง ไม่มีตอนไหนที่จะได้อารมณ์ดีเลย

ทางเข้าประตูหลังของฐาน มีรถเอสยูวีสีดําขับเข้ามา ประตูเปิดออกก็มีชายหญิงวัยหนุ่มสาวคู่หนึ่งเดินลงมาจากรถ

ผู้ชายแต่งตัวทันสมัย ผู้หญิงก็แต่งตัวด้วยชุดรัดรูปที่เซ็กซี่มาก ทั้งคู่มองซ้ายมองขวาอย่างงง ๆ